Minnesota

Al dagen van te voren werd ons verteld dat het Artsfestival in Brookings een must was om mee te maken, dus we plannen een extra dag in Brookings. De stad was afgeladen vol en zondagochtend, na het fietsonderhoud, mengden we ons onder het publiek dat langs de kraampjes schuifelde.

Al gauw hadden we in de gaten dat het meer 'crafts' dan 'arts' waren en dat Amerikanen ontzettend houden van ornamenten voor in de tuin, al dan niet bewegend in de wind. Echte kunst was er niet, op een paar mooie foto's en handgemaakte fluiten na. In Nederland zou het een braderie heten. Er was lekker eten, door de verschillende kerken,

stichtingen en liefdadigheidsinstellingen klaargemaakt, er was lekkere muziek en we zaten in de schaduw van de bomen.

Zo raakten we aan de praat met Daniel, een wiskundedocent aan de universiteit en bij hem thuis hebben we verder heel de avond gekletst, gegeten en gedronken. Daniel was heel erg geïnteresseerd in Nederland en Europa en wij op onze beurt zijn veel te weten gekomen over Amerika. Daniel en zijn vrouw zijn geen doorsnee Amerikanen. Zij gebruiken de fiets in de stad en hebben de airco bijna nooit aan. Maar Daniel is dan wel weer een jager en houdt van vissen.

De volgende dag fietsen we de staatsgrens over en zijn we in Minnesota. Twee dingen vallen meteen op: er staan hier honderden windmolens én de boerderijen liggen er keurig bij. Mooie tuinen, opgeruimd erf, het gras gemaaid. Onze theorie: de vele Duitsers en Scandinaviërs die hier naar toe zijn gekomen hebben dit meegebracht. Sowieso hebben zij hun stempel gedrukt op de omgeving hier. In New Ulm (slogan: Germans have more fun!) hebben de bedrijven Duitse namen, staat een groot standbeeld van Hermann the German en bezoeken we de bierbrouwerij Schell. Ook de Denen zijn helemaal ingeburgerd, gelet op de enorme melkveebedrijven met Deense namen. Er is hier ruimte genoeg voor 10.000 koeien op één farm. De stadjes die we tegenkomen zijn niet meer zo klein en liggen dichter bij elkaar. Het hele landschap doet erg

vriendelijk aan. We kamperen in Flandrau Statepark waar de vuurvliegjes 's avonds een sprookjesachtige sfeer geven.

In Mankato hebben we een 'warmshower' bij Eric en Christie. Eric heeft heerlijk gekookt op de grill en op de veranda bij hen wisselen we fietsverhalen uit. Zij zijn echte wereldfietsers op de tandem. De dag erna begint miezerig. Wanneer we op het fietspad naar Faribault fietsen houdt het op met zachtjes regenen en valt het met bakken uit de hemel. Drijfnat trakteren we onszelf op een hotelletje boven de plaatselijke kroeg. De volgende dag is het weer stralend en erg heet. Wanneer we in Wabasha aankomen, onderdrukken we de behoefte om meteen de Mississippi in te rijden voor verkoeling. We mogen kamperen in de schaduw van een RV (hele grote camper) en dat blijkt die nacht onze redding. Het begint hard te waaien, bliksem, donder en regen maar in de luwte van de RV houdt onze tent goed stand, dus slapen we rustig verder. De volgende dag zien we op onze telefoons

een 'tornado alert' en wordt ons verteld dat de sirenes een halfuur geloeid hebben....We zijn goed weg gekomen.

Op een hete middag kwamen we door het plaatsje Balaton. Er was bijna niets te doen en op zoek naar een winkel om iets te drinken te kopen liepen we toevallig het 'Heritage Centre' binnen. Het bleek het museum van historische gedoneerde spullen te zijn (van bruidsjurken tot een oude tandartsstoel). De oudere vrijwilligers waren zo enthousiast en zo blij dat wij er waren. De krant werd gebeld en we werden geïnterviewd, mét foto.

Een week later in Wabasha zitten we 's ochtends koffie te drinken en raken aan de praat met leden van de plaatselijke fietsclub, die vertrekken voor een week fietsen in Iowa. Eén van de mannen is erg nieuwsgierig naar onze trip, ons werk, hoe we vrij hebben kunnen nemen, het onderwijs in Nederland. Het blijkt de burgemeester te

zijn. Ook hij belt de krant, zeker omdat de eigenaresse van de coffeeshop Nederlandse roots blijkt te hebben: interview met foto. Dit keer niet op de voorpagina (de jaarmarkt gaat voor). We fietsen van Wabasha verder over de groene Mississippi bike trail, wat voor óns een hoogtepunt is, dat op de voorpagina mag.