Op stap met een gids door Tokio

Dag 2

De nacht heeft ons duidelijk goed gedaan. Ondanks even wakker om 3.00 PM in de nacht, toch snel verder geslapen. Alvin was, zoals gewoonlijk vroeg wakker en schoot als eerste onder de douche. Nadat hij gedoucht had liep hij gelijk naar de kamer van de kinderen. Deze waren niet erg enthousiast bij het zien van hun vader. Nou deed hij ook wel direct het licht aan, waardoor ze abrupt uit hun slaap gehaald werden. Dus enigszins te begrijpen. Gelukkig met niet al teveel kabaal, waren ze, zoals afgesproken om 7.45 uur, klaar om naar het ontbijt te gaan. Zelf was ik nog niet helemaal klaar, maar ik had ook niet verwacht dat de kids zich aan de afspraak zouden houden.
Wat een voorbeeldige kinderen hebben we toch.

Na een heerlijk ontbijt, konden we onze gids ontmoeten. Een aardige vrouw, zie foto, zij gaat ons een aantal leuke bezienswaardigheden laten zien. Allereerst gaan we met de metro naar Askusa Kannon Temple and Nakamise Shopping Street, Tokyo's downtown area.

Voordat we de metro instapten, snel een paar foto's gemaakt. Jurriaan vond dat uiteraard niet zo leuk en was aan het brommen. Ik trek me daar al niets meer van aan en zo hebben we toch een paar leuke kiekjes op het metro station.

We moesten een half uur in de metro zitten. Wat een volle metro, niet te geloven hoeveel mensen er in zo'n voertuig gaan. En wat een verschillende mensen. Deze mensen reizen met 2 dingen die ze altijd bij zich hebben. Water en een paraplu. De paraplu in dit geval niet voor de regen, maar voor de zon. Wat was het heet en vochtig. Bijna niet vol te houden. Gelukkig hadden wij ook water gekocht, maar weer eens een keer de zonnebrand vergeten. Het is goed gegaan en ik zal de zonnebrand vanavond alvast in de rugzak van Alvin stoppen.

Als allereerste lopen we door Nakamise Shopping Street. Aan het einde van deze straat zie je Askusa Kannon Temple. Wat is er veel te zien. Allerlei lekkernijen en kleurrijke spullen. Al vrij snel kwamen we een zaakje tegen met kimono's. Gelijk even kijken voor Aranea. Zij wilde graag een kimono om als badjas te gebruiken. We hebben een hele leuke gekocht. Ook voor Marissa hebben we er één gekocht.

Het was echt 'te heet'. Aan het einde van de straat had je een soort water basin met, van die ouderwetse kleine soeplepels. De gids vertelde dat, om dit water te gebruiken, dit gedaan werd volgens een bepaald ritueel.

Deze boeddhistische tempel was indrukwekkend. Overigens hebben de Japanese mensen in twee geloven. Boeddhisme en ik ben dit echt kwijt, maar totaal anders. Waar de één veel goud etc heeft, heeft de ander dit helemaal niet.

Beide tempels hebben een ritueel. Bij het betreden van beide tempels gooi je een cent in een soort van bak.
Het Boeddhistisch ritueel is als volgt: Je gooit het muntje in de bak. Je buigt je hoofd 2 keer. Daarna bid je om vervolgens nog een keer je hoofd te buigen. Dit alles om alle goed te brengen en je zorgen daar achter te laten. In de Boeddhistische tempel leerden we welk dier bij ons geboorte jaar is en welk antecedent hieraan vast gekoppeld is.
Iedereen heeft iets anders, maar simpel gezegd we passen goed bij elkaar als gezin. Bij de andere tempel, buig en klap je twee keer met je handen. Vervolgens bid je en buig je nog een keer.

Omdat het zo warm was, zochten we wat verkoeling op een soort van binnenplaats waar de sproeiers nevel verspreidden.

Na beide tempels bezocht te hebben, kozen we voor een taxi om vervolgens naar het Edo Tokyo museum te gaan. Een indrukwekkend introductie van de geschiedenis van Tokyo.
Na dit bezoek zijn we gaan lunchen op de 7e etage van het museum, van waaruit we een fantastisch uitzicht hadden over een gedeelte van de stad. We konden zelfs een glimp van het Tokyo Sky tree zien. Lijkt op de Euromast.

Na een echt Japanse lunch, gaan we naar Akihabara, (home of Tokyo's subcultures) of gewoon gezegd, allemaal winkels met elektrische spullen. Dit gebied wordt ook wel het Electric district genoemd. Ik begrijp nu waarom. In mijn beleving geen winkels waar wij graag shoppen. Volgens Jurriaan wist onze gids er niet genoeg van en zijn we niet naar de plekken gegaan waar dit gebied zo bekend om staat. Dit elektrisch apparatuur is zeer belangrijk voor Japan. Ja, heel veel van die troep komt naar ons toe. Onze gids wist te vertellen dat 1:4 jongere verslaafd is aan het gamen en dat dit grote consequenties heeft voor de bevolking van Japan. De jongeren daten niet meer en hebben geen relaties, met als gevolg te weinig kinderen, dus afname van de populatie.

De winkels in dit district leken wel een soort van grote Media Markt, maar dan overvol gepropt met allemaal spullen. Ook veel troep. Toch nog wel even naar een zaak, die volgens onze gids wel spectaculair zou moeten zijn. Een zaak met allerlei rare kostuums. Een zaak dus met kleren voor speciale feesten. Het maakte op ons niet echt indruk. Marissa vroeg nog wel of we dit ook in Rotterdam hebben. Marissa dit is gewoon een feestwinkel, dus ook in Rotterdam, alleen niet zo vol gepropt.

Hier waren we dus snel op uit gekeken. Om eerlijk te zijn. Ik was echt moe aan het worden en het lopen ging al niet meer van harte. Maar omdat het kasteel morgen gesloten zou zijn, besloten we om toch nog een kijkje te nemen in de tuinen van de tempel.
Omdat het begon te onweren hadden we besloten om een korte, op z'n Amerikaans, sightseeing te doen. Dit betekende, even lopen, kijken, foto's maken en wegwezen. De gids vroeg of we nog iets wilden zien. Je raadt het al.
Moe en warm zo snel mogelijk naar het hotel, dat was voor ons de formule om de stemming er nog goed in te houden. Afscheid van de gids en hup de taxi in. Op naar het hotel.

S'avonds heerlijk eten. Jurriaan zijn voorstel Koreaans Barbecue. Wat moet je daar nu bij voorstellen? Over ons heen laten komen dus.

Tjoet, de tijd vliegt heel snel en Alvin en ik moesten ons haasten om 19.00 uur klaar te staan om naar het restaurant te gaan. De kinderen opnieuw voorbeeldig, die waren dus klaar.
Het weer was heel slecht. Onweer! Het regende heel hard toen we in de taxi stapten.

Restaurant An Sumibi Yakiniku.
Koreaans Barbeque. Hete kolen in een mand in het midden van de tafel. Het eten was heerlijk, alleen wel heel weinig. Een tomaten salade betekent hier 1 klein tomaatje met een beetje zout in een grote kom met ijs. We besloten om hier geen toetje te nemen. Overigens had ik heel erg zin in chocola en dat hebben Marissa gegeten in het hotel.

Morgen weer een nieuwe dag.
Op het programma staat de beroemde vismarkt en Ginza- shopping district. :)