Selamatan!

Ons weekend staat helemaal in het teken van de selamatan die wij georganiseerd hebben voor de zondagmiddag. Toen Tania en Laurence hier waren met de Kerst, kregen wij van hen een mand met allemaal onderdelen voor een Indische rijsttafel, met mixen, sambal en kroepoek. Het leek ons een leuk idee om hiervoor wat Amerikaanse vrienden uit te nodigen, want de Indische keuken is hen volledig onbekend.
Arnold begint al op maandagavond met het bakken van de kroepoek. Wij hebben geen frituurpan hier, dus stinkt het hele appartement dagenlang als een frietkraam!! Hij maakt ook atjar van komkommer en satehsaus.
Zaterdag komt het grote werk aan de beurt: de vier hoofdschotels moeten in elkaar gezet worden: Sajor Lodeh, Sambal Goreng Telor, Rendang en Gado Gado. Wij hebben ook nog gedacht aan Sateh Ajam en die moet gemarineerd. Het is allemaal een heel werk!
Omdat wij nogal klein behuisd zijn, hebben Mary en Jack voorgesteld om de selamatan bij hen te houden, geweldig! Dat betekent echter wel dat wij alle schotels naar hun huis moeten

transporteren en dat is een hele klus. Ik moet pannen en schotels bij Gail lenen want anders hebben wij niet genoeg spullen om alles in en op te doen! De gastenlijst bestaat uit Gail, Gaby en Chris, Debbie en haar vriend Mike en Mary en Jack uiteraard. Dus 9 man in totaal. Een keurig gezelschap.
Zondagmorgen beginnen wij met een fitness sessie in onze eigen gym op het park. Het is niet te geloven maar sinds september vorig jaar fitness ik drie keer per week een half uur! Voornamelijk om mijn rug soepel te houden, die mij anders veel ellende geeft. Ik oefen mijn buikspieren en mijn armspieren, die op die manier taken van mijn rug kunnen overnemen. Dat werkt over het algemeen heel goed! Omdat niemand gelooft dat ik daadwerkelijk fitness (ikzelf ook niet!), hierbij een paar foto's en nee, ze zijn niet in scène gezet!! Zo zit ik er werkelijk bij, drie keer per week. Ik kan zelfs 30 tellen aan mijn armen hangen, waar ik eerst nauwelijks 5 tellen voor elkaar kreeg!
Zondagmiddag om 4 uur vertrekken wij naar Mary en Jack, met

kratten vol lekkers. Wij hebben ook 6 flessen wijn bij ons, want onze wijnvoorraad moet op; die mogen wij nl. niet meeverhuizen!
Mary en Jack staan al op ons te wachten en wij zetten alles klaar voor de gasten. Die zijn punctueel allemaal om 5 uur ter plaatse! Grappig: iedereen heeft bloemen bij zich, tulpen nog liefst, hier niet voor de hand liggend! Voor de gastvrouw maar ook voor ons.
Gaby heeft gezorgd voor nootjes voor de borrel vooraf, en Debbie heeft een paar flessen champagne meegenomen. Wij borrelen op het mooie terras achter. Het is nu heerlijk weer, vanmorgen waren er vreselijke donderbuien en zag de lucht pikzwart! Als wij een groepsfoto hebben gemaakt, gaat Arnold aan de slag met het opwarmen van alles en met het roosteren van de sateh. Ik heb menukaarten gemaakt, om uit te leggen wat de gerechten allemaal zijn. Als alles in de keuken klaar staat, roep ik de gasten binnen en leg uit wat er allemaal te eten valt, en vooral hoe je het moet eten! De gasten luisteren geduldig naar de uitleg en scheppen dan zelf op. Het gaat er prima in, iedereen is zeer enthousiast en haalt nog een portie. De sfeer is heel erg gezellig, en er wordt over van alles en nog wat gekletst: reizen die er de afgelopen tijd gemaakt zijn (Debbie en Mike zijn naar Fiji geweest, Mary is net terug uit Mexico City en wij vertellen over Big Bend), het overheidsbeleid in San Marcos, en de uitbreiding van de bibliotheek!

De tijd vliegt om en de pannen raken aardig leeg. Gail heeft gezorgd voor een frisse fruitsalade en Gaby heeft zelfs nog een blik lychees op de kop weten te tikken! Goed voor de spijsvertering........
Alle restjes worden verdeeld (Mary en Jack houden nog wat over voor de volgende dag), alle pannen worden schoongemaakt en dan kan alles weer ingepakt worden. Om kwart voor 9 nemen wij allemaal afscheid, en gaan wij voldoende en genoegzaam gevoed weer naar huis ;)