Luang Prabang, het Parijs van Laos

Het Paradise Resort was opnieuw mooi en luxe. Een grote kamer in een geschakelde bungalow met een eigen veranda. Een heel groot zwembad met goede ligstoelen. Het restaurant "was nog niet klaar". Het bleek dat Chinezen 2 jaar geleden het resort hadden opgekocht. Er waren dan ook veel Chinese gasten, die luidruchtig bier dronken aan het zwembad en, met kleren aan, deden alsof ze konden zwemmen. We zijn één keer naar het centrum gewandeld over een

wankele bamboe brug. Was wel een belevenis, maar het was eigenlijk te ver en te warm (35'+). Het centrum is heerlijk relaxed met Franse bakkerijen en koffietentjes, mooie winkeltjes, veel terrasjes en eetzaakjes aan de rivier en met rustige, aardige mensen. De grote tempel, Wat Xieng Thong, de koninklijke tempel uit de 16e eeuw is een bedevaartsoord voor Laotiaanse boeddhisten. Veel goud en ceremoniële voertuigen en een enorme gong. Het oude koninklijk paleis is een museum, met vooral een verheerlijking van de oude koning, die overigens door de communisten in 1975 met heel z'n familie naar een afgelegen werkkamp in noord-Laos is verbannen.
Heerlijk aan de rivier gegeten en in een trendy Frans café bier en cocktails gedronken. Aan de straat een goede voetmassage voor ons tweeën en voor Elly een olie massage, stevig maar ontspannend.
Luang Prabang is heerlijk relaxed met nog altijd een sterke Franse stempel. We vonden het het Parijs van Laos en een absolute aanrader om te bezoeken. Foto's: Elly bij de Wat Xieng Thong, Jos bij de draken, welkom in Paradise Resort, onze bungalow, het 'Valentine Day' diner bij de Chinees, Elly met uitzicht op de Mekong en Nam Khan rivier, het zwembad, de bamboe brug over de Nam Khan river, Tamarind: het beste Laotiaans restaurant in LP, de electrische tuktuk van het resort naar het centrum.