Wildlife en meer

Het regenseizoen van Indonesië is met pieken en dalen. Volgens de bevolking regent het erg weinig voor de tijd van het jaar maar wat hebben we ondertussen toch al veel buien gehad. Ik zit ondertussen alweer in het donker (zonder stroom) met het geluid van tikkende druppels op het dak op bed mijn blogje te typen. Het voordeel van zo’n buitje is dat ik daar nu tijd voor heb terwijl Maris en Annie lekker liggen te slapen. Prioriteiten stellen noemen ze dat!

Na onze heftige aankomst in Gili hab ik na een prima nachtje slapen volle moed voor de volgende dag. Helaas was dit niet helemaal volgens planning, het regende namelijk alweer. De stoep voor ons huis stond ook weer blank en na het ontbijtje konden we door de natte straten maar gelukkig droge lucht op weg naar het strand. We kozen een plekje bij Egoiste en bij die ene zonnestraal die er was nam ik gelijk een foto van mezelf met mijn lekkere koude kokosnoot. Toen ik weer op mijn bedje lag begon het te regenenen en hebben we vervolgens maar binnen zitten schuilen. Wel hadden we ons tussendoor even ingeschreven voor de bootparty, daarover later meer. We leende wat paraplu’s en gingen door het hoge water op zoek naar een droge plek om te eten. Op zo’n eiland is natuurlijk alles open, je zit ongeveer overal buiten en wanneer er een dak is, lekt ie. Na een lekkere maaltijd van het Indiase-tentje hebben we nog

een leuke avond gehad bij Jiggy’s. We vestigde onze hoop op de vrijdag maar uiteraard was er ook deze dag alleen maar regen. Na het ontbijt verplaatste we naar een ander hostel en namen plaats in onze nieuwe kamer bij Koi Gili. Hier hadden we tenminste airco en daarom ook een soort van kans dat onze spullen droog zouden worden. We hebben de hele dag niets gedaan en zo bleek ook deze dag letterlijk en figuurlijk in het water te zijn gevallen.

Bootparty
We hadden al kaartjes gekocht dus of we wilde of niet, we gingen op de boot! We startte de dag met een flesje vodka en een 4 kazen panini om vervolgens ons bij de groep te voegen die mee de boot op gingen. Het was bewolkt maar afgeklopt nog steeds droog. Wat een geluk! We kwamen met een speedbootje bij de grote boot aan en namen meteen plaats op de zitzakken in de hangmat. Jaja, hier kunnen we wel aan wennen! We nuttigde ons welkomdrankje en keken gelijk al onze ogen uit. Wat zijn er toch veel debielen mensen. Na de nodige shotjes tequila werd Annieck geplet tussen de zitzakken, nam Maris deel aan de dancebattle en sprong ik van het dak van de boot. Dussss net zoals al onze nieuwe vrienden waren ook wij waarschijnlijk net zo debiel maar daar hebben we het verder niet over. Wat hebben we gelachen! Eenmaal terug namen we snel een douche en maakte ons klaar voor de tweede ronde deze dag. Na

een pizza gingen we nog naar een goedkope cocktail bar en sloten de dag af bij Jiggy’s.

Valentijnsdag
Natuurlijk is samen met de liefde van je leven deze dag doorbrengen hartstikke leuk.. MAAR nog leuker is om met je dikke kont op het strand van Gili T te zitten en schildpadden te spotten. Ik las een boekje terwijl er voor onze neus schildpadden door het water zwommen, zo simpel kan het zijn. Het was ons eindelijk gegund en het weer was beter dan best. Zelfs in de schaduw lag je te verbranden. We sloten de dag af met een romantisch diner en ik heb echt maar dan ook echt maximaal genoten van de beste tonijnsteak ever! Wauw!

Alweer onze laatste dag op Gili en dat was best een beetje emotioneel. Ik had heel de reis al een plan om een Azië herinnering

op me lijf te laten zetten en met de dagen in de regen heb ik mooi de tijd gehad om een aantal keer een bezoekje te brengen aan Budi Noa de Traditional Rajah Tattooist. Hij had iets voor me getekend en ik was, ben er helemaal blij mee! Zo had ik een afspraak gemaakt op deze laatste dag om om 4 uur deze nieuwe beauty te laten zetten. We waren op tijd wakker en hebben tijdens het ontbijt de vlucht geboekt naar Flores, onze nieuwe bestemming. Op weg naar het strand boekte we de boot terug naar Bali en zo was alles weer geregeld voor de komende tijd. We chillde weer op een bedje aan het prachtige bounty strand en genoten van de schaduw. Ik ging op tijd terug en kon na het douche en met de nodige inkopen (bananen en oreo's) op naar Noa.

Tattoo
Wat was het een ervaring. Noa woont in een soort van bamboehut en daar is tevens ook zijn tattooshop gevestigd. Het is een traditionele manier van tatoeëren en dat wilt zeggen dat deze met bamboe wordt gezet. Aan zijn bamboestok bevestigd hij de naald en zet met de hand de inkt in je lijf. Toen ik om vier uur binnen kwam lopen zat hij nog lekker aan zijn lunch maar ruimde meteen alles op om me verder te helpen. Hij maakte al zijn spulletjes klaar en liet zien dat het allemaal heel steriel was. Het is al een belevenis om te zien hoe deze man, gekleed in een sarong en met een

strakke zwarte knot op zijn hoofd, zich aan het klaar maken is voor zijn nieuwe meesterstuk. Hij installeerde verschillende dekens en kussen zodat ik fijn zacht kon liggen en nadat hij had gemediteerd konden we beginnen. Er speelde hele chillen muziek op de achtergrond en na mate de minuten door liepen was het nog lastig om niet in slaap te vallen. Hij zou er minimaal drie uurtjes over doen dus ik was zeer benieuwd hoeveel zeer dit zou gaan doen. Gelukkig viel het allemaal reuze mee en is het, volgens mij, minder pijnlijk dan een machine tattoo. Het is fantastisch om te zien hoe snel en secuur hij zijn werk kan doen. Het is een heel gedetailleerd plaatje geworden en dat maakte dat Noa best wel een paar keer diep heeft gezucht. Als een echte artiest ging hij te werk en ik ben echt mega blij met het resultaat! Ik weet zeker dat hij na vier uurtjes ploeteren zelf ook trots was op het resultaat want hij heeft denk ik wel 20 foto’s van me gemaakt toen zijn harde werk er eenmaal op zat. Zoals ik al zei een hele ervaring en een prachtig resultaat!

Eenmaal klaar aten we nog een goede maaltijd en speelde onder het genot van een wijntje wat kaartspelletjes. We liepen rondjes door Gili om te zoeken wat vanavond the place to be zou zijn en belande bij een voor ons nog onbekende tent. We kwamen weer gezellige oude bekende tegen en hebben onze laatste avond Gili weer goed afgesloten. Na een korte nacht slapen konden we weer de boot op. Deze keer hadden we besloten om binnen in de boot te blijven en terwijl ik in mijn aantekeningen boekje aan het schrijven was wat er allemaal gebeurd was de laatste dagen kwam er ineens een groep dolfijnen voorbij. Prachtig om deze zo in het wild te zien zwemmen. Eenmaal op land aangekomen gingen we met de shuttlebus terug naar Kuta omdat we daar de volgende dag zouden gaan vliegen. We liepen nog een heel stuk door de warme stad en genoten daarna nog even op bed van de airco. Na de lunch hebben we een dutje gedaan en konden ook na het avondeten weer meteen verder met slapen. Na deze inhaalslag van slaapuren konden we er de volgende ochtend weer vroeg tegen aan. Om 5:20 ging de wekker en nadat we de laatste spullen weer hadden gepakt konden we vertrekken naar de airport. We ontbeten bij de pizzahut en vlogen vervolgens naar Flores. Daar pakte we de taxi naar het eerste en beste verblijf en dumpte onze tassen. Het was een simpele hut met alleen een fan en een douche waar je nog niet nat onder kon worden al wil je. Tijd voor de planning:

Flores
Flores is een minder bekend eiland van Indonesië. Het toerisme is zeker aan het opkomen maar daar is nu in het regenseizoen weinig van te merken. Het is erg rustig en de locale bevolking is nog zoals ie zou moeten zijn. We zijn hier heen gekomen voor de Komodo varaan en de vulkaan met de verschillende meertjes, daarover dadelijk meer. We liepen wat rondjes door het stadje en namen bij verschillende toeristenbureautjes een kijkje. Uiteindelijk hadden we een soort van plan en moesten we nog even kijken hoe we dit nu het goedkoopste voor elkaar konden krijgen. We boekte een boottrip van 2 dagen bij de ene en een roadtrip van 5 dagen bij de ander. Ondertussen waren we alweer wat uren verder en kwamen we er plotseling, perongeluk, gelukkig achter dat ons terug ticket

naar Bali op 25 maart ipv februari stond. KUT! Probleempje. Dit was mijn fout tijdens het boeken en ik heb gewoon niet naar de juiste maand gekeken. We probeerde eerste via internet iets te regelen, probeerde daarna te bellen maar dit was allemaal erg lastig. Daar gingen we weer, terug naar het vliegveld. Ik baalde enorm maar gelukkig kon het tegen een vergoeding van 10 euro pp worden gewijzigd. Eenmaal terug in het stadje deden we nog een rondje winkeltjes voor een nekkussen voor Maris maar deze actie is helaas niet geslaagd. We sliepen weer op tijd om de volgende ochtend vol goede moed te beginnen aan de boottrip. Toen we bij het bureau aan kwamen waar we hadden geboekt was er een verontrustende blik op het gezicht van deze man te zien. Er was een probleempje. Het stel wat met ons mee zou gaan had afgezegd en daardoor was er een probleem in het budget. Hij kwam geld te kort en ik geloofde helemaal niks van zijn verhaal. Hij deed ontzettend moeilijk maar we hielden voet bij stuk en zouden echt op deze boot gaan en echt niks meer gaan betalen dan dat het plan was. Hij deed echt zijn best om ons meer te laten betalen maar helaas voor hem is dat niet gelukt en konden we gewoon met de boot en onze drie man aan bemanning vertrekken.

De boottrip
We hadden een stuurman/kapitein, een kok en een scheepsjongen voor alle overige klusjes. Daar gingen we dan, op naar de Komodo Dragon. Dit is een van de grootste reptielen van de wereld en leeft alleen hier op twee verschillende eilanden. Het beest word dik 3 meter en heeft iets weg van de krokodil/draak. Het was prachtig weer en we chillde wat op de boot tot aan onze eerste stop in Rinca. We hadden een leuke ranger die ons wegwijs maakte in het Komodo Dragon Park. We zagen ene baby en de middel grote Komodo’s. Zo’n beestje maakt best wel een indruk. Terug op de boot was onze lunch klaar gemaakt en genoten we van de hele

voorraad eten. Er was rijst, salade, vis, ei, tomaat, komkommer en gebakken courgette. Dat viel zeker niet tegen, heerlijk. De volgende stop was op Komodo Island. We hadden een slecht engels sprekende ranger maar hij heeft wel een paar toffe foto’s van ons gemaakt met de mega Komodo Dragon. Het beest was 3 meter en 7 cm en daarbij nog niet eens de grootste van het park. We konden aardig dichtbij komen en aangezien ze giftig zijn en vlees eten is dat best wel een beetje eng. We legde onze boot geankerd in het water en waren in de buurt van de flying fox, een mega grote vleesmuis die met heel vele in een boom zaten. Er gebeurde van alles op deze plek, zo ging een van onze schippers met een grote stok de vleermuizen opjagen zodat wij ze konden zien vliegen. Vervolgens kwam hij terug met een opgedoken schildpad, och germ het beestje.. Er kwamen verschillende bootjes vanaf het dorp verderop onze kant op om houten beeldjes of bier te verkopen en nadat wij 6 grote Bintang hadden ingeslagen wilde ze nog steeds niet vertrekken. We zagen een groot wit vlak op de bodem liggen en dat bleek een Malta te zijn. Een grote rog die onderste boven lag en dus dood was. Ze doken hem voor ons op en er liep nog bloed naar beneden. Het bleek een baby te zijn aangezien die nog mini was maar het was al een beest van 1 meter. Toen de drukte een beetje weg was en de zon aan het ondergaan was konden we weer gaan eten. Na het eten hebben we een spelletje gespeeld en van ons biertje genoten. We lagen al heel vroeg in bed en sliepen tot dat Annieck de kakkerlak had gespot. Zo zie je maar dat alles went en ben ik nadat ik de sterren had bekeken en me had omgedraaid maar gewoon verder gaan slapen. De held! De volgende ochtend zaten we om half 7 aan het ontbijt, een pannenkoek met banaan en lagen we ongeveer 5 minuten later alweer in het water. We zwommen naar pink beach, een strand waar het zand, jawel, roze gekleurd is. Een mooi gezicht. Nadat we even hadden gechilld zwommen we terug naar de boot en gingen we naar de plek waar de Manta rog te spotten is. Ik was zeer benieuwd, aangezien ze hadden gezegd dat de rog net zo groot is als de breedte van de boot, wat betekend mega groot. Met onze snorkels gingen we het water in en zagen de beesten zwemmen. Ze hebben echt iets angstaanjagends. Ze hebben een hele grote bek en zwemmen net als een grote vogel al fladderend door het water. We hebben er een hele hoop gezien en probeerde zo dichtbij mogelijk te komen. Wanneer ze echt in de buurt kwamen zwom ik snel weer weg omdat het echt wel spannend was. Heel indrukwekkend! Eenmaal bijgekomen op de boot zaten we alweer aan de lunch en waren we op weg naar Kanawa Island. We gingen met de kano naar dit bounty eiland en brandde zowat weg in de felle zon. Wat was het er mooi! We snorkelde en zagen ontzettend veel zeesterren in het ondiepe, heldere water. Vervolgens maakte we nog even 138 selfies met Nemo en was het tijd om terug te gaan

naar de boot. We vaarde richting het vaste land en hadden genoeg zon gezien voor de komende week. Ondanks dat we genoeg hadden gesmeerd natuurlijk nog steeds zo rood als een kreeftje. We maakte nog een afscheidsfoto met de crew en gingen weer op zoek naar een slaapplek. Na te lang zoeken waren we blij met het halve kamertje en heb ik even een uurtje onder de koude douche gestaan. Nadat we alle foto’s hadden bekeken van de dag en ik hard gelachen heb om de Malta rog actie foto’s hebben we Italiaans gegeten.

Flores by land
Vanochtend werden we door onze driver opgehaald en vertrokken we voor een 5 daagse overlandtour. We genoten op verschillende punten van het mooie uitzicht en zo zagen we de stad en verschillende rijstvelden. We wilde een foto maken van een

zwaaiende familie en werden meteen uitgenodigd. Hartstikke lief en dat kunnen we natuurlijk niet weigeren. We namen binnen plaats en toen heel de familie bij elkaar was geroepen werd er kopi (koffie) voor ons gezet. Ook werden er even twee kokosnoten uit de boom gehakt en kregen we kokos melk en een lepel om de noot uit te lepelen. Ondanks dat we niemand konden verstaan was het super gezellig en weer een mooie ervaring met deze gastvrije Indo’s. Wat een lieve mensen. Na de lunch gingen we een kijkje nemen bij een traditioneel dorp. Dit was een beetje een flop, alles wat traditioneel zou moeten zijn was niet aanwezig. We liepen nog een rondje over de local markt en keken alweer onze ogen uit. Open gesneden varkens, alle soorten vis, spinnenwebben en mooi neergelegde groentes en fruit. Nadat ongeveer heel de stad ons had bekeken konden we naar het hotel en heb ik ongeveer de hele middag nodig gehad om dit stukje te schrijven.