'Warm showers' en lange dagen

Wie had ooit gedacht dat wij nog eens bijna deel zouden uitmaken van de parade tijdens de Reardan Mule Days? Onderweg bleek de weg afgesloten door twee streng kijkende state troopers. De optocht voor de jaarlijkse muilezeldagen was hét hoogtepunt in boerendorp Reardan en dus moesten wij omrijden of toekijken. Kijken dus en zowaar voegden wij bijna naadloos in bij de optocht, onder het oog van een vertwijfeld kijkende official. Langs de kant zagen wij vervolgens de boeren hun nieuwe én oldtimer tractoren showen, de highschool drumband langs marcheren en onder luid applaus de

class of '55 langskomen voor hun reünie. Een praatje met Don (makelaar en uitbater van het koffiehuis, twee banen om rond te komen is heel normaal) maakte duidelijk dat het platteland aan het uitsterven is, en dat dit weekend het enige is dat het dorp op de been houdt.

Eerder hadden wij een tip gekregen om contact te zoeken met 'warm showers': een organisatie van fietsliefhebbers die een overnachting thuis en een praatje aanbieden. Wij sliepen in Spokane bij Kurt en Donavon, die het fabulous vonden dat wij bij hen wilden logeren. Zalm van de BBQ, gesprekken over de verschillen tussen VS en Europa en 's avonds 'two blocks down the road' een biertje in de lokale brouwerij (perencider en koffiebier, tja het blijft Amerika). Goede ervaring en zeker iets wat wij meer gaan doen.

Volgende doel was door Idaho naar Missoula, in de staat Montana. Wij vonden een oude spoorlijn die in een fietspad was omgetoverd. Schitterend en heerlijk fietsen alleen: de hitte sloeg toe. Drie dagen lang tegen de 35 graden, weinig schaduw en -vanwege weinig overnachtingsmogelijkheden- flink doorstoempen. Tijdens een bandenplakpauze onder de blakende zon kwam een eenbenige veteraan in zijn elektrische rolstoel kijken of er hulp nodig was. Even later kwam hij terug en bood ons spontaan ijs aan: een klein maar typisch gebaar van vriendelijkheid dat wij veel tegenkomen, Na een dag van 135 en een van 152km een welverdiende rustdag in Missoula.