Het einde van Indonesië

Even een kleine inhaalslag. Het vervolg van de ‘Flores by land’ tour. We zagen de volgende dagen nog ontzettend veel van dit mooie eiland.

Dag 2
Een ontbijtje van toast met ei, vervolgens een uitzicht over de rijstvelden. We gingen naar een prachtig meer, waar we geprobeerd hebben een rondje omheen te lopen. Vervolgens naar het Arak proces. De alcoholische drank die gemaakt word van palmjuice. Het werd aan de kant van de weg gestookt en ik heb het uiteraard geproefd. Sterk spul! Natuurlijk lunchte we met nasi

goreng en gingen we met een meloen onder onze arm naar onze verblijfsplaats. We zaten een halve avond in het donker zonder stroom en sliepen weer op tijd.

Dag 3
Ontbijtje van noodles. Nog een traditioneel village waar het helaas regende dus weinig te zien was. Vervolgens naar het Nanga Panda Beach, wat betekend dat er blauwe stenen liggen. Heel veel blauwe stenen zefls. De bevolking sorteert ze en ik denk dat ze over 5 jaar weg zijn, verkocht aan het buitenland. We gingen nog even langs de markt in Ende en na de lunch (gado gado met rijst) belandde we onderweg in de file. Er werd aan de weg gewerkt en dat houd in dat deze gewoon word afgesloten. Er is ook geen andere weg dus dat betekend wachten. Eenmaal aangekomen in Moni zagen we de waterval (en wassende kindjes) en aten daarna bij Dano Orange. Zo heet niet de tent maar zo heet de rasta man die ons kwam vergezellen terwijl wij wachtte op onze bestelling. Hij maakte grapjes en verzon spelletjes zodat wij niet ongeduldig waren aangezien er een groepsreis voor ons was met hun bestelling. Een mushroomsoepje en een frietje met. Snel slapen

Dag 4
Want deze dag gingen we de vulkaan op. Om 3:45 stond mijn wekker. Dat is volgens mij nog ooit gebeurd. We liepen in het donker naar boven en zagen de zonsopgang, prachtig! Een verbazingwekkend uitzicht over de kratermeren (deze veranderen iedere zoveel jaar van kleur). We maakte selfies en ochtend nog even op de foto met de overige toeristen/het leger omdat wij zo leuk/mooi/groot/blond/gek/nederlands zijn. We gingen terug voor het ontbijt (pannenkoek banaan) en wachtte tot de weg opbreking van vandaag voorbij was. Nog een traditioneel dorp en na het maken van wat foto’s at ik fouyong hai of hoe schrijf je dat. Als laatste deze dag namen we een kijkje bij de hotspring. Het was er prachtig met rotsen en echt nog een natuurlijk uiterlijk. We gingen het bad in en het was echt fijn warm. We waste onze haren en waren een waar bekijks voor de locals.

Dag 5
Ontbijtje van toast met ei en om 7 uur vertrokken we weer met rijden. Rijden. En rijden. We stopte een keer voor het uitzicht en voor de lunch Nasi Sota Ayam. We zouden de spinnenweb rijstvelden zien maar omdat het zo hard regende besloten we door te rijden. We zagen nog een uitzicht vanaf een Maria plaatsje en ik beschreef onderweg een stukje van mijn gedachten:

On the road
We zitten alweer op dag vijf van onze roadtrip door Flores en hebben ondertussen al heel wat uurtjes in de auto doorgebracht. Buiten dat we heel veel mooie plekjes hebben gezien, heb ik ook ontzettend genoten van de rit zelf.
De soorten huisjes die er te zien zijn, groot en klein, mooi en armoedig, natuurlijk of kleurrijk, van alles wat. De mensen aan de kant van de weg. Het verkopen van benzine of etenswaren. De naar school gaande kindjes in uniform. De wegwerkers die druk bezig zijn met de rotsblokken uit de weg te ruimen. Hele families die in een laadbak vervoerd worden. Mensen die onder hun auto in des schaduw wachten tijdens de file. Mannen die hun scooter in de rivier aan het wassen zijn, naast de moeders die hun kleding en kroost staan te boenen. Vrolijke mensen en lachende kinderen. Het intense gevoel van geluk wanneer er vriendelijk naar je wordt gezwaaid.
Al de natuur, bananen bomen en palmbomen. Potplanten, maïs, bamboe en rijstvelden. Bergen en vulkanen die we via de slingerwegen betreden. Al de kleuren groen die een onbeschrijfelijk mooi schilderij vormen. Zon en regen de twee totaal verschillende omstandigheden waarin het leven plotseling een andere wending krijgt. Palmbladen als paraplu. Schuilen bij het dichtstbijzijnde hutje. Watervallen kletteren naar beneden en worden onderbroken door stokken waar groepen hun drinkwater ophalen. Prachtige uitzicht punten, de blauwe zee en de stranden in alle kleuren.
Satellieten die haast groter zijn dan het huis op zich. Het graf van een familielid in de voortuin. Ieder huis met een eigen bedrijf. De een verkoopt kippen, de ander maakte meubels. De markten waar verkopers in hun kraam liggen te slapen. Rond fladderende gekleurde vlinders. Het ontwijken van de vele honden op de weg en de grazende koeien en geiten langs de kant. De fijne geur van de regen en de stank van zwavel.

Getoeter van de auto’s, busjes, vrachtwagens en scooters. Oude muziek uit de radio en de laatste hits van m’n spotify. De gesprekken over wij als kind, onze reis en alle andere zinvolle en onzinnige dingen. Maar het belangrijkste, de stiltes. De momenten die je aan het denken zetten. Diep verzonken in herinneringen, wensen en besefmomenten.
Het is niet te beschrijven hoe bijzonder mooi dit alles is!

We sloten de laatste dag af bij de pizzeria met een ontzettend mooi uitzicht. Wat hebben we van Flores genoten. Prachtig en zo puur. Tijd om terug te gaan naar onze thuisbasis in Kuta. Bij de Funky Monkey. We vlogen terug naar Bali, zochten een goedkopen taxi en lieten ons afzetten bij Jalan Leguan, de hoofdstraat. We zetten onze backpack af en besloten deze eerste dag meteen alles te fixen. We kochten wat we nog wilde hebben, printten wat dingetjes voor een bootreis verder deze trip, we regelde de surfles voor de volgende dag en zaten uren in een internetcafe om al de laatste tickets te boeken.

Kuta
De volgende dag om half 9 lagen we alweer op ons surfbord. Dat is het drukke leven van een reiziger. We hadden 2,5 uur les en ondertussen werden er foto’s van ons gemaakt. Na mijn ervaring in Curaçao had ik niet verwacht dat het me nog ging lukken maar ik stond al vrij snel en het ging al snel beter en beter. Helemaal enthousiast geworden in het surf bestaan! We gingen snel wat lunchen waarna het ontzettend hard begon te regenen. We lieten ons niet uit het veld slaan en haalde onze plank weer op en doken de zee in. Het stormde en de regen/wind waren optimaal voor de golven. Het geeft een heerlijk gevoel als je zo op dat plankje staat, super.
Na een week zonder make-up was het tijd om mezelf weer eens mooi te maken en uiteraard gingen we naar Skygarden. We hebben heerlijk gegeten en in een veelte rap tempo gedronken. Bij thuiskomst belde ik nog even met het thuisfront en lag natuurlijk weer te laat in mijn bedje.
De rest van de dagen waren eigenlijk ongeveer het zelfde. We deden niks of we gingen surfen en we sloten de avond af in onze stamkroeg > Skygarden. We aten een broodje kroket en genoten van de ladiesnight, danste de salsa, maakte vrienden met Jesper, Edwin, Alex, Zandvoort, knuffelde met oude bekende Chris en Cherrel, David en werden uitgenodigd door DJ Raywell op het podium. We danste op de Nederlandse hits en na een fijne massage verlieten we met pijn in ons hard het mooie Indonesië!
Binnenkort de start van de Filipijnen!