Hs. 21 Een einde van een droom

Ik kwam hoestend binnen en raakte ik onbedoeld aan de praat met een Oostenrijks meisje (Theresa) die mij voorzag in vitamines en andere zooi. Zij vertelde dat ze drie maanden heeft gelift door Nieuw Zeeland en vooral bergen heeft beklommen. Maar dan ook letterlijk heeft zij bergen beklommen, weet je wel van die gekke die aan een touwtje bungelen aan rotsen. Ze kwam mega sportief en gezond over en ik vertelde over mijn reis met Stray. Dat kwam erg stressvol over voor haar en ik gaf aan dat dit klopt want mijn lichaam hield het niet meer vol. Ik vroeg of zij enige problemen heeft gehad tijdens het liften en ze zei dat de ze vooral liften kreeg van Kiwi’s die zich juist verantwoordelijk voelden voor haar veiligheid. Ik heb natuurlijk niet die ervaring maar ik durf wel te zeggen dat Nieuw Zeeland een van de veiligste landen is om in te liften. De Kiwi’s vinden het op de een of andere manier geweldig/normaal om lifters mee te nemen in hun auto. Echt een geweldige mentaliteit hier. Theresa vroeg wat ik ging doen de volgende dag en ik zei dat ik zo weinig mogelijk probeer te doen maar wel souvenirs wilde kopen. Zij moest dit ook nog doen dus we hadden afgesproken om samen te ontbijten en dit te doen.

Na een uitgebreid ontbijtje gingen onze gesprekken vooral over onze ervaringen in de afgelopen maanden. Theresa had een totale andere reis dan ik want ze sliep vooral in tenten en douchten in de riviertjes van Nieuw Zeeland. Ze had een auto gehuurd samen met der vriend de eerste maand en is vervolgens alleen gaan liften. Maar ook vooral een sportieve reis omdat ze vooral rotsklimmen heeft gedaan en dat kan je hier ook goed doen. Wel uniek en apart hoe je in z’n korte periode met iemand alles kan delen dat vind ik het zo mooi aan backpacken. Na deze gesprekken gingen we de dure souvenirwinkels bekijken en niet te vergeten souvenirs voor ons zelf! Toch wel fijn om met iemand souvenirs te kopen, altijd gezelliger dan in je eentje. We liepen langs een paar Sushi tentjes en zaten allebei te kwijlen bij de gedachten van sushi omdat we allebei al zo lang geen sushi op hadden. En mijn hemel de sushi is hier goedkoop! Misschien omdat er zoveel Aziaten wonen in Auckland? Geen idee maar we vonden een toko waar we mega goedkoop en verse Sushi konden smikkelen. Theresa had daarna nog trek in een ijsje zat ik in de buurt van het vertrouwde haventje van Auckland. Auckland is nummer 3 in de lijst van de beste steden ter wereld maar toch hebben veel mensen een hekel aan de stad. Omdat het een 'typische grote stad' is maarja lijkt me alleen maar fijn want dan heb je tenminste keuze in dingen. Want voor de rest heeft Nieuw Zeeland niet echt steden.

Aan het einde van de middag belde Amy mij of ik mee wilde gaan naar Devonport. Dat ligt aan de overkant van Auckland en omdat ik nog steeds last heb van het ‘niks-willen-missen’ virus zei ik uiteraard ja. Dit is een echt z’n plekje waar je opa en oma zouden kunnen wonen en is het een klein schattig plekje met uitzicht op de Skyline van Auckland. De winkels waren al gesloten maar daar kwamen we niet voor maar vooral voor het uitzicht op de haven van Auckland. Er stond daar ook een rare boom waarvan de takken terug gingen groeien in de grond en leek wel verder te wortelen in de grond. Na onze avondeten in een kroeg reden we met een zonsondergang terug naar Auckland. Amy dropte me keurig af bij het hostel en had ik geen plannen verder voor in de avond behalve mijn rugzak zoveel mogelijk leeg maken. En inchecken in mijn vliegtuig want dat kan 40 uur van tevoren. De passagiers zijn rijk bij Emirates want je kan van te voren al je stoel inchecken tegen een betaalde prijs. Aangezien mijn heenreis iets minder comfortabel was, heb ik toch maar besloten om betaald een stoel aan het raam te nemen… Dit kwam omdat er nog maar 4 stoelen over waren aan het raam voordat je kon inchecken. Dat risico wilde ik liever niet nemen.

De volgende dag was ik (uiteraard) aan de praat geraakt met een Engels meisje (Nathalie). En grappig genoeg is zij verliefd geraakt op een buschauffeur van Stray en woont ze nu op het Zuidereiland. Ook met haar had ik over van alles en nog wat. Zij heeft op dit moment geen werk omdat ze in een dorp woont waar amper werk is. Ze was heel vriendelijk en wilde met mij koffiedrinken op mijn allerlaatste dagje in Auckland en Nieuw Zeeland. Ik moest eigenlijk vroeg uitchecken en ik had drie outfits in mijn rugzakje waarin ik kon verkleden. Een outfit voor aan het einde van de dag want ik vloog in de avond en een outfit om op Dubai in te verkleden. Na een beetje rondlopen in Auckland, werd ik een beetje gaar door mijn verkoudheid en heb ik mijn eten zo goed als opgemaakt. En letterlijk al mijn losgeld opgemaakt behalve 10 cent! Ik ging toch nog stiekem douchen in het hostel, weet niet of het mocht als je bent uitgecheckt, en kleedde ik mij om voor het vliegtuig. Eigenlijk helemaal niet echt chill als je heel de dag moet wachten op je vlucht want je zit letterlijk te wachten op de tijd. Ik ging maar eerder naar het vliegveld en ging daar maar een serie kijken op mijn laptop. Daar liep ik dan voor de allerlaatste keer, gefaald om mijn rugzak zoveel mogelijk leeg te krijgen, met mijn ‘bigger than kyra’s life’ backpack door Auckland. En ik voelde me afgetrainde backpacker want de rugzak voelde weliswaar voor het eerst niet zwaar aan!!! Wauw dat duurde dus letterlijk twee maanden om aan het gewicht te wennen.

Tijdens de vlucht zat ik heerlijk naast het raamkant en zat er niemand in het midden!! Wat ruimte je er dan bij krijgt :) Ik zat heerlijk comfortabel in mijn vliegtuig en ik sliep vooral. Dat kwam waarschijnlijk omdat het mijn bedtijd al was en door mijn verkoudheid. Een gouden tip voor als je vliegt: je kan tegenwoordig een menu kiezen zoals glutenvrij en weet ik het allemaal en ik had laag cholesterol eten (weet ook niet meer waarom) gekozen en dan krijg je altijd je eten eerder dan de rest! Goeie tip toch? Genieten van de kleine dingetjes in het leven hoor. Mijn tussenstop op Dubai duurde twee en halfuur maar ik was toch een beetje flauw geworden door het eten dus ben ik wat chocolade gaan kopen. Met het idee dat ik een echte bioscoop ervaring heb als ik mijn filmpje kijk op de schermen in het vliegtuig. Ik vloog weer met Emirates terug en het nadeel is wel dat ondanks dat alles gratis je geen flesjes water kan bestellen. Door de verkoudheid en de lucht was mijn keel heel de tijd droog dus als een irritante persoon drukte ik telkens op het knopje van de stewardess of zij water konden brengen. Om die mensen niet meer te vervelen had ik dus ook een fles water gekocht op Dubai en toch nog stiekem een paar souvenirs. Alsjeblieft vraag me niet hoeveel ik heb uitgegeven aan souvenirs. Op mijn tweede vlucht zat er weer niemand in het midden! Het was dus toch stiekem waard om die stoelen te betalen.

En zoals jullie hebben gezien op Facebook ben ik weer veilig aangekomen in Nederland. Ik krijg vaak de vraag of ik het mis en natuurlijk mis ik het maar ik heb er niet gewoond of iets zoals in Amerika dus het is al een hele andere belevenis. Maar, mensen, het is een belevenis die ik iedereeeeeen aanraad. Het is letterlijk een geweldig land en hoe cliché het ook klinkt mijn droom is uitgekomen. Ik had nooit verwacht dat ik zoveel mensen zou ontmoeten en die ook zo leuk waren of dat ik zoveel activiteiten zou doen of bungyswingen of noem het maar op. Maar vooral dat de natuur letterlijk twee maanden mij heeft verrast in hoe verschillend en prachtig het is. Wil ik op een dag terug? Zeker weten maar dan ga ik zeker weten ook naar andere landen toe die in de buurt liggen. Ik heb genoten? JA! En heb ik ergens spijt van? NEE! Niet te geloven dat er een einde aan is gekomen en ik had wel verwacht dat de tijd snel zou gaan maar het was echt snel gegaan. Ik heb ook het gevoel dat ik niet alles heb gezien van Nieuw Zeeland want mijn hemel je kan er zoveel doen en zien. Het is ongelofelijk… En echt het geld dubbel en dwars waard. Die rib uit mijn lijf mag Nieuw Zeeland voor altijd houden.

Heel erg bedankt iedereen die heeft meegelezen en/of berichtjes heeft achtergelaten. Hierdoor was het plezierig om te schrijven en dit avontuur te delen. En wie weet tot mijn volgende reis;) haha

X-Kyra