Op naar de vismarkt en Ginza

Na een heerlijk ontbijt,wel nog even de was bij elkaar gegraaid. We gaan morgen met de trein weg en willen de spullen gewassen hebben. Omdat het zo warm en vochtig is gebruiken we meer spullen. Alvin treft de voorbereiding voor deze dag. De kids zijn op hun eigen kamer aan het chillen, zoals ze dat noemen. We hadden besloten om vandaag een taxi te nemen naar de vismarkt.

Het weer vandaag is grauw en regenachtig. Gelukkig is het niet koud.
Aangekomen op de vismarkt, ruik je uiteraard de geur van vis. Hoe kan het ook anders. We zijn eigenlijk te laat. Ons is namelijk verteld dat wanneer je echt de markt wilt zien, je heel vroeg moet gaan. Alleen hadden wij daar vanochtend geen zin in. Maar we zijn toch even geweest. Wat opviel is dat er ontzettend van die piepkleine restaurantjes waren. Je kan het geen restaurant noemen. Je zit als het ware in een kamer zo groot als onze slaapkamer. Aan de rijen

wachtende mensen te zien, moet het wel erg goed zijn. Vers sushi en nog veel meer.

Na de vismarkt stond 'shoppen' op het programma. Alvin had een mooi warenhuis gespot en hij wilde daar graag met ons kijken. Ja, het was een heel mooi warenhuis met geweldige merken.

Toen we klaar waren wilden Jurriaan en Alvin nog heel graag naar de Sony winkel. Wat een mogelijkheden zijn er op het gebied van tv etc. Leuk om te zien en ook te weten. Na een uur rondgelopen te hebben, begon onze maag toch ook enigszins van zich te laten horen en zijn we op zoek gegaan naar een restaurant.
We zijn beland in het Tokyu mall, een groot shoppingcentra met 2 hele grote food etages. Heerlijk gegeten bij niet een Japanner, maar een chinees restaurant. Het restaurant deed hem herinneren aan Hong Kong en hij werd helemaal blij. Zelfs de geur was identiek.

Na heerlijk gegeten te hebben waren we nog niet klaar met het programma 'shoppen'. Ik had ontdekt dat de merk tassen veel goedkoper hier waren dan in Nederland. En aangezien ik een nieuwe verslaving heb, namelijk 'tassen verzamelen' kon ik het niet weerstaan om te kijken, te kijken en nog eens te kijken. Bijna had ik een mooie tas gekocht, maar het bleek een tax free winkel te zijn en dit betekende dat ik de tas niet mocht meenemen, maar dat deze werd afgegeven op het vliegveld. Een hoop gedoe dus en daar houdt de familie Ham echt niet van. Dus hebben we het gelaten.

Maar op de weg naar de winkel waar de kids graag wilden shoppen, zag Marissa plots een hele mooie tas van Dolce Gabbana. Wij konden het niet laten om niet even naar binnen te gaan. Marissa was helemaal blij en begon de tas zowaar helemaal aan te prijzen. De verkoopster stond te lachen en liet de tas zien. De tas bleek een exemplaar die alleen in Japan verkocht werd. En ja we hebben hem gekocht. Veel goedkoper gelukkig dan in Nederland. Blij en tevreden, mijn dag kon niet meer stuk, gingen we verder met het shoppen.

De winkel die Jurriaan en Marissa graag wilden zien bestaat uit 11 etages kleding. Elf etages hebben we gedaan met een grote tas om daar de kleding in te verzamelen. Toen de kids klaar waren moest er afgerekend worden. Ze vragen hier blijkbaar standaard of je met belasting wil betalen of zonder. Wij dachten het zonder te doen, maar toen we klaar waren wilden ze mijn paspoort en wilden ze de bon erin plakken. Geen goed idee vonden wij en hebben gewoon met belasting betaald. Overigens is de belasting in Japan 6% en niet zoals bij ons 21 %. Kleding hier is ook veel goedkoper. Wat een geluk. Marissa en Jurriaan wilden eerst nog graag naar een ander district om te winkelen, maar we besloten toch om naar het hotel te gaan en in Kyoto verder te gaan. Moe maar voldaan dus terug naar het hotel. Voor het avondeten wilden we iets ander als Japans, Japans, chinees etc. Gekozen hebben we voor Italiaans.

p.s. Ginza de plek waar zebra's niet loodrecht over de kruising gaan, maar ook over dwars over de kruising. 6 in totaal. Heel speciaal om te zien hoe mensen zich daar een weg overheen weten te banen.