What happens in Vegas!

Vandaag is het maandag en onze laatste volle dag in Las Vegas. Omdat we de hoogtepunten van de stad wel zo'n beetje gezien hebben gaan we vandaag weer een beetje allemaal onze eigen gang; we slapen eerst allemaal uit (behalve Gerwin en ik want Gerwin wil graag sporten dus ik breng hem er naar toe en haal hem weer op; Gerwin is alweer terug voordat de rest wakker is), waarna Ruth en Leroy bij het zwembad gaan liggen, Thijs zijn dagboek bijwerkt en Gerwin en ik een serie kijken. Helaas voor Ruth en Leroy wordt het zwembad schoongemaakt dus hun bezoek was kort maar krachtig.

In de middag gaan we naar Studio 21 Tattoo waar we gisteren naar toe zijn geweest om een afspraak te maken; Thijs, Ruth en ik gaan met z'n 3-tjes een sibling-tattoo zetten! En op welke plek kan dat nou beter dan in Las Vegas! Gerwin gaat ook een tattoo laten zetten, dus we gaan met z'n allen naar de studio. Hoewel Leroy zelf geen tatoeage gaat laten zetten is hij erg enthousiast en zit hij er bij iedereen bij om te kijken. Eerst is Ruth aan de beurt (ze laat de 3 driehokjes boven aan haar onderarm zetten, dicht bij de elleboog), dan ben ik aan de beurt (ik laat ze boven de pols zetten) en daarna is Thijs aan de beurt (hij laat ze bovenaan op z'n rug zetten). Gerwin is als laatste aan de beurt, maar zijn sessie duurt ook het langst; 3 uur! Helaas kunnen we er niet de hele tijd voor hem zijn, want Ruth en ik hebben kaartjes voor de Blue Man Group, waarvan de show om 19:00 uur begint. Omdat de zaal om 18:30 uur open gaat en we ons nog wel willen optutten voor de show (Ruth heeft twee jurkjes meegenomen dus we gaan dress to impress) brengt Thijs ons tegen 16:00 uur naar ons hotel waar we ons gaan klaarmaken voor de avond. Leroy is bij Gerwin gebleven in de studio. Ruth wil hem daar eigenlijk niet achterlaten omdat ze bang is dat Leroy zich laat verleiden om ook een tatoeage te nemen, maar dat gaat (maar net) goed haha. Als Ruth en ik ons hebben klaargemaakt brengt Thijs, onze taxi-chaffeur van de avond, ons naar het Luxor, waar hij ons letterlijk voor de deur afzet (en dat is nogal wat)! Wat een service, super lief van hem. Terwijl wij het Luxor binnen lopen rijdt Thijs terug naar de tattoo studio om Gerwin en Leroy weer op te halen. Ruth en ik zoeken een plekje om te eten (wat niet echt een hele opgave is, aangezien het Luxor beschikt over een volledig winkelcentrum, een groot casino, een foodcourt en meerdere luxe (en minder luxe) restaurants. Omdat de avond al duur genoeg is besluiten we voor een minder luxe restaurant te gaan waar we een sandwich eten (waar eigenlijk blijkt dat sandwich gewoon een ander woord is voor hamburger maar vooruit), maar niet voordat we 6 foto's maken in een fotohokje, want nu we er eenmaal fancy uitzien

moet dat natuurlijk ook worden vastgelegd. Camera's zijn niet toegestaan tijdens de show dus we hebben verder alles thuisgelaten.

Het is precies 18:30 uur als we het eten op hebben dus lopen we naar de zaal waar we moeten zijn. Hier staat al een grote rij mensen, maar gelukkig verloopt alles soepel (dat kunnen die Amerikanen wel; zowel bij de rij als bij de ingang als binnen in de zaal staan werknemers om je welkom te heten en om je te begeleiden naar je stoelen). Al snel zitten we op onze plek, welke in het midden van de zaal op de 4e rij blijkt te zijn; super goed zicht op het podium, dat is fijn! We zien dat er op de eerste drie rijen allemaal poncho's liggen.. Spannend, waarvoor zouden die zijn? Om 19:00 uur begint de show en ik kan eigenlijk niet goed beschrijven hoe die er precies uitzag. Het was super gaaf, maar het was tegelijkertijd ook een bizarre aaneensluiting van allerlei onderdelen; er werd (natuurlijk) veel gedrumd, maar er was ook veel ruimte in de show voor comedy (grappen onderling, zonder dat er gecommuniceerd werd). Er was veel interactie met het publiek en hoe verder de show vorderde hoe bonter het allemaal werd. Het thema was kleur en de boodschap van de show was dat de wereld wel wat meer kleur kon gebruiken dus bij binnenkomst kregen we allemaal al een glow-in-the-dark lint die we om onszelf heen moesten knopen. Tijdens de show werd er nog met veel meer kleuren lint het publiek in gegooid en regende het snippers uit het plafond. Al met al een

hele bijzondere gewaarwording. Ook leuk hoe het Amerikaanse publiek soms reageerde op bepaalde stukken tijdens de show. Het blijkt hier heel normaal om gewoon dingen naar het podium te schreeuwen (als iemand uit het publiek heel enthousiast was werd er gewoon keihard en vol enthousiasme geschreeuwd "do it again"!!)

Toen de show was afgelopen en de hele zaal bedekt was met gekleurde linten en honderduizend snippers liepen we het Luxor weer in, nagenietend van de show. We overlegden even wat we zouden doen; de mannen waren met elkaar naar de bioscoop gegaan (naar de film Suicide Squat) en we hadden niet afgesproken om elkaar ergens te ontmoeten omdat we geen idee hadden van elkaars tijden, dus we besloten om maar gewoon de Strip weer op te gaan. We hebben alles gedaan wat we nog wilden doen; nog een keer naar de Bellagio fontein, naar The Venetian (waar ze met bootjes dwars door de grachten in het hotel varen) en langs Le Mirage, waar een geweldige tuin voor ligt met palmbomen, rotsen en watervallen. Het kan allemaal niet gek genoeg hier! Omdat we tegen 23:30 uur geen benen meer over hebben om op te lopen (we zijn helemaal van zuid naar noord gelopen over de Strip wat echt een heel eind is) pakken we bij The Venetian een taxi naar ons hotel. Daar aangekomen blijken de mannen er nog niet weer te zijn, maar niet veel later komen ook zij weer thuis. De film bleek erg tegen te zijn gevallen dus dat is wel jammer. Ze hadden echter wel een gezellige avond gehad met elkaar en daar gaat het om.

Morgen vertrekken we uit Las Vegas en rijden we naar Bishop, een plaatsje dichtbij de oost-ingang van Yosemite park. Het is een heel eind rijden daar naar toe dus ik heb vanavond onze spullen vast ingepakt zodat we morgenvroeg op tijd weg kunnen. Ben benieuwd!