Mission Possible !!

Het voelt raar dat aan het fietsen een eind komt. Op de laatste fietsdag rijden wij via een pad langs de Charlesrivier Boston binnen, om de drukke wegen en kruispunten te vermijden. Rustig aan om nog extra te genieten van de laatste kilometers. Maar we zijn nu eenmaal gewend aan een bepaald tempo dus zijn we er sneller dan gedacht. Boston bestaat uit verschillende kleine townships en het valt nog niet mee om een plaatsnamenbord te vinden. Eerst maar naar de oceaan, nog 15 km verder. Onder dreigende luchten, door de havenwijk, over industriewegen, even doorbijten en dan ruiken we de zee: coast to coast. We zijn er: de Atlantische oceaan. 6.400 km gefietst, 2 lekke banden, 1 gebroken spaak, 2 nieuwe achterbanden, 1 valpartij, 1

vervelende tak. Niet in alle staten maar wel in 10: Washington, Idaho, Wyoming, South Dakota, Minnesota, Wisconsin, Michigan, Ontario, New York, Massachussets....langzaam dringt het door.

Tijd voor een feestelijk etentje maar aan strandtentjes doen ze hier niet. We vinden een onooglijk klein 'ristorante', wat een pareltje blijkt te zijn. Sowieso zijn de Italianen de culinaire toppers op onze reis en we smullen van een heerlijke lunch. Het restaurant loopt langzaam vol, 'Bring your own' dus de flessen Chianti komen uit de papieren zakken en we worden door de andere gasten getrakteerd op een limoncello-toetje, uit bewondering voor onze prestatie. We fietsen terug naar de stad en ons hostel en nu komen we langs een bord: ' Entering Boston'. Symbolische foto om de tocht af te sluiten.

In alle rust en tijd spelen we de toerist in Boston: we bezoeken Harvard, het Museum of Fine Arts (weer twee Van Goghs), Chinatown, Little Italy, de Freedomtrail en het fantastische Boston Teaparty museum. Acteurs nemen ons mee in de geschiedenis naar het moment (1773) waarop men in Boston in opstand kwam tegen de Engelse koning en alle dure thee overboord gooiden vanwege de onredelijke belastingen. Hier zou best nog een muziekensemble kunnen rondlopen...

We kijken terug op drie enerverende maanden met veel mooie ontmoetingen, een warme ontvangst, overrompelende landschappen en het openstellen van huis en hart voor ons. Wij hebben het idee dat we de Amerikanen een beetje hebben leren kennen: ze zijn heel erg van de veiligheid, nieuwsgierig naar anderen maar zelf blijven de meesten toch liever dicht bij huis. Amerikanen zijn ook gedisciplineerd en vooral héél erg aardig én ze houden ontzettend

van souvenir T-shirts! Je kunt trouwens niet spreken van dé Amerikaan want net als in Europa heeft iedere staat zijn eigen cultuur, wetten en landschappen, geologie, weer. De cowboys van Wyoming, de boeren van Minnesota, de drukte van Chicago: onvergelijkbaar.

West naar Oost, coast to coast: thank you guys! We are good to go home.