Dag 3

Zo, mijn derde dagje.
Vanmorgen heb ik heeeeerlijk rustig aan gedaan. Eerst even chillen in bed en daarna toch om 8 uur eruit. Ik werd al rond zeven uur wakker, maar ging rond een uurtje of tien slapen. Toch negen uurtjes slaap! Ik werd dan ook fris en fruitig wakker en dankzij de airco was het super chill in m'n kamer. Omdat ik wist dat de douche dan extra koud zou zijn, zette ik mijn airco uit en liet ik mezelf even opwarmen voordat ik de douche in stapte. Jeeeeeetje, brrrrrr k-k-k-koud zeg! Even diep inademen voordat ik eronder stapte. Na een paar seconden is het wel lekker verfrissend en tijdens het haren inzepen ging ik gewoon naast de straal staan om op te warmen. Grappig dat het in NL altijd andersom is haha.

Het aankleden probeerde ik ook zo rustig mogelijk te doen en al gauw besefte ik waarom de mensen in Suriname het rustiger aan doen hihi. Bij het tandenpoetsen was het al dusdanig warm dat ik alweer begon te zweten. Dus daarna heel rustig aan ontbijt klaar gemaakt, langzame bewegingen... en veeeeel geduld met mezelf. Ik ben er wel achter gekomen dat het hollandse snel snel snel ritme er nog erg goed in zit.

De rest van de ochtend heb ik er een soort vakantie van gemaakt. Lekker op mijn buitenstekje zitten, ontspannen, genieten en bovenal: een boek lezen! En voor het eerst in twee jaar niet een boek wat met studie te maken heeft, maar een reisboek geschreven door Floortje. Jullie kennen haar vast wel, die nederlandse vrouw die de hele wereld over reist en stiekem toch wel een idool van me. Ze is geweldig en reist naar zoveel vergeten en verloren plekjes in de wereld... gewoon gaaf! En terwijl ik dat boek las en af en toe op keek naar de palmbomen en naar het geluid van de tropische vogels luisterde, besefte ik me maar weer wat voor een mazzelaar ik ben. Dat ik gewoon deze kans heb gekregen en benut! Ja ik ben misschien alleen en zal me soms eenzaam kunnen voelen, maar vandaag voel ik me dat allerminst.
Vanmiddag ga ik met Richard en Cherique shoppen door Paramaribo. Zodat ik de omgeving nog wat beter leer kennen. En we gaan mijn fiets fiksen.

Cherique is de dochter van Gail en Richard is de zoon van Loekie, een collega van me. Dankzij Loekie kon ik bij dit gastgezin terecht, echt super!
Gail heeft nog een zoon; Jermain. Hij is dit weekend bij zijn vriendin en zondag is zij jarig. Ik ben uitgenodigd voor de barbecue en ga dan ook maar al te graag mee. Volgens mij was het net buiten Paramaribo hoorde ik.

Oh en deze ochtend heb ik nog lekker met oma en esmee geskypt, erg leuk maar ook wel een beetje onwennig xD. Ik wilde niet te hard praten vanwege het gastgezin, maar oma had toch wat probleempjes met het verstaan van wat ik allemaal zei. Die tablet kan niet genoeg geluid produceren, dus misschien dat ik met mijn ouders kan overleggen of ze speakers voor haar willen halen.
Wel heb ik gelijk maar haar e-mail genoteerd en dit prive dagboekje doorgemaild naar haar, dan kan ze het lekker lezen. Werkt toch beter dan skypen lijkt me!

Dus nu nog even chillen, en daarna lekker op pad met Cherique en Richard. Oh en zo lief, Gail kwam me net erwtensoep brengen!! Wat een schat is ze toch!
_______________________________

Oke! Terug van weggeweest. Ik ben met Cherique en Richard boodschappen wezen doen. Ze namen me op sleeptouw langs alle supermarkten waar zij hun boodschappen halen en daardoor heb ik meer een idee waar alle winkeltjes zitten. Ik weet nu in ieder geval die zaakjes te vinden waar ik eten kan halen, en op de speciaal zaak na (duur!), moet je minstens drie winkels langs om aan je eten te komen. Je hebt een aparte groentenboer, slager, en winkeltje met kleine spulletjes. En als je bijv. goede wasmiddel wilt, moet je daar echt wel even voor rijden door Paramaribo.

Rijdend door de stad gingen we dwars door het oude centrum, waar alle huizen nog van hout zijn en waar ook 't Vat zit, een club/restaurant/hangplek waar veel toeristen en stagiaires komen. En ik heb mijn collega's die bekend zijn met die plek, al moeten beloven daar een keer langs te gaan.
Verder uh.... hebben ze me dus het centrum een beetje laten zien en werd dus al gauw duidelijk dat in al die oude panden ook de leukste stekjes zitten weggestopt. Van clubs tot restaurantjes etc.

Door het centrum rijdend vroeg ik of het voor morgen veilig is om door het centrum te fietsen. Gelijk werd het me afgeraden! Eerst is het slimmer om wat meer bekend te worden met de omgeving en het overleven van het fietsen naar de kliniek en weer terug. Als dat bekend terrein is, is het misschien het proberen waard. Maar de taxi's zijn hier heel goedkoop. 5 km is 20 SRD (Surinaamse Dollars), en 1 euro = 5 SRD. Dus een ritje naar het centrum kost me 4 euro. Da's niks! Nou vooruit, laat ik niet de hollander uithangen maar een taxi betalen hahaha.
Dus morgen ben ik dat van plan! Dan ga ik gelijk wat rond wandelen door het centrum, waarvan wordt gezegd dat het op zondag uitgestorven is. Veel is er dan dicht omdat zoveel mensen hier naar de kerk gaan. Alleen de Chinese zaakjes blijven open of gaan ergens aan het einde op de zondag open, ver na kerktijd.

We reden door naar de zaak waar ik mijn fiets kon huren. Gisteren had ik gebeld dat ik vandaag zou komen en in Nederland zou er dan een fiets apart worden gezet. Nou niet hier! Hihi. Hier kwam ik aan en ook al wisten ze van mijn komst, er was op dat moment niet direct een fiets beschikbaar. Wat?
Er hing er wel eentje aan wat haken op, dus Richard schoot me te hulp en regelde dat ik die fiets kreeg. Die wordt straks apart gezet en dan kan ik hem later ophalen.

Na het regelen van de fiets gingen we dus alle boodschappen halen en onderweg reden we langs oude houten huisjes en sommige van steen.
Opeens, vanuit het niets, doemde er een begraafplaats op. Eerst dacht ik dat het een overwoekerd veld was, met veel zwervend afval en rommel. Pas bij beter kijken zag ik graven, die waren overwoekerd en er ronduit verschrikkelijk uitzagen. Langs de randen van de begraafplaats waren palen geplaatst met ijzerdraad ertussen, maar daar hing of lag zwerfafval omheen. Het was een heel triest gezicht... ik vond het best wel erg! Stel dat je moeder of vader daar ligt, onder een overwoekerde steen en die nog eens begraven onder zwerfafval. Brrr, zo hoop ik niet te eindigen later.
Maar wat blijkt ook, je moet betalen voor het graf en de grond, maar het onderhoud is een taak die de familie zelf moet uitvoeren. Duidelijk was te zien hoezeer die taak werd uitgevoerd, maar dat is ook wel logisch. Er zijn hier zoveel arme mensen die keihard moeten werken voor hun centjes, dan heb je geen tijd om een graf te onderhouden. Maar het blijft een triest iets om te zien.

Daar voorbij rijdend werd al snel duidelijk dat mensen hier papagaaien houden, ik heb ara's gezien! Die grote rode papagaaien en ik moet jullie zeggen, het zijn enorme kletstantes! De gehele tijd maken ze lawaai hhahaha.

Oke, het is nu vijf uur. Rond tien voor zes gaan we naar een Oase! Hoe leuk! En omdat ze mij hebben meegevraagd willen ze niet dat ik er voor betaal. Echt super lief.
Dus later volgt daar nog een update over ;-)
________________________

Goed, ik ben net terug van de Oase en gesetteld in mijn bedje. 9 uur 's avonds en ben nu al gaar, jetleg? Haha.
Buiten hoor ik de krekels al weer tekeer gaan, maar bij aankomst waren dat de waakhonden van de familie. Die honden zijn een kruising tussen herdershond en husky, en ronduit geweldig. Ik vind het mooie honden en ben als hondenliefhebber dan ook totaal niet bang voor ze. Hoe hard ze ook blaffen en tegen het hek aan springen xD Richard probeerde de honden te laten wennen aan me, maar het was onderhand al donker en dan zijn ze extra waakzaam. Morgen als het licht is dus nog een keertje proberen! Eentje heeft me in ieder geval al veel meer geaccepteerd.

Goed, de Oase is eigenlijk een groot sportcomplex met zwembad, kinderbad, (cross)fitness ruimte, restaurantje, tennisvelden,

voetbalvelden, basketbalveld... jaccuzi, massage... echt van alles! Gewoon geweldig, en ik mocht mee! Dus ik ben het zwembad in gedoken en heb wat baantjes gezwommen totdat wat kinderen teveel begonnen te springen en schreeuwen, toen ben ik lekker chill op een ligstoel mijn boek over Floortje gaan lezen. Het voelde echt aan als vakantie!
Daar hebben we ook gelijk een hapje gegeten en vervolgens zijn we teruggereden naar het huis. Morgen gaan we de fiets ophalen, op z'n surinaams; rustig aan. Morgen kan het ook nog xD
Oh en dankzij Wim ga ik morgen naar Fort Zolandia, waar de decembermoorden tijdens het regime van Bouterse hebben plaatsgevonden. Ik ben errug benieuwd! Dus vroeg de wekker en snel douchen en aankleden, om de taxi te bellen terwijl ik naar een herkenningspunt wandel. Vanaf daar met de taxi naar het centrum en daar ga ik wat rond banjeren en het fort bezoeken. Omdat we ook nog mijn fiets moeten halen vraag ik me af of het slim is om de rondleiding van half 11 te volgen. Misschien dat ik het zonder rondleiding ga doen. Ik kijk daar wel eventjes ;)
Oh en na morgen dus het fort te hebben bezocht, mijn fiets te hebben opgehaald, ga ik naar de barbecue waarvoor ik ben uitgenodigd. Zo lief! Stiekem hoop ik alleen dat het niet tot al te laat duurt met mijn jetlag xD