Smullen geblazen!

Deze week is Arnold weer op stap. Hij moet maandagochtend heel vroeg op om zijn vlucht naar Somerset, N.J. te halen. Ik heb ook geen tijd om te luieren, want ik heb ineens een cursus 'How to listen to great music' op de maandagochtend. Dat zit zo: vorige week had Melisa, mijn lerares Spaans, ineens opgezegd. Ze kan vrijwilligerswerk in Austin gaan doen met kans op betaald werk, dus zij gaat daar haar energie nu in steken. Ik was er niet heel erg rouwig om: ik besteedde niet veel tijd aan Spaans, en hoewel ik de lessen nog altijd leuk vond, boekte ik niet veel vooruitgang. Dus dacht ik nu de maandag vrij te hebben. Totdat Mary Whalin ineens belde: of ik wist dat Bob een muziekcursus ging geven op het Activitiy Center. Nee, dat wist ik niet, maar ik vond het wel lief dat zij aan mij dacht en het leek me ook heel leuk, dus vooruit met de geit.
Als ik om kwart over 10 het betreffende zaaltje van het Activity Center binnenloop (daar worden allemaal cursussen gegeven, veel voor 55+), zie ik Mary al zitten en even later komt ook Patricia, een van mijn Franse studenten binnenlopen! Small world. Bob behandelt de geschiedenis van de muziek en begint bij de Grieken en Romeinen. Hij laat uiteraard ook muziekfragmenten horen, de computer wordt bediend door een dame van het Center en die heeft er zo nu en dan wat moeite mee. Maar het loopt goed af.
Dinsdag en woensdag heb ik mijn normale activiteiten, maar woensdagavond heb ik met Gail afgesproken. Er is dit weekend een activiteit van de Animal Shelter om geld bij elkaar te halen, en zij heeft 100 koekjes gebakken om dan te verkopen. Die gaan wij nu versieren met icing. Het is vreselijk gezellig en ik word al doende

steeds beter in het opspuiten. Wij hebben honden- en kattensmoeltjes, botjes, pootafdrukken en hartjes, want het is ook bijna Valentijnsdag. Die beschrijven wij met teksten zoals de suikerhartjes van vroeger. Wij zijn twee uur bezig met zijn tweeën, terwijl Tinker buiten op het terras zit, want het is lekker fris weer. Gail nodigt mij uit om donderdagavond met haar naar een Thais restaurant in Kyle te gaan om Pho soep te eten. Die eet zij uitsluitend als het 'koud' is! Leuk idee, dus de volgende dag rijden wij om 6 uur richting Kyle. Tinker mag mee, maar moet wel in de auto blijven als wij gaan eten. Zij is dol op autorijden, dus dit is voor haar een uitje en aangezien het niet heet is, is in de auto wachten geen probleem. Bij Pho Thaison in Kyle strijken wij neer, een nette tent in cafetariastijl. Gail bestelt haar felbegeerde soep en ik een bord met noedels en varkensvlees. Wij krijgen wat dumplings vooraf. De bouillon is heerlijk, ik mag even proeven. Gemaakt met gember en allerlei kruiden. Het smaakt allemaal zalig en wij doen moedige pogingen om alles op te krijgen, maar dat lukt niet! Helaas krijg ik na de maaltijd last van het Chinees Restaurant Syndroom: buikkrampen en diarree, waarschijnlijk door een overdosis Ve Tsin! Ik houd er twee dagen last van, heel jammer, want ik vond het eten zeer vers en smakelijk.
Vrijdagochtend ontmoet ik Gabriel, een van de service monteurs van The Palazzo. Hij zit een kop koffie te drinken voor de fitness center.

Ik maak wel vaker een praatje met hem maar ditmaal gaat het wat verder dan normaal. Hij vertelt dat hij Apache en Comanche bloed heeft van grootmoederszijde. Hij is dan ook van plan om een zgn. Indian Card aan te vragen, waarmee je allerlei ondersteuning kunt krijgen als je die nodig hebt. Hij is erg trots op zijn Indiaanse bloed (officeel natuurlijk Native American!) We hebben het over Trump en zijn houding tegenover immigranten. Gabriel hoopt dat hij tot inkeer komt en beter naar zijn raadsheren luistert, maar hij moet toegeven dat die hoop niet echt groot is! Hij zou op zich ook niets tegen een vrouwelijke president gehad hebben! Gabriel is geboren in de buurt van Fort Stockton maar heeft ook een tijd in Californië gewoond.
Vrijdagmiddag haal ik Arnold weer op in Austin, hij is nu een keertje vroeg en landt om half 2. 's Avonds gaan wij uit eten bij de Red Lobster om te vieren dat hij weer terug is. Hoewel ik nog wat buikpijn heb, smaakt de maaltijd voortreffelijk. Ik neem een gegrilde forel en Arnold neemt kreeft met garnaal. Een goed begin van het weekend. Dat weekend blijkt verder helemaal niet zo goed te zijn ;) Wij zijn allebei moe en chagrijnig. Arnold zit het hele weekend achter de computer om in te halen waar hij deze twee weken niet aan toegekomen is en ik verveel me! Wij hebben geen bezigheden buitenshuis gepland, omdat Arnold toch al veel onderweg geweest is (eigenlijk zouden wij dit weekend naar Dallas gaan). Enfin, de sfeer

wordt er niet beter op en wij zijn allebei blij als het zondagavond is!
Gelukkig begint de nieuwe week wel vrolijk: Tania wordt op maandag 26!! Samen met Laurence heeft zij heeft een feestje gegeven in Laurence zijn nieuwe flat: een combi House Warming/ Verjaarsfeest. Wij bellen haar maandagochtend om haar te feliciteren en zij is zeer opgetogen over alle felicitaties die zij heeft ontvangen. Zondagavond was zij nog met mixer en pollepel in de weer om taarten te bakken voor haar collega's en die zijn met open armen ontvangen!
Dinsdag is het weer 'feest': het is Valentijnsdag. Ik heb besloten om een lekker maal in elkaar te slaan voor mijn lover en huisband! Ik ben de hele middag in de weer om alles voor te bereiden, want het zijn allemaal nogal tijdrovende recepten.Om 3 uur wordt er op de deur geklopt: er staat iemand van de Floral Studio voor de deur met een mooie bos champagnekleurige rozen!! Gaby heeft ze gebonden, want zij werkt zich de handen uit het lijf dit weekend om alle bestellingen voor Valentijnsdag te helpen voorbereiden! Hartstikke leuk! Ik had

Arnold nog zo gezegd vooral géén bloemen te kopen nu want normaal is het hier al niet te betalen en met Valentijnsdag is het nog erger!! Toen ik vanmorgen bij de H.E.B. in de rij stond voor een paar boodschappen, rekenden twee heren voor mij een boeket in vaas van respectievelijk $70 en $45 af!!
Om half 6 zitten wij aan de Californische pink champagne met kaviaar. Arnold heeft nog een cadeautje voor me: een DVD pakket met de eerste serie van Rawhide met Clint Eastwood! Ontzettend leuk, die hebben wij nooit meer gezien sinds 1963!! Toen kwam het

op zaterdagmiddag op TV in Nederland! Tania heeft ook een kaart opgestuurd met Happy Hearts Day erop! Na de uitwisseling van kaarten en cadeaux kunnen wij aanzitten aan een driegangenmaaltijd bestaande uit zelfgemaakte zalmmousse, een uientaartje van bladerdeeg met rode wijnjus en een chocoladetaart op basis van Oreo koekjes met verse frambozen. Smullen geblazen........
Na de maaltijd installeren wij ons op de bank voor een portie Clint Eastwood binge watching.........
De rest van de week ben ik druk bezig de laatste puntjes op de 'i' te zetten van Arnold's verjaarsparty. Na enige aandrang mijnerzijds heeft hij besloten om zijn 60e verjaardag gepaard te doen gaan met wat feestelijkheden! Hij heeft een aantal vrienden, masons en collega's uitgenodigd voor een Happy Hour bij Palmer's restaurant op zijn verjaardag zelf. Net als bij mijn verjaardag zijn een paar mensen weer heel slordig met het r.s.v.p.-en op de uitnodiging en moeten wij er achteraan mailen/bellen!
Vrijdagochtend ga ik naar de kapper, mijn nieuwe kapper, Antonio. Antonio is een kleurrijk figuur: hij speelt als background actor (figurant) in allerlei films en kan daar smakelijk over vertellen. Hij laat mij allerlei foto's zien van verschillende rollen die hij gespeeld heeft. Zo speelde hij in een vampierfilm waarin hij in een lang wit

nachthemd op een hemelbed ligt. Zijn laatste rol is in een nieuwe westernserie die binnenkort op TV komt, The Son, en daarin speelt Pierce Brosnan (James Bond) een van de hoofdrollen. Hij heeft Pierce Brosnan zijn auto, een Ford Mustang, laten signeren. Ik ben uiteraard zeer nieuwsgierig en hij laat me maar al te graag de handtekening zien en stelt zelfs voor mij erbij op de gevoelige plaat vast te leggen. "'The Son' love life, Pierce Brosnan 2016 " staat er op het dashboard! Antonio zegt er nog bij: "je zit nu in de stoel waar James Bond in zat." Als ik maar niet flauw val.....!