'Low bridge, everybody down'

Terug in de Verenigde Staten. Bij de grens kregen we van de intimiderende douanebeamte te horen dat we echt moeten zorgen op tijd het land weer uit te zijn. De periode in Canada telt voor het 'visum' niet als echt uit het land zijn, wat dat is 'going home, you know: home'. Hij vraagt aan Mark (op mij wijzend): "Does she understand?" Ik snap ook wel dat hij wil weten of ik het begrijp maar dat kan ie ook aan mij vragen! Geen vriendelijke man en geen tijd voor grappen. Een kleine tegenvaller want het betekent dat we nu rechtstreeks richting Boston moeten en niet de geplande lus naar het

noorden kunnen maken. Maar Doctor en Mrs Diebels zijn allebei heel flexibel en oplossingsgericht en binnen een dag zijn we aan het idee gewend, is de vlucht omgeboekt en rijden we fluitend en zingend over de Eriecanal trail.

Het Eriecanal is tussen 1822 en 1824 gegraven en loopt van de Hudsonrivier naar Lake Erie, ongeveer 480 km. Het kanaal zorgde ervoor dat New York als boerenstaat al zijn producten kwijt kon aan het groeiende westen. Er voeren schuiten getrokken door muilezels, later stoomschepen en er ontstonden dorpjes en stadjes. Met de komst van het spoor raakte het kanaal in onbruik, zodat nu alleen nog recreatievaart overblijft.

Het is erg warm maar gelukkig fietsen we vaak in de schaduw van de bomen. Soms lijkt het of de fietsroute een rivier volgt, langs een meer

loopt of dan weer kaarsrecht de kanaaloever aanhoudt. Prachtig en afwisselend fietsen en we zingen de hele dag een lied uit 1905:

Low bridge, everybody down
Low bridge, for we're coming to a town
And you'll always know your neighbor
And you'll always know your pal
If you've ever navigated on the Eriecanal

De sluizen zijn nog volop in werking en mooi geschilderd. Regelmatig wordt aan ons gevraagd of we weten hoe die sluizen werken en we vertellen dan maar niet dat wij uit Nederland, waterland komen. De

mensen hier zijn er zo trots op! Wanneer we van de fietsroute af gaan zien we in de straten allerlei borden staan voor de komende verkiezingen. Sherrif, Highway superintendent, State councilman en zelfs County judge. Dat werkt toch allemaal anders dan in Nederland.

Een enorm onweer brengt wat verkoeling, we vinden een schuilplekje en bekijken de schitterende bliksemschichten. Op geen van onze 93 fotopogingen is er een te zien...
Via de warmshower van Ann en Carl en overnachtingen in een Statepark, op een KOA-campground en in een verlaten motel, komen we in Albany, hoofdstad van de staat New York.