Joshua Tree NP!

Vanmorgen weer vroeg wakker allemaal, dus we kunnen ook weer vroeg op pad. Omdat we dus nogsteeds geen ontbijt bij dit motel hebben besluiten we om eerst maar even wat boodschappen te gaan doen, en waar kan dat nou beter dan bij de Walmart?! Het kost wat zoekwerk, maar uiteindelijk vinden we er een (via internet), toetsen het adres in onze TomTom in en daar gaan we. Alle koffers zijn ondertussen ingeladen, want we komen voorlopig even niet meer terug in LA. Vandaag start onze roadtrip; via het Joshua Tree National Park naar Laughlin. Maar dus eerst naar de Walmart. Eenmaal daar aangekomen kijkt iedereen op eigen tempo de winkel even rond (we hebben over een kwartier weer afgesproken bij de kassa), want het is zo'n mega groot pand, je kunt er letterlijk vanalles halen. Het zou vergelijkbaar zijn als er in Nederland een supermarkt, een mediamarkt, een prenatal, een dierenwinkel, een blokker en een plentyparts allemaal in hetzelfde pand zouden zitten. Eigenlijk is een kwartier rondkijken lang niet genoeg maar er staat nog meer op het programma, dus een kwartier later rekenen we onze spullen af (we kopen o.a. een koelbox voor in de auto en 24 flesjes water want het is warm dus er moet veel gedronken worden). Als we alles hebben

ingeladen kan de roadtrip dan ook daadwerkelijk gaan beginnen. Het is ongeveer 2:15 uur rijden naar Joshua Tree Park dus dat stukje is zo gepiept. Bijzonder hoe snel het landschap al veranderd als je LA uitrijdt; veel bergen om je heen en behalve de palmbomen verder niet super veel groen.

Bij Joshua Tree (de plaats zelf) aangekomen halen we bij het Visitor Centre een kaart van het park en hoeven we geen entree geld te betalen omdat we (in Nederland al) een kaart hebben gekocht waarmee we gratis toegang hebben tot alle natuurparken in de USA. Super chill, want dit scheelt ons echt heel veel geld. Zo'n kaart kost normaal $80,- maar we hebben hem voor €40,- van iemand via marktplaats overgenomen. En hij doet het! Dus nu op naar het Joshua Tree park, wat ongeveer nog 2 mile rijden is vanaf het plaatsje zelf. We rijden via de West Entrance het park binnen en stappen op meerdere plekken uit waar een mooi uitzicht is. Het park kenmerkt zich door voornamelijk veel rotsen, dorre grond en het voornaamste; de Joshua Tree. De uitzichtplaatsen zijn mooi, we maken veel foto's, maar niemand heeft nog echt het gevoel van "wauw, dit is echt geweldig"... Totdat we bij de Keys View aankomen; een uitzichtpunt ter hoogte van 1581m waar je onwijs ver kunt kijken. Wat een uitzicht! En wat plotseling ook. Je rijdt steeds midden tussen alle rotsformaties door en bent dan vrijwel opeens op zo'n punt met een gigantisch uitzicht. Wat gaaf! Ook hier worden veel filmpjes en foto's genomen voor de thuisblijvers (maar vooral ook voor onszelf natuurlijk want dit willen we niet vergeten), waarna we onze weg door het park vervolgen met hier en daar nog wat stops, om vervolgens via de North Entrance het park weer te verlaten. Vanaf hier rijden we naar Lauglin, een kleine 3 uur rijden. Laughlin staat bekend als het voorstadje van Las Vegas, maar ook omdat je er zo goedkoop kunt verblijven en dat komt goed uit, want het ligt op onze route naar de Grand Canyon, dus voor amper €10,- p.p. verblijven we hier in het Colorado Belle hotel. Wat ik trouwens bijna vergeet te vertellen is dat we op weg naar Laughlin nog midden in een echte zandstorm terecht kwamen. Thijs dacht eerder al bliksem te hebben gezien, maar omdat de lucht nog helder was dachten we dat hij het zich verbeelde. Ik vertelde net over de berichten die ik in Texas had gekregen toen er tornado's waren toen ik letterlijk nog geen 2 minuten later een bericht op m'n telefoon kreeg: "Floodwarning! Flash Flood Warning this area til 7:45 PM. Avoid flood areas". En laten we natuurlijk nu net door zo'n flood area heenrijden.. Hoewel het nog niet regende zagen we in de verte al wel hier en daar wat kleine/lage zand-tornado's vlak bij de grond, maar op als het op een gegeven moment ook keihard begint te regenen en onweren is het toch wel een beetje spannend op de weg. Thijs rijdt rustig door, maar als de regen eindelijk wat geminderd is trekken de zandstormen nu precies langs ons heen. We komen letterlijk midden in een zandwolk terecht waardoor ons hele zicht belemmerd wordt en we midden in

een grote stofwolk terecht zijn gekomen. Er is niks meer te zien! Gelukkig gaat de weg gewoon rechtdoor en trekt het zand ook weer snel weg, maar dat was wel een bijzondere ervaring! We vervolgen onze weg en komen gelukkig heelhuids aan in Laughlin. Als we bij het hotel aankomen is er geen woord gelogen over dat het een voorstadje is van Las Vegas want zo zal Las Vegas er straks ook ongetwijfeld uitzien; veel lampjes en alles is groots aangepakt. We vragen ons af waar we kunnen inchecken, want door welke ingang we ook komen, we moeten eerst over de casino-vloer om bij de incheck-balie te kunnen komen. Hier is het inchecken zo gepiept en kunnen we naar boven naar onze twee kamers. Het blijkt dat beide kamers naast elkaar liggen en verbonden zijn met een tussendeur dus we kunnen zo in en uit lopen bij elkaar; erg handig. Omdat het rond 18:00 uur is en we allemaal trek hebben zoeken we het hotel-restaurant op om een hapje te eten. Hoewel het een groot restaurant is en vrijwel alle tafels leeg zijn moeten we toch eerst wachten bij de ingang tot een medewerker heeft gekeken of er daadwerkelijk wel plek is en ons toegang geeft tot een tafeltje (heel Amerikaans volgens mij, niemand loopt hier zomaar naar een tafeltje toe, dat moet je aangewezen worden door het personeel). Als we eenmaal zitten en de kaart krijgen is alles niet echt goedkoop en omdat we ook een buffet zien vragen we of we daar ook aan kunnen deelnemen. "Ofcourse you can! It costs $15,- and the drinks are for free". Wauw, er stond geen eens een gerecht op de kaart voor minder

dan $15,- en nu kunnen we dus onbeperkt eten en drinken voor dat geld. Leuk! We maken dus optimaal gebruik van het buffet terwijl we genieten van een geweldig uitzicht, want de ene helft van de wand van het restaurant is helemaal van glas dus we kijken uit op de Colorado River met daarachter de bergen; erg mooi!

Na het eten gaan we even naar onze kamer om wat te relaxen waarna we besluiten om wat foto's te maken van buiten het hotel. Gerwin blijft even op de hotelkamer omdat hij een beetje last van zijn buik heeft. Terwijl we foto's maken wordt het langzaam donker en vindt de rest dat het tijd wordt om eens een gokje te gaan wagen in het casino. Ik loop naar boven om te kijken of Gerwin zin heeft om mee te gaan, maar hij ligt al lekker te slapen, dus ga ik weer naar beneden om de rest op te zoeken. Als ik ze heb gevonden komt Leroy net blij aangelopen; hij heeft al gelijk $50,- gewonnen nadat hij $5,- in een gokkast heeft gestopt. Dat is nog eens leuk spelen. Niet lang daarna wint hij weer $15,- na $1,- in een kast te hebben gestopt, dus dat gaat lekker! Ik vind het leuk om rond te kijken naar de gokkasten en de mensen in het casino, maar hoef zelf niet zo nodig te spelen. Ruth moedigt me aan "to live a little", dus ik besluit om het toch maar eens te proberen (na van anderen af te hebben gekeken hoe het precies werkt). Ook ik blijk geluk te hebben, ik heb $1,- in een gokkast gestopt en win gelijk $5,- dus ik druk gelijk op de knop "cash-out" en ga mijn gewonnen geld laten

uitbetalen :) Genoeg gegokt voor vandaag haha. We lopen nog wat rond langs de speeltafels en hoewel Thijs, Ruth en Leroy zich nog wel even vermaken besluit ik om naar bed te gaan. Ik ben nog steeds een beetje moe van de jetlag geloof ik. Morgen vervolgen we onze reis richting Flagstaff vanwaar we richting de Grand Canyon willen rijden. Ik ben erg benieuwd!