Vanochtend iets later aan het ontbijt. Heerlijk. Wij zijn heel blij dat we de ouders zijn van zulke intelligente kinderen. Elke ochtend krijgen we het nieuws van de beide kinderen gepresenteerd.
Zo weten we welke aanslag er is gepleegd en dat er een gek op het balkon stond in Rotterdam zwaaiend met een geweer.

Na het ontbijt in de taxi naar het station. De treinreis duurt een uur. Ik vind dit echt geen probleem, heb ik tijd om een verslag te schrijven.

Aankomst treinstation enigszins te overzien. We hoefden de taxi chauffeur niet te vertellen waar we naar toe wilden.

Er is 1 plek en die heeft tempels en de beroemde hoeveel loslopende herten, die gewoon door het publiek lopen.

De eerste tempel die we bezochten was de Todaiji tempel. Dit was het grootste houten gebouw van de wereld en na een brand was deze verwoest en voor 2/3 weer op gebouwd.

De temperatuur was erg warm en de luchtvochtigheid was 94%. Verschrikkelijk om te lopen. Toch dapper doorgezet en naar de volgende tempel, de Kasuga Shrine.

De Kasuga Shrine was een tempel met enorm grote boeddha's. Deze boeddha's zijn de grootste van de hele wereld en gebouwd voor een familie die jarenlang heel veel invloed had op het Japanse paleis en op Japan.

Deze plek is beroemd om zijn vele stenen lantarens die langs het gehele pad staan en die als gift gedoneerd waren door nobles, lords en vele belangrijke organisaties.
Marissa was helemaal klaar met alle lantarens en maakte de opmerking dat nu werkelijk alles op elkaar ging lijken. Tempels, lantarens echt alles!!

In het park zelf liepen zoveel herten. Heel mensvriendelijk, maar ozo brutaal.

De volgende tempel, nog steeds heel erg warm, was de Kofukuji tempel.

Deze tempel vonden we fantastisch vanaf de buitenkant. Ik merk terwijl ik schrijf, dat ik ook de kluts kwijt raak.

Gelukkig was na deze bezichtigen lunchtijd. Wel een compliment aan Alvin. Hij ging bij de toeristen informatie vragen waar we lekker konden eten.

Dat hebben we gedaan. Heerlijk Japans. Grapje. Het was lekker, maar vanavond kiezen we voor een restaurant in het hotel.

We zijn moe en willen rust.

Na de lunch de trein in en als laatste nog even een electronica shop zien op het station. Dat weten we toch? Wanneer Jurriaan of welk kind iets wil, bijten ze zich erin vast, net zo lang totdat ze het hebben. Van wie zouden ze dat hebben?

Morgen de laatste dag. Er staan nog 2 activiteiten op het programma. Daarna is het inpakken geblazen.

De laatste dag in Japan willen we goed afsluiten en staan we dezelfde tijd op zoals vanochtend.