De Japanse Alpen en eerste stop: Takayama

Dag 5

De Japanse Alpen eerste stop: Takayama

Even terug in Tokio in het AN Intercontinental hotel Tokio.
Oeps, wat zijn wij Westers. Het ontbijt was heerlijk Westers. Gewoon een omelet en yoghurt met fruit, kopje thee en jus orange, helemaal tevreden.

De volgende stop was Takayama en om daar te komen moesten we 4 uur reizen. We hadden besloten om een taxi te nemen naar Tokio station. Om eerlijk te zijn zag ik het niet zitten om in de metro te zitten. Achteraf was de metro niet druk want het was een nationale feestdag voor Tokio.
De rit in de taxi was erg snel. 15 minuten met, voor Tokio’s begrippen en nu vanwege de feestdag zeer weinig verkeer. Normaal in de hectiek van de maandagochtend zou het 3 x zo lang zijn. De metro is dan wel sneller, maar met 4 koffers + handbagage koffer en de rest zou deze actie voor dit gezin een drama zijn. Gelukkig zijn er dus andere mogelijkheden.

De treinreis was lang, maar omdat het heel comfortabel was, was het echt geen probleem. Je kon naar buiten kijken en/of een beetje wegdromen.

We moesten overstappen op het station in Nagoya. Het station is met 410.000 vierkante meter, het grootste station ter wereld. Het station heeft 50 verdiepingen en per dag maken 1.14 miljoen reizigers gebruik dit station. Je kan je voorstellen dat het druk was. Maar er was een Starbucks!!

De rit naar Takayama.

De trein reed net nog geen 300 km per uur, wist Marissa te vertellen. Hoe ze dat wist?
Gewoon via Snapchat!

Na aankomst op het station Takayama moesten we een paar blokken lopen om bij het hotel te komen. Het Alpin Spa hotel was een simpel maar keurig hotel.
Je moet je niet voorstellen dat je s ‘avonds nog gezellig een wijntje drinkt in de bar. Dat is dan wel weer jammer, maar je je zit dan ook in Japan. In de veel duurdere hotels is dit wel mogelijk, maar dan betaal je gelijk voor je wijntje wel de hoofdprijs.

Na te hebben ingecheckt zijn we direct op zoek gegaan een restaurant om te eten. Hoe kan het ook anders. Zou deze familie ooit zonder eten kunnen?

Maar de ervaring leert, dat zeer warm weer in combinatie met een paar knorrende magen, het geen optie is om nieuwe activiteiten te gaan doen. Eerst eten dus.
We kwamen in een heel simpel tentje. Erg klein, maar waanzinnig

goed gegeten en zeer goedkoop.

Dat de Japanse mensen iets hebben met het toilet mag duidelijk zijn.
In ons lunch restaurant trof ik een wc bril aan met een stoffen, velours wc bril. Voelt niet fijn!!

Onze verwachtingen van een Spa hotel is iets anders dan dat de Japanse mensen gewend zijn.
De spa is een soort badhuis waar vrouwen en mannen, gescheiden zich kunnen douchen en ontspannen. Uiteraard zijn Alvin en ik gegaan. Alles toiletspullen waren aanwezig en alles keurig schoon. Marissa had niets met blote billen en Jurriaan al helemaal niet.

S ‘avonds heerlijk gegeten in het beste restaurant, zo men zei, van Takayama.

Restaurant Kyōdoryōri kyōya is het restaurant waar je dus naar toe moet wanneer je in dit stadje logeert. Opnieuw heel klein en heel oud, maar opnieuw waanzinnig lekker en gezellig.

Heerlijk na afloop slenterend naar ons hotel. Het stadje was dood en verlaten, geen kip op de weg, alleen een paar dronken mannen. Wat een rust.
Vroeg in bed zonder WiFi!

Benieuwd wat de volgende dag gaat brengen.
In ieder geval gaan we het stadje verder verkennen op de fiets.