Drie maanden en een dag DEEL2

The Cameron Highlands
We gingen vroeg ons bed uit en startte (in een dikke trui) met een ontbijtje bij de India tent. Ik had een roti chees, wat een soort van pannenkoek is die je met kerriesaus eet. We gingen terug naar ons hostel en wachtte op onze tourguide. Samen met Sjoerd, Lydia (Nederlanders) en Adri (De Fransman) zaten we in de jeep en gingen we op weg naar het most forest. We gingen een stukje hiken tussen de groeten en het mos en daar zag ik in mijn verbeelding onze kerstgroep al tussen staan. Er stond een harde wind boven op de berg maar eenmaal weer naar beneden geklauterd was het warm genoeg om onze trui uit te trekken. We reden weer een stukje door en kwamen bij het uitzichtpunt. Je kon op deze plek prachtig over de theeplantages kijken. Ik twijfel nog of het leek op een Windows bureauachtergrond of op het landschap van de Teletubbies.. Het was verbazingwekkend mooi! Op naar het volgende deel van de tour, de toren. We reden naar de hoogste berg en op het topje stond een mooie uitkijkpost. Het was zo’n koude wind dat ik het gevoel had weer in Nederland te staan. Na een paar snelle foto’s gingen we snel weer naar beneden maar het uitzicht was wederom prachtig. Het volgende

onderdeel was de strawberryfarm. Daar ging ik, met mijn mand en schaar tussen de aardbeitjes door. Ik plukte de mooiste rode en bewaarde alles zorgvuldig in mijn mandje. De werknemers hadden wat leuke ideeën voor de toeristen en ik moest met boyfriend Adri op de foto. Wat een pracht plaatje! We kochten onze zelf geplukte aardbeien en hebben ook maar meteen ons bakje leeg gesnoept. Heerlijk! De volgende halte is de theefabriek. We kregen een soort van rondleiding over hoe het blaadje vermalen wordt tot inhoud voor het theezakje. Grote machines en ook veel werkgelegenheid, alhoewel alles natuurlijk ook hier word overgenomen en het hardwerk steeds minder wordt. Er was een prachtige glazen cabine gebouwd aan de rand van de berg en hier kon je onder het genot van kopje thee genieten van het uitzicht over de theeplantage. Toepasselijk. Na een goede lunch konden we verder na de laatste stop, the Butterflyfarm. Op een veelte kleine oppervlakte waren ontzettend veel vlinders en andere dieren te zien. Ze waren prachtig maar het was een zielig gezicht aangezien de hokjes wel erg klein waren. We besloten ons af te laten zetten bij Pad3 en gingen vanaf daar terug hiken door de jungle naar het dorpje waar we verbleven. Ik werd verkozen tot gids en waarom dat een goed idee was weet ik eerlijk gezegd ook niet. Na mijn nodige uitleg over de bomen.. Nja eigenlijk niet. Na 2 uurtjes en gezellig wat gekletst te hebben waren we sneller dan verwacht terug in het dorp. We boekte de bus voor de volgende dag en na wat uitrusten

hebben we gezellig met Sjoerd en Lydia gegeten bij, jawel, de Indiaan. We speelde nog wat spelletjes president en voor het slapen heb ik nog even gezellig met Ras gekletst over mijn volgende vakantie in Malta!

Om half 9 hadden we de bus en aangezien mijn ontbijtje nog niet klaar was zat ik met een bakje fruit te wachten tot de bus vertrok. Eventjes wat vitamintjes. We gingen Melaka en hadden tussendoor nog een overstap in Kuala Lumpur. Het sloot allemaal mooi aan en ging allemaal ontzettend vlot. Tot dat we (ik denk) auto pech kregen. De bus stopte aan de rand van de snelweg en zonder er ook maar iets werd gecommuniceerd bleven we wachten met de klep van de bus open. Een tijdje later kwam er een andere bus voorbij waar wij al onze spullen inladen en weer verder konden met de reis. Zo gaat dat. De chinees naast mij was druk met zijn sudoku en ook ik probeerde in mijn hoofd stiekem zijn puzzeltje op te lossen. Al snel (eigenlijk is het niet echt snel maar voor hier toch wel snel) waren we in Melaka. We zochten uit hoe we in het stadje kwamen en eenmaal de stadsbus gevonden te hebben hebben we ons zelf tussen de menigte in de bus gepropt.

Melaka
Melaka is een heel leuk klein stadje. Het is ooit mede door Nederlanders gebouwd en er hangt een hele leuke sfeer. Heel veel gebouwen zijn rood geschilderd en er staat zelfs een

molen op het pleintje. Ik ging op een randje van de bloembak zitten waken over onze tassen terwijl Maris en Annie op zoek gingen naar een slaapplaats.

22 januari 2016
Een toeristische attractie
Daar zit ze dan. Omringt door drie grote backpack op een randje voor het hardrockcafé. De straten van Melaka lopen vol met toeristen, voornamelijk Chinezen. De een heeft nog een grotere camera dan de ander. Buiten de vele selfies die worden gemaakt is er genoeg leuks te fotograferen. Van links naar rechts: de straatartiest, een geheel goud geschilderde man die als levend standbeeld poseert. Nummer twee is het bekende café achter me, de mooie mozaïeken gitaar doet het erg goed in het album van deze chinezen. Op vier staat de Pippi Langkous aap, het kleine beestje in jurk klimt bij ieder op zijn schouder en kan zelfs de highfive. Nummer vijf en zes zijn verkoop kraampjes, de mango en pinda’s lopen niet echt storm maar zorgen natuurlijk wel voor een prachtig beeld. Last but not least, ik vergat nummer drie, dit is de lange westerling. Ze zit met haar ondertussen blond geworden haartjes, blauwe ogen en gekke grote bril flink te spinnen in dit straatbeeld van deze ‘Nederlandse’ stad.

Na ongeveer anderhalf uur waren de meiden terug en konden we vertrekken naar Lavender. We liepen een flink stuk door de hitte en hebben vervolgens in de fan uit liggen zweten op bed. We zochten naar een wasserette maar deze blijkt hier niet te zitten, de enige optie is hier dus zelf wassen. We liepen over de Jonker walk, een straat met alleen maar leuke winkeltjes en rommel spulletjes. In de avond word hier de mark opgezet en kun je buiten allerlei Chinese gekkigheid ook van alles te eten scoren. We keken onze ogen uit en gingen toch maar veilig een pasta eten bij een gezellig tentje met live muziek. Na de maaltijd liepen we nog even langs de rivier en hebben we bij een prachtig uitzicht van een biertje genoten.

De volgende ochtend zochten we tijdens het ontbijt wat vluchten uit voor de rest van onze reis en kletste we met een Nederlands stel wat samen met hun dochtertje van 4 jaar op reis zijn. Daarna was het tijd om te wassen. Ik had voort een hele zak en onder het genot van een potje presidenten zaten we te wachten tot onze machine was uitgedraaid. Net een stel echte huisvrouwen. Op zoek naar een fiets. De man waar we deze huurde was mega blij met ons en ik heb zo’n vermoeden dat we de eerste waren deze maand die hier een fiets kwamen huren maar voor 5RM (zeg 1 euro) hadden we een hele dag een pracht exemplaar met mandje tot onze beschikking. We fietste rond in het gezellige stadje. We aten een roti en watermeloenen en fietste zelfs helemaal naar het busstation

voor een ticket naar Singapore. Helemaal smerig van het zweten, de stof, de uitlaatgassen en alles kwamen we thuis aan en hebben we heerlijk gedoucht. Zo vies als toen ben ik volgens mij heel deze reis nog niet geweest. We hadden afgesproken vandaag op de Jonker walk street te eten en na een rondje onderzoek heb ik genoten van: Een Taiwan burger, het is eigenlijk een soort pannenkoek met chocolade erin. Een heerlijke lime juice. De Char Kuey, een soort van chinees cakeje. Char Kuey Teow, dit was een hele overwinning, het zijn noodles/seafood/ei/tauge, dat betekend dus ongeveer dezelfde ingrediënten waar ik in Chiang Mai zo ontzettend ziek van ben geweest! En als toetje een aardbeienstokje.

Om 6:30 stond de wekker. We pakte onze spullen en na een snel ontbijtje liepen we naar de bushalte. Met de bus naar het busstation om daar de grote bus te pakken naar Singapore. We moesten er onderweg twee keer uit voor de grenscontroles en daar is ie weer, onze nieuwe stempel. Het is ondertussen al best druk in mijn paspoortje. Eenmaal in de stad aangekomen werden we er aan de kant van de weg uitgezet en begon de volgende zoektocht. We liepen naar het metro station waar we hebben genoten van een maaltijd van de McDonald's. We namen de metro naar Little India en na rondkijken waren we al nel in het Bunc Hostel beland. Het is alllemaal iets duurder dan we gewent zijn maar we hebben dan ook een fijn bed, airco en een top douche. Er was een Indiaas festival gaande. Hier hadden we al wel wat van gehoord maar wat het nu precies inhield wisten wij eigenlijk ook niet. Eenmaal op zoek naar eten liepen we al snel in de menigte. Er waren alleen maar mannen op straat, ze leken allemaal op elkaar en wij al drie westerse meisjes vielen aardig op in dit straatbeeld. Bij hun religie geloven ze dat ze na weken van apart voedsel ze in trans kunnen komen. Vervolgens gaan ze met pijlen en haken in hun lichaam rond lopen door stad. Hoe het allemaal precies zit weet ik ook niet maar ze blijken er (wanneer ze genoeg in trans zijn) niets aan over te houden, alle wonden helen snel en zonder litteken. Hartstikke leuk, hebben wij weer. Toen we ons eigenlijk uit de menigte hadden geworsteld konden we achteraf nog een rust tentje vinden om te eten. We chillde nog even op het dakterras waar ik nog even het thuisfront inlichtte over onze ondervindingen van Singapore.

Singapore
Wat een land. Het land is eigenlijk alleen stad maar het is net of je in een neppe wereld rond loopt. Het lijkt wel de ideale wereld, hoe het zou moeten zijn. Overal is over nagedacht en alles klopt. De

straten zijn verbazingwekkend schoon, je kunt overal van de vloer eten. Je ziet op iedere hoek een bordje hangen met wat je allemaal niet mag doen en hoeveel het je kost als je dit wel gaat doen. Het is groots maar er hangt wel een soort van rust. Een heel bijzondere stad waar je je ogen uit kunt kijken. We kochten een tweedaagse onbeperkte metrokaart en in de regen startte we met onze zoektocht naar het Malindo Air kantoor. We boekte een ticket en hadden nu alle rust om de stad te bezichtigen. We begonnen in Chinatown, liepen een rondje over de markt en ik at chinees spareribs met noodles. Ondanks dat ik al genoeg tempels heb gezien deze trip zijn we nog niet in een Chinese tempel geweest. We bezochten hier een grote tempel waar ontelbaar veel buddha's te vinden waren. Het was erg indrukwekkend om te zien. De volgende stop was bij Clark Quay de bekende bar straat van Singapore. Deze ligt aan de rivier en zo liepen we langs de rivier richting Marinabay. Ontzettend veel leuke bruggetjes over het water en we kwamen ook nog de grote spiegel ballen tegen onderweg. We kwamen uit op het indrukwekkende Marinabay. Grote kantoorgebouwen die een prachtig uitzicht vormen. We maakte een hele hoop foto’s en probeerde vervolgens in het grote hotel te komen. Er staat een soort van boot op drie grote flats. Het bekendste hotel wat immens groot is. Nadat we de grote ‘nep bomen’ hadden bekeken liepen we in het hotel naar binnen en probeerde met de lift naar boven te gaan. Natuurlijk werkt dat zo

niet en heb je hier een pasje voor nodig maar niet geschoten is… Het was iets te prijzig om een kijkje te nemen dus gingen we maar weer verder. We zagen de grote mall met zwembad in het midden en gingen terug naar Little India. We aten in de hawkercentre en ik zag een mega peper aan als boon. Langzaam gestoven dus. We sloegen wat alcohol in en eenmaal klaargemaakt nuttigde we deze tijdens een spelletje kaarten. We miste de laatste metro en vonden ineens nog een bus die naar de barstreet reed. Natuurlijk besluiten wij weer om op maandag te gaan en is er dan weinig tot niks te doen. Geen club was open en als er ergens iets te doen was was het onbetaalbaar. Uit verdriet aten we nog maar een keer en lagen we na een hele wandeltocht toch nog laat in ons bed. Wat een faal. De volgende dag zijn we na het ontbijt weer terug naar bed gegaan. Nadat we lekker hebben uitgeslapen gingen we een kijkje nemen bij de mallstreet. Een mega lange straat met mega veel en mega grote malls. Alles is hier mega. We keken onze ogen uit en na het eten zijn we nog even naar Sentosa eiland gegaan. We liepen wat doelloos rond is dit mega pretpark en namen vanaf daar de verkeerde bus, sorry mijn schuld. We pakte ook nog de verkeerde metro, sorry niet mijn schuld, en gingen alvast in de chillstoelen liggen bij Marinabay. We wilde de prachtige gebouwen ook nog even in het donker zien. Het was prachtig! Om 8 uur zagen we nog de laser/lichtshow vanaf het grote hotel. Ik keek mijn ogen uit, maar dan vooral door de chinezen die niet van hun telefoon

waren af te slaan. Wat een bijzonder volk is dat. Op de terugweg aten we nog een lekkere gezonde salade. ’S avonds boekte ik mijn ticket naar Malta en dat betekend dat ik in juni nog een weekje vakantie heb bij mijn vriendinnetje daar! Ras gaat daar heen voor haar stage en aangezien ze mij in Curaçao kwam opzoeken kan ik natuurlijk niet achter blijven. Hoewel het heel raar is al plannen te maken voor als ik terug ben, is het natuurlijk ook wel weer iets ontzettend leuks om naar uit te kijken!

Na het ontbijt vertrokken we weer bepakt en bezakt naar het metro station. We waren mooi op tijd bij de luchthaven en konden meteen door naar de gate. Na de eerste vlucht naar Kuala Lumpur gingen we op zoek naar de subway. Al dagen keken we uit naar dit ‘gezonde’ broodje. We namen alle drie een broodje van anderhalve meter en konden er voorlopig weer tegen aan. Ik typte het begin van dit blogje op het vliegveld om vervolgens de volgende vlucht naar Kota Kinabalu te pakken. Tijdens deze vlucht realiseerde ik me dat mijn Casio nog in het mandje van de handbagage controle lag. Huilen! Mega balen natuurlijk, eenmaal op het vliegveld aangekomen na lang wachten een formuliertje ingevuld. Waar we natuurlijk nooit meer iets van terug horen. We namen de laatste bus naar het centrum en na het wel bekende rondje eindigde we bij Akinabalu Youth Hostel. Een erg gezellige plek met een hele hoop backpackers. We liepen een rondje door het stadje en lagen na het eten vrij snel in bed.

Kota Kinabalu
We hadden nog niets gepland hier in Borneo en dat stond de volgende dag op de planning.

Terwijl we aan het ontbijt zaten maakte we kennis met Cris, Cherryl (Nederlanders), Benjamin, Julie (Belgen) en Thomas (Pools). Natuurlijk leek het ons een goed plan om naar het strand te gaan en met Annie’s stapel tijdschriften verplaatste we ons naar het eiland verderop. Na een klein boottochtje kwamen we aan bij het Chineesovergoten eiland waar we ergens achteraf nog een rustig plekje vonden. We hebben heerlijk gezwommen, gechillt, gekletst en een boekje gelezen. Na het douche zijn we met z’n alle wat gaan eten op de foodmarket. De andere hadden al plannen voor morgen bedacht maar aangezien ik echt een dagje rust kon gebruiken hebben we toch maar besloten deze even te skippen. Vandaag heb ik dus heerlijk uitgeslapen, het ontbijt gemist en zit ik vervolgens met een crackertje aan dit blogje te werken.