Taupo
Kyra stond vroeg op om de allerlaatste keer in een Stray bus te zitten richting Taupo. De bus was denk ik maar kwart vol en voor iedereen was het einde in zicht. Ik had hierdoor mooi 180 graden uitzicht tijdens de rit en dacht ik terug aan de ritjes door Nieuw Zeeland. En mijn verkoudheid ging gezellig mee richting Taupo. In Taupo moest ik anderhalf uur wachten op de normale bus richting Rotorua. Ik besloot om in de bibliotheek mijn laptop en telefoon op te laden. Terwijl ik daar rustig zat te wachten, kwam er gozer naar me toegelopen. Hij vroeg waar ik vandaan kwam en ik antwoordde dat ik uit Nederland kwam. Hij gaf aan dat hij niet wist waar dat was en ik zei in Europa en hij was nog steeds verward. Toen vroeg hij of mijn trui van Raglan uit Hamilton kwam en waarop ik aangaf dat die uit Raglan kwam en vroeg hij of ik rookte. Ja, Nieuw Zeeland heeft ook junkies en genoeg mensen die wiet roken. Er wordt gezegd dat Nieuw Zeeland meer wiet heeft dan NL, dat geloof ik overigens niet.
Mountain Manganui
Na dat spannende avontuur stapte ik op de bus richting Rotorua en daar was ik rond 15:00 en rook ik de o zo heerlijke rotte eierengeur weer. Ik had enige miscommunicatie met Amy maar uiteindelijk zag ik mijn Engelse vriendin weer na 6 weken! Het voelde erg vertrouwd aan en we gingen samen een beetje door Rotorua rijden. Ik voelde me best wel gaar en langzamerhand steeds zieker worden om echt iets te ondernemen. Amy stond open om van alles en nog wat te doen maar mijn lichaam trok het niet. We besloten om richting onze volgende bestemming te rijden en dit voelde meteen als een roadtrip. We stopte telkens op de plekken die we wilde zien en had ik sterk het gevoel dat ik dit heel erg heb gemist tijdens mijn busritten met Stray. We zagen onderweg ook nog een zwarte zwaan, erg mooi om te zien. We kwamen rond 18:00 aan in Mountain Manganui en wat een leuk plekje is dit! Het is echt z’n vakantiebestemmingetje voor Kiwi’s en ligt heel mooi aan de kust naast een berg (vandaar de naam). In het plaatsje zie je honderden zomerhuisjes staan en ik vraag me af in hoeverre het vaste bewoners heeft. Amy heeft vanuit haar werk een zomerhuisje gehuurd voor het weekend en het is een schattig klein appartement. Dit voelde meteen als luxe aan voor mij. Geen smerige keuken of stapelbedden met dunne matrasjes. Ik pleurde letterlijk al mijn spullen neer en lag op bed met mijn snotterige neus. Ah, ondanks de verkoudheid voelde dit als vakantie.
Nadat ik lekker tijd had voor mezelf en een serie op mijn laptop
klmd
21 chapters
16 Apr 2020
March 19, 2017
|
Auckland, Nieuw Zeeland
Taupo
Kyra stond vroeg op om de allerlaatste keer in een Stray bus te zitten richting Taupo. De bus was denk ik maar kwart vol en voor iedereen was het einde in zicht. Ik had hierdoor mooi 180 graden uitzicht tijdens de rit en dacht ik terug aan de ritjes door Nieuw Zeeland. En mijn verkoudheid ging gezellig mee richting Taupo. In Taupo moest ik anderhalf uur wachten op de normale bus richting Rotorua. Ik besloot om in de bibliotheek mijn laptop en telefoon op te laden. Terwijl ik daar rustig zat te wachten, kwam er gozer naar me toegelopen. Hij vroeg waar ik vandaan kwam en ik antwoordde dat ik uit Nederland kwam. Hij gaf aan dat hij niet wist waar dat was en ik zei in Europa en hij was nog steeds verward. Toen vroeg hij of mijn trui van Raglan uit Hamilton kwam en waarop ik aangaf dat die uit Raglan kwam en vroeg hij of ik rookte. Ja, Nieuw Zeeland heeft ook junkies en genoeg mensen die wiet roken. Er wordt gezegd dat Nieuw Zeeland meer wiet heeft dan NL, dat geloof ik overigens niet.
Mountain Manganui
Na dat spannende avontuur stapte ik op de bus richting Rotorua en daar was ik rond 15:00 en rook ik de o zo heerlijke rotte eierengeur weer. Ik had enige miscommunicatie met Amy maar uiteindelijk zag ik mijn Engelse vriendin weer na 6 weken! Het voelde erg vertrouwd aan en we gingen samen een beetje door Rotorua rijden. Ik voelde me best wel gaar en langzamerhand steeds zieker worden om echt iets te ondernemen. Amy stond open om van alles en nog wat te doen maar mijn lichaam trok het niet. We besloten om richting onze volgende bestemming te rijden en dit voelde meteen als een roadtrip. We stopte telkens op de plekken die we wilde zien en had ik sterk het gevoel dat ik dit heel erg heb gemist tijdens mijn busritten met Stray. We zagen onderweg ook nog een zwarte zwaan, erg mooi om te zien. We kwamen rond 18:00 aan in Mountain Manganui en wat een leuk plekje is dit! Het is echt z’n vakantiebestemmingetje voor Kiwi’s en ligt heel mooi aan de kust naast een berg (vandaar de naam). In het plaatsje zie je honderden zomerhuisjes staan en ik vraag me af in hoeverre het vaste bewoners heeft. Amy heeft vanuit haar werk een zomerhuisje gehuurd voor het weekend en het is een schattig klein appartement. Dit voelde meteen als luxe aan voor mij. Geen smerige keuken of stapelbedden met dunne matrasjes. Ik pleurde letterlijk al mijn spullen neer en lag op bed met mijn snotterige neus. Ah, ondanks de verkoudheid voelde dit als vakantie.
Nadat ik lekker tijd had voor mezelf en een serie op mijn laptop
had gekeken, vroeg Amy wat ik wilde doen. Naast mijn verkoudheid heb ik ook last van het ‘niks-willen-missen’ virus. Dit houdt in dat je overal ‘JA’ opzegt en totaal geen rust neemt. Backpackers die in een ver land zitten, waar ze jarenlang voor hebben gespaard, worden vaak door dit virus getroffen. Dit komt omdat zij in hun gedachten telkens zeggen: ‘Je bent hier tenslotte maar een keer in je leven’. Kyra heeft hier duidelijk last van want zij besloot met haar zieke hoofd te gaan stappen met Amy want tenslotte is dit de laatste keer dat ik met Amy kan stappen en in Mountain Manganui ben. Zie je wat ik bedoel ;) We hadden ons opgetut en liepen vervolgens naar de bars toe. Het kwam een beetje verlaten over maar dat kwam waarschijnlijk omdat iedereen de avond daarvoor Saint Patrick had gevierd. Maar uiteindelijk vonden we een bar, vertrouwde de bewaker mijn geboortedatum niet op mijn paspoort en zaten we buiten op heerlijke zomerse avond tussen de Kiwi’s. Dit vond ik wel erg leuk want ik was telkens omringd door backpackers en nu zat ik tussen de locals. :)
We zagen er blijkbaar niet local uit want er kwamen een paar Kiwi’s naar ons toegelopen. Een meisje vroeg waar ik vandaan kwam en met mijn ziekere stem zei ik Nederland. Ze zei dat ze ook in Noorwegen was geweest en ik zei nee ik kom uit Nederland. Ze zij waar ligt dat in Noorwegen. Na drie keer uit te leggen dat ik uit Nederland kom en dat dat niet in de buurt van Noorwegen ligt, was ik de discussie zat want ik verloor mijn stem en geduld. Daarnaast had ik nog wat grappige gesprekken met wat mensen en kwam nog iemand mij lastigvallen. Dit keer een jongen die vroeg waar ik vandaan kwam. Ik gaf hetzelfde antwoord weer en hij zei met volle vertrouwen dat Nederland niet bestaat… O god, voordat ik iets wilde zeggen kwam het meisje die ik eerder sprak mij verdedigen door te zeggen: ‘Wil je dat meisje niet lastigvallen want ze komt uit Noorwegen’. Mijn klomp brak in twee ;) Ik kon deze discussie echt niet voeren met deze mensen en gelukkig sloot de tent om 01:00. Waarschijnlijk beter ook voor mijn gesteldheid, haha. Na een heerlijke nachtrust stond ik op tijd op en besloten we dat het beter voor mij zou zijn als we een chill dagje zouden houden op het strand. We gingen met de auto het stadje overdag verkennen en kan je zien dat het gericht is op de Kiwi’s die vakantie hier vieren. Er lag ook echt een mega cruiseschip in de haven en volgens mij heb ik nog nooit z’n grote gezien.
Het strand was echt heerlijk en je kan er ook surfen en had ik dat ook stiekem wel willen doen. Amy had een heerlijke gezonde wrap met kip gemaakt voor ons en zelfs koffie gehaald! Ik was zeker weten in goede handen en ik had heeeel graag nog een nachtje willen blijven slapen. Maar Amy moest de volgende dag werken en ik had mijn hostel in Auckland al geboekt. Dus dat was onze korte bezoekje aan het zomersparadijsje en zaten we samen 3 uur lang in de auto richting Auckland. Het voordeel is met een auto dat je de routes kan nemen die niet praktisch zijn voor de bus. Hierdoor reden we door een schattig heuvelachtig landschap en realiseerde ik me dat dit echt de allerlaatste rit op de weg is door Nieuw Zeeland… Ondanks het vele reizen door Nieuw Zeeland heb ik denk ik maar 33% van wat Nieuw Zeeland te bieden heeft gezien… Rond half 9 kwam ik aan in mijn allerlaatste hostel van deze reis. Niet een geheel boeiend hostel en mijn kamer heeft geen gordijnen voor het raam… Hier zal ik nog drie nachten blijven voordat mijn 27 uur durende terugreis begint. Ik heb niet veel op de planning staan maar ik zie sowieso Amy nog. :) Ohja en souvenirs kopen en niet zieker worden :P
X-Kyra
Ps. Is het erg als ik hierna toe ben aan vakantie? Haha
1.
Hs 1. Emirates & Creditcard Declined
2.
Hs 2. Jetlaggen in Auckland
3.
Hs 3. Primaire levensbehoeften
4.
Hs 4. Stress in het zonnige Paihia
5.
Hs 5. Cape Reniga & Dolfijnen
6.
Hs 6. Horror hostel in Auckland
7.
Hs 7. No worries mate!
8.
Hs 8. Surf and Chill
9.
Hs 9. Glowworms, Hobbiton & Rafting
10.
Hs 10. Van hot naar her
11.
Hs 11. Ziplinen & Tongariro Alpine Crossing
12.
Hs 12. Richting het Zuidereiland!
13.
Hs 13. Westkust Nieuw Zeeland
14.
Hs 14. Franz Josef Glacier
15.
Hs 15. Swingen in Queenstown
16.
Hs 16. Primair (over)leven
17.
Hs 17. Trieste bedoening
18.
Hs 18. Van Zuid naar Noord
19.
Hs 19. (Uitz)waaien in Wellington
20.
Hs 20. Mini roadtrip
21.
Hs. 21 Een einde van een droom
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!