On our way, deel twee!

Vandaag vervolgen we onze reis naar LA en hoewel we gisteren al met al een halve dag onderweg zijn geweest zullen we vandaag letterlijk de hele dag onderweg zijn. We spreken om 08:45 uur met elkaar af beneden in de lobby, maar we zijn allemaal al eerder wakker en lopen in en uit bij elkaar op de kamers (gezellig om met meerdere mensen te reizen). Om 08:45 uur staan we met onze spullen beneden te wachten tot we door de taxi weer worden opgehaald. Deze is perfect op tijd (09:00 uur) dus nog geen kwartier later staan we al op het vliegveld. We besluiten om maar gelijk in te checken zodat we daarna ergens kunnen gaan ontbijten, echter dat inchecken gaat minder soepel dan verwacht. Er staat echt een meeeeega lange rij, maar gelukkig kunnen we die ontwijken omdat we onze koffers gisteren in Amsterdam al hebben ingeleverd, dus we hoeven alleen nog maar ons vliegticket op te halen. Dit blijkt wat ingewikkelder dan het klinkt want er bestaat (blijkbaar) wat verwarring over waar onze koffers dan nu zijn. Na 20 minuten bij de balie is alles rond en krijgen we ons vliegticket. Nou.. het zal mij benieuwen of we onze koffers in LA weer terug gaan zien. Heeft ook geen zin om me daar nu al druk om te maken, dus we lopen de Tax-free-zone in waar we bij een Food Court allemaal bij een ander tentje ons ontbijt halen wat we samen aan een tafeltje opeten (ruimte genoeg, dat is fijn!) We blijven aan het tafeltje zitten totdat onze gate op de borden verschijnt en lopen dan die kant op. Bij de gate kunnen we al vrij snel boarden. Er staat een lange rij en we sluiten achteraan, wat maar goed is ook want Gerwin en Leroy ontbreken nog (nog snel even roken en een toilet bezoek). Gerwin komt al vrij snel weer terug (we staan dan al halverwege de lange rij om te boarden), maar Leroy is nergens te bekennen. De rij lijkt zich steeds sneller te verplaatsen en als we letterlijk helemaal voor aan staan en aan de beurt zijn komt Leroy door de deur. Phieuw! Gelukkig blijken we in het vliegtuig allemaal op dezelfde rij naast elkaar te zitten dus dat is gezellig. Alles lijkt op tijd te verlopen, maar als het tijd is om op te stijgen is er wat mis met de paperwork waardoor we nog niet mogen vertrekken. Een kwartiertje later is alles alsnog in orde en kunnen we gaan. Ik zie enorm tegen de vlucht op maar het opstijgen verloopt soepel, net als de 10 uur die daarop volgen. Niets te klagen over de vlucht. Wel over de service trouwens. Toen ons na 2 uur wat te drinken aangeboden werd, bleek dat we dit moesten betalen! Nog nooit meegemaakt, wat stom zeg. Gelukkig waren de maaltijden wel inbegrepen en net toen ik, halverwege de vlucht, besloten had dat ik hierover wel een slechte recentie wilde gaan schrijven deelden ze (gratis) mini-cornetto's uit. Dat maakte een hoop goed natuurlijk :) We brengen onze tijd door met het kijken

naar series en films, puzzeltjes maken, muziek luisteren en kletsen. Het lukt niemand echt om te slapen dus dat is wel jammer. De laatste drie uur verlopen het langzaamst, vooral ook omdat er op een gegeven moment door de crew wordt omgeroepen of er een arts aan boord is omdat er wat aan de hand is met iemand (waarna ik me vervolgens gelijk weer vanalles in m'n hoofd haal, zoals het maken van een spoedlanding, etc.). Wat er aan de hand was weten we niet, maar de vlucht kon gelukkig gewoon verder gaan en we kwamen perfect op tijd aan in Los Angeles. Yeeees, we zijn er! Nu kan de vakantie dan echt beginnen! Helaas moeten we nog wel even door de douane, waar we al met al een uur voor in de rij moeten staan. Gelukkig worden we tijdens het wachten wel "vermaakt" door Obama die ons via een tv-scherm toespreekt over hoe welkom we zijn in het geweldigste land ter wereld; de USA. Nadat we al onze vingerafdrukken hebben afgegeven en er een foto van ons is gemaakt zijn we officieel welkom in Amerika. Dat is mooi natuurlijk :) Onze koffers liggen, wonder boven wonder, allemaal al op de band, dus we kunnen ze er zo afpakken en op zoek gaan naar de shuttle bus die ons naar onze huurauto zal gaan brengen. Deze is snel gevonden en nog een half uur later staan we bij de Alamo onze formulieren in te vullen. We doen dit digitaal, echter de computer loopt steeds vast als Thijs zijn geboortedatum wil invoeren, waarna we alsnog langs een (drukke) balie moeten. Daar is alles snel geregeld en kunnen we naar de parkeerplaats om een mini-van uit te zoeken. Er staan er ongeveer 8 op een rij en we mogen zelf kiezen welke we willen. We kiezen voor een ruime Kia (Sedano), die iedereen helemaal gaaf vindt omdat er zoveel plek is en de auto erg luxe is. Dat de auto een automaat is is geen probleem (al heb ik in eerste instantie wel ergens op gedrukt waardoor de auto alleen in de 1e versnelling wil rijden, wat niet handig is als je al gelijk de snelweg op moet). Gelukkig komen we er snel achter wat het probleem is waarna alles soepeltjes verloopt. We vinden ons motel al snel (op maar 15-20min rijden vanaf het vliegtuig). Hier hebben we twee kamers geboekt. Thijs slaapt de eerste nacht bij Ruth en Leroy op de kamer en Gerwin en ik slapen samen op een kamer aan de andere kant van het motel. Het is net als in de film; zo'n wegmotel. De buurt waarin we zitten spreekt nog niet echt heel erg aan en als we wat informatie hierover opzoeken begrijpen we dat we in de wijk Inglewood verblijven en dat toeristen hier niets te zoeken hebben. Het is, blijkbaar, een soort achterbuurt. Nouja, we slapen er toch maar 2 nachtjes dus dat is geen probleem (al voelen we ons niet echt op ons gemak als we 's avonds een hapje gaan eten bij een KFC in een winkelcentrum in de buurt; we zijn letterlijk de enige blanken die hier lopen en overduidelijk toeristen, dus heel veilig voelen we ons niet). We besluiten ons eten mee naar het motel te nemen, maar als we net de KFC uitlopen worden we aangesproken door een grote donkere man. Hij verteld dat hij net 12 dagen uit de gevangenis is (waarna hij ons zijn enkelband laat zien...). Heel verhaal, hij slaapt onder de brug, etc. etc. maar of we hem wat geld willen geven. Gerwin stopt hem snel $4,- toe (wat nogal wat lijkt omdat het losse briefjes zijn van $1,- maargoed) en dan gaan we maar snel weer terug naar ons motel. We eten ons eten op de kamer van Ruth, Leroy en Thijs op en daarna gaan we part-ways. Het is nu al ongeveer 03:00 uur 's nachts in Nederland en iets van 19:00 uur hier dus we gaan ons best doen om de hele nacht goed door te slapen zodat we morgen geen last meer hebben van de jetlag. Hopen dat dat lukt. Tot morgen, dan gaan we LA verkennen!