Lights and colours of Mysore

Vrijdag 1 mei is in India een vrije dag vanwege Labor day. Een perfect moment om de omgeving van Bangalore te gaan ontdekken. Toen ik vorig jaar voor twee weken hier was zei iedereen al dat ik naar Mysore moest vanwege het paleis en de rust. Samen met Anand ben ik via de country side naar Mysore gereden. Ook wel de City of Palaces genoemd. Het is erg comfortabel en veilig dat Anand ook in de weekenden beschikbaar is. Waarbij ik dan zorg draag voor zijn accommodatie, eten en tip.
Al rijdend over de kronkelende en hobbelende landwegen zie je het echte India aan je voorbij schieten. Allerlei kleine dorpjes waar enorm primitief wordt geleefd. Van de 1200 miljoen mensen in India leeft 70% op het platteland. Een mooi uitgestrekt groen landschap vol met palmbomen, rijstvelden en plantages. Vrouwen met gekleurde sari's balanceren met potten op hun hoofd, arbeiders banjeren met kapmessen over het land en boeren lopen met hun koeien, geiten of schapen langs de kant van de weg opzoek naar een plek om te grazen. Bij nagenoeg elk dorp zie je groepen mensen prachtig gekleed naar trouwerijen lopen. Iets waar ik met gemengde gevoelens naar kijk met de wetenschap dat het overgrote deel wordt

uitgehuwelijkt en dat vooral binnen hun eigen kaste.

Onderweg zijn we kort gestopt bij de oude hindoeïstische Keshava tempel midden op het platteland. De muren van de in 1268 gebouwde tempel staan vol met tot in detail uitgewerkte goden. In het hindoeïsme is er niet één god zoals in het christendom of islam. Het hindoeïsme kent duizenden verschillende goden die ook vaak als dier uitgebeeld worden.
Rond het middaguur was ik in Mysore. Na een lunch en duik in het zwembad bij mijn hotel ben ik naar het Mysore paleis vertrokken. Ik weet dat India druk en chaotisch is, maar als je op een nationale vrije dag naar een dergelijke trekpleister gaat, dan weet je zeker dat geen moment alleen bent. Door het paleis ben ik als het ware heen geduwd, waarbij ik hier en daar een glimp heb opgevangen van het rijkdom van de koning. Het gewurm en geduw is iets waar de Indiër

zich ogenschijnlijk comfortabel bij voelt. Ik was blij weer buiten te zijn om het paleis van buiten te bezichtigen. Al werd ik regelmatig gevraagd om op de foto te gaan. Dat vinden ze fantastisch! Het liefst doen ze mijn zonnebril op. Ik krijg soms het gevoel dat ze mij interessanter vinden dan het paleis. De komst van de smartphone heeft er ook hier voor gezorgd dat iedereen een camera op zak heeft.

Het paleis van Maharadaja is een van de grootste gebouwen van India en wordt nog steeds door de koninklijke familie van Mysore gebruikt tijdens festiviteiten. In de avond wordt het verlicht door 97.000 lampjes. Een bijna sprookjesachtig gezicht. Met zware onweersbuien op de achtergrond gaf dit mooie effecten.

De volgende dag ben ik in de ochtend naar de Devaraja markt geweest. Een chaotische maar vooral kleurige markt.

De verkooplui doen hun uiterste best om de felgekleurde groentes, fruit, bloemen of kruiden te presenteren en aan de man te brengen. De bergen felgekleurde poeder zijn overigens geen kruiden, maar kleurstoffen die worden gebruikt om kleding te kleuren of om op het lichaam te versieren. Sommige kramen liggen vol met allerlei soorten bloemen welke worden gebruikt als offer of voor een bruiloft.
Na nog geen uur banjeren over deze markt was ik er al aardig klaar mee. De drukte, warmte, geuren en vooral alle aandacht kost veel energie. Ik ben bij Anand in de auto gesprongen en terug naar Bangalore gereden. Het is slechts 160km, maar we hebben er ruim 4 uur over gedaan. Door de slechte wegen, auto's die constant op het nippertje inhalen en de vele verkeersdrempels schiet het niet bepaald op. De meeste verkeersdrempels worden door de locale bewoners aangelegd om snelheid te verminderen. Ze verschillen daardoor overal in hoogte en liggen op de meest onlogische plaatsen.