Rodeo Time!

Zaterdag is het Rodeo Time! In San Antonio! Wij zijn nog niet naar een rodeo geweest hier en het leek ons wel eens leuk dat mee te maken. Heel lang geleden zagen wij ooit een kleine rodeo ergens in Wyoming, maar zo'n grote als hier is heel andere koek, verzekert Gail me!
Dus trekken wij zaterdag onze cowboy boots aan en Arnold zet zijn Texaanse cowboyhoed er ook nog bij op. Dat mag ook wel, want het is ineens snikheet: 30 graden en superzonnig! Als wij om half 2 aankomen bij het AT&T Center in San Antonio waar de rodeo plaatsvindt, is het een drukte van belang. Lange rijen auto's zoeken een parkeerplaats. Wij vinden er eentje niet ver van het terrein, maar dat kost wel $20.
Het terrein rond het AT&T Center (een grote arena, die voor allerlei activiteiten gebruikt wordt), is voorzien van allerlei grote hallen, en daarin zijn allerlei activiteiten. Ook is er een grote kermis, meer voor de kinderen, met twee Reuzenraderen, een enorme glijbaan, allerlei caroussels etc. Zo'n Rodeo is een mix van jaarmarkt, kermis, veemarkt, agricultuurbeurs en paardenkeuring. Het is een spektakel dat twee weken duurt.
Wij hebben e-tickets voor de rodeo en het concert van vanavond en dan mag je de hele dag het terrein op, dus wij zijn snel binnen.
Wij nemen eerst een kijkje in de Animal Adventures hal waar van alles uitgelegd wordt over agricultuur in Texas. Wie staat no. 1 in de States voor wat betreft het produceren van koeien, schapen, geiten, wol, katoen en hooi? Jawel, Texas! Zo'n 97% van de boerderijen zijn nog in handen van families en de gemiddelde grootte van een ranch is 1,8 km2. Texas produceert maar liefst 13,8 miljoen koeien per jaar! Zo'n beetje alles van de koe wordt gebruikt om allerlei bijprodukten van te maken (kwasten, lijm, vijlen, plastic, kaarsen, verf en uiteraard leer).
Een ander belangrijk produkt is katoen. Er zijn nog zo'n 240 katoenplantages in Texas (die vroeger met slaven werden opgezet), de meeste in West Texas.
Voor de kinderen staan er allemaal dieren: biggetjes, Rambouillet schapen, een geit, wat kalkoenen en kuikentjes in een 'Chick Wagon'. Er is een grote caravan waarin van alles uitgelegd wordt over zuivel, de Dairy Discovery Zone, Whey to go!! Ook staan er een aantal opgezette dieren die specifiek in Texas voorkomen, zoals armadillo's, ratelslangen en coyotes. Het is allemaal leuk opgezet.
In de hal ernaast is de Swine Barn, oftewel de varkensschuur. Hier liggen honderden varkens in ijzeren hokken. Hun eigenaren zitten (of slapen) in vouwstoeltjes naast de kooien, waarschijnlijk wachtend op

keuringen of i.d. Hele families hangen er rond, compleet met babies en koeltassen met eten. Het is erg warm in de hal en de varkens hijgen van de hitte. Sommige eigenaren besproeien hen met water om ze af te koelen. Een ander maakt een ommetje met biggemans om de luie beentjes te strekken. Het varken zit niet aan een riempje maar loopt gewoon los en wordt met een klein stokje in de goede richting geholpen. Het is een wereld op zich!
Hierna storten wij ons op de winkeltjes. Er zijn drie hallen met in totaal 500 boetiekjes die van alles verkopen: kleding, sieraden (veel turkoise), leren produkten, kleding voor dieren, kruiderijen, zelfs pannen, maar ook meubels, tapijten, poppen, messen, diervoeder, alles uiteraard met westernmotieven! Ook kun je er landbouwgereedschap en tractors krijgen en zelfs een paardentrailer en caravan in een!
Arnold koopt voor mij een prachtige leren riem met een mooie 'belt buckle' in western stijl. Verder koop ik een t-shirt en een paar oorbellen. De shops zitten in redelijk gekoelde hallen, dus daar is het prettig toeven. Om een uur of half 5 zijn wij uitgeshopt en is het tijd om iets te eten. In de centraal gelegen Food Court kun je van alles krijgen als het maar met vlees gemaakt is! Ik kies voor een steak sandwich, dat aten wij vroeger weleens, met stukjes steak en allerlei toebehoor. Helaas is dat niet de Texaanse steak sandwich: dit is letterlijk een homp brood met een steak ertussen en wat verdwaalde

gebakken uien!! Het is zeer moeilijk te eten en niet echt lekker. Ik haal er biertjes bij bij de Coors stand, die zijn belachelijk duur ($ 9 dollar voor een blikje!). Het dessert maakt veel goed: funnel cake met heel veel poedersuiker!! Niet het gezondste maal, maar wij krijgen er wel weer energie door.
Tijd voor de volgende ronde. We nemen een kijkje in de Texas Wildlife Expo, waar levende wilde dieren te zien zijn uit de Texas Zoo in Victoria, een plaatsje ten zuidoosten van San Antonio. Wij zien een white nose coati, een soort wasbeer, en pecari's, vossen en een schitterende ocelot! Daarvan schijnen er nog maar 80 in de hele United States voor te komen. Wat een schande! Ook zijn er zandsculpturen te bewonderen. Het is dringen geblazen hier, je loopt elleboog aan elleboog.
Daarna is het tijd voor de Swifty Swine Races: in een aparte 'arena' rennen kleine varkentjes een parcours op weg naar een koekje! Dit is

een geliefd amusement want het zit tjokvol. Wij vinden nog net een plekje op een van de kleine tribunes. Een man loopt rond met een grote emmer vol plastic varkensneuzen en weet die aan het gretige publiek te verkopen voor $2 per stuk! Dan verschijnen de varkentjes ten tonele. Ze hebben mooie namen zoals Brad Pig en Kevin Bacon. Ze krijgen een rugnummer en moeten dan een rondje lopen. Het is een ontzettend koddig gezicht. Het publiek joelt! Een varkentje laat zien dat hij kan zwemmen en springt in een grote bak met water om er aan de andere kant weer uit te klimmen en in een dekentje gehuld te worden (pig in a blanket!). Er zijn drie races, de laatste met biggetjes van 8 weken oud. Ook deze kleintjes weten precies wat de bedoeling is en rennen heel hard naar de koekjes toe! Elk biggetje heeft zijn persoonlijke cheer leader toegewezen gekregen en als het wint, krijgt die een plastic varkensneus en een pakje Oreo's! Net als de varkentjes!
De schemering is intussen gevallen en wij zitten nog even rustig in een hoekje voordat wij de grote arena ingaan. Zoals gebruikelijk worden de tassen gecontroleerd en moet je door een poortje. Onze plaatsen zijn helemaal bovenin de arena en als ik ga zitten, duizelt het me even: wat een diepte!! Er kan gemakkelijk 50.000 man in dit gebouw! De rodeo begint precies op tijd: 19.30 uur met een lasershow

en een parade van cavallerie met Texaanse vlag. Even later komen daar nog rijders met Amerikaanse vlaggen bij en dan is het tijd voor een typisch American Moment: het gebed. Twee cowboys staan in de piste als vertegenwoordigers van alle mededingers met de hoed in de hand.
Daarna start meteen het eerste onderdeel: Bareback Riding. Dit betekent dat een cowboy op een hengst zonder zadel moet blijven zitten. Dat is op zich niet erg ware het niet dat men de hengst de ballen afsnoert middels een band over het achterlijf. Het paard bokt als een gek in een poging de band af te werpen en de cowboy moet proberen op het bokkende paard te blijven zitten. Ik vind het wel dierenmishandeling en het heeft weinig te maken met cowboy skills, maar ja. De cowboy moet een bepaald aantal seconden te paard blijven en mag dan overstappen op het paard van een van de secondanten. Sommigen worden afgeworpen. De secondanten trekken dan meteen de band van de hengst af, die onmiddellijk weer

tam is! Gelukkig hebben de rijders een nekband om, want ik kan me voorstellen dat dit zeer belastend is voor nek en rug!
De winnaar krijgt een ererondje door de piste achter de Miss Rodeo 2017 aan, ene Lisa Lageschaar (geen woord Texaans bij ;)
Volgende onderdeel is Steer Wrestling: een jong stiertje rent de arena in en moet door een cowboy met de hand tegen de grond gewerkt worden. De meesten hebben hier slechts 4 seconden voor nodig!!! Het grappigste is dat er een vent achter het stiertje in het hok staat om hem eruit te werken!
Vervolgens krijgen wij Mutton Bustin'. Dit is een onderdeel voor kinderen van een jaar of 7. Die moeten op een schaap gaan zitten en worden de arena in gecatapulteerd. Het schaap holt weg en het kind moet zich aan de wol van het schaap zien vast te houden. De meesten vallen er na een paar meter al af. Slechts 1 meisje rijdt de hele arena door waarna het schaap tegen de wand tot stilstand komt. Het lijkt me niet ongevaarlijk, maar gelukkig hebben ze helmpjes op. De

winnares krijgt een trofee en een mooie belt buckle met schaap!
Het ene onderdeel is nog niet afgelopen of het andere staat alweer klaar, de show loopt als een zeer geöliede machine! Tijd voor het Team Roping evenement. Dat is erg leuk, en heeft ook een duidelijke band met het werk van de cowboy. Twee cowboys moeten een kalf te pakken krijgen door met een lasso te werpen en het kalf ten val brengen. De meeste teams hebben hier ook maar weer 5 seconden voor nodig! Ongelooflijk.
Als tussendoortje komt Tomas Gacilazo zijn kunsten met de lasso vertonen. Zittend, staand en draaiend op zijn paard tovert hij zijn lasso in allerlei vormen soms om zichzelf heen draaiend dan weer naast of boven het paard. Een kunstenaar! We krijgen tussen de bedrijven door ook wat reclame over ons heen. Ford rijdt met auto's door de piste, is een grote sponsor. Maar er wordt ook reclame gemaakt voor het Scholarship Fund van de Rodeo. De opbrengsten van de rodeo worden deels gebruikt om jongeren allerlei agriculturele

opleidingen te laten volgen! Deelnemers aan de rodeo komen trouwens niet alleen uit Texas maar uit de hele Verenigde Staten en ook uit New Zealand en Canada.
Volgende onderdeel is Saddle Bronc Riding: dit is hetzelfde als no. 1 maar dan met zadel! In ieder geval hebben de cowboys nu iets om zich aan vast te houden! Hierna komt de Calf Scramble, waarbij een groep jongeren kalfjes moet vangen en die over een bepaalde streep moeten trekken. De kalfjes denken daar anders over en sommigen zijn met geen mogelijkheid van hun plaats te krijgen. Degene die het eerste het kalfje over de streep trekt, is winnaar.

Tie down roping is erg leuk: een cowboy moet een kalfje met de lasso vangen en dan heel snel zijn pootjes bij elkaar binden. Waarschijnlijk werd dit vroeger gedaan om het kalfje met een brandijzer te merken.
Ook hier zijn de winnaars weer in staat dit in 4 seconden te doen!!
Ongelooflijk. Het paard moet hier zijn medewerking verlenen, door de lasso strak te houden, terwijl de cowboy de achterbenen van het kalf samenbindt.
Dit zijn allemaal herensporten, maar dan komt Barrel Racing en dat is typisch iets voor dames. Die moeten in volle galop rond drie tonnen in de piste racen met hun paard en daarbij de tonnen overeind laten staan! Als je een ton omgooit, kost je dat 5 strafseconden. Aangezien de snelste dame er 13.4 seconden over doet, is het overeind laten staan van de tonnen cruciaal!
De manegeclowns verschijnen ten tonele en dat is het teken voor de start van het laatste onderdeel: Bull Riding! Dit is vergelijkbaar met Bareback Riding maar dan op een stier! Ook hier worden de ballen van de stier afgebonden, met bekend effect. Aangezien een stier veel zwaarder is dan een paard, is ook dit niet ongevaarlijk, je kunt makkelijk vertrapt worden. Vandaar de clowns: als er iets mis gaat, leiden die de aandacht van de stier af. Het gaat van Jetje: de stier bokt en springt en de meesten vallen er af. De winnaar mag weer zijn ererondje maken en dan is het pauze!

Er verschijnt een grote traktor in de piste die het podium aansleept. Het is tijd voor het concert van vanavond: een nieuwe country ster genaamd Chase Rice, een knaap van 31 die in 2014 zijn eerste nummer 1 hit scoorde met 'Ignite the Night'. Wij hebben nog nooit van hem gehoord, maar geven hem graag een kans. Als de band echter op het (draaiende!) podium verschijnt, blijkt de muziek meer hard rock dan country en na een kwartiertje houden wij het voor gezien. Wij zijn ook onze oordopjes vergeten! Bovendien is het al 10 uur en wij zijn moe na zo'n hele dag! Dus pakken wij onze biezen en rijden wij uiterst content richting San Marcos. De Rodeo in San Antonio is al 12 jaar op rij verkozen tot Large Indoor Rodeo of The Year en wij begrijpen waarom!!