Manchester en weer thuis!

Ik kan weer gebruik maken van de Wifi op het vliegveld, dus daardoor kan ik mooi verder werken aan mijn reisverslag. Terwijl ik dit schrijf zijn we net een uurtje geleden aangekomen op het vliegveld van Manchester, na een vlucht van 9,5 uur. Super relaxt, want over de heenweg hebben we bijna 11 uur gedaan, dus dit scheelde weer wat. Heb eigenlijk weinig te vertellen over de vlucht, behalve dat het wel een prettige vlucht was. We vertrokken om 16:45 uur uit Los Angeles (lokale tijd) en kwamen om 10:30 uur aan in Manchester (lokale tijd). Omdat we een kleine 10 uur gevlogen hebben betekend dit dus dat we een super kort nachtje hebben gehad, wat erg mooi te zien was als je vanuit het vliegtuig naar buiten keek. Eerst werd het langzaam donker en werd de lucht heel rood voordat het helemaal donker werd en twee uur later werd het vervolgens alweer langzaam licht. Heel apart.

Iedereen heeft zich tijdens de vlucht vooral vermaakt met films en series kijken. We hadden ons voorgenomen om toch te proberen om wat te kunnen slapen, maar Thijs is de enige die een klein beetje geslapen heeft.. Desondanks ging de tijd best snel voorbij vond ik dus dat was fijn.

In Manchester aangekomen kregen we de England-treatment, want de Amerikanen zijn niet de enige die er wat van kunnen als het gaat om veiligheid. Alles moet uit de tas en zelfs het kwarktoetje dat ik net tijdens de vlucht heb gekregen (en wilde bewaren voor tijdens het wachten in Manchester) wordt uit de tas gehaald; het zou niet goed geseald zijn.. Erg vreemd maar oké. Tijdens het wachten op de douane kwam er trouwens een medewerker naar ons toe met onze tickets in haar hand (ze had alle tickets van iedereen die naar Amsterdam vloog in haar hand. Heel vreemd). We kregen dus ons ticket, gingen door de douane en daarna werden we door een andere medewerker meegenomen via een aantal gates (beetje achteraf leek het) naar de hal met de winkeltjes en restaurants waar we moesten wachten tot onze vlucht op de borden zou komen zodat we weten naar welke gate we toe moesten. Erg apart allemaal hoe dit ging, maar we zijn in de goede hal terecht gekomen.

Om 15:30 uur staat er eindelijk op de borden naar welke gate we mogen en kunnen we vrijwel gelijk al boarden. Al met al hebben we ongeveer 5 uur in Manchester moeten wachten, wat ons eigenlijk allemaal de das om heeft gedaan; we zijn allemaal super moe, maar het is moeilijk om te slapen op de stoeltjes in de wachtruimte, dus de tijd tikte maar langzaam voorbij. Gelukkig vertrekt ons vliegtuig wel op tijd, dus als we om 16:00 uur allemaal aan boord zijn gaan we ook. De vlucht duur maar 55 minuten en als we eenmaal op de juiste vlieghoogte zijn aangekomen is het ook al gelijk weer tijd om weer te dalen. Erg fijn dat het zo snel gaat deze vlucht want ik kan niet wachten om op Schiphol aan te komen en om naar huis te gaan!

Als we geland zijn en naar onze gate taxiën zien we in de

verte wat mensen op het panoramadak staan, maar we kunnen niet zien of het papa en mama zijn. Omdat we al gelijk internet hebben lezen we in een appje van papa dat ze inderdaad op het panoramadak staan, maar dat ze nu naar ons toe komen. Super leuk dat ze ons komen ophalen! Binnen 10 minuten zijn we door de douane heen en zelfs onze koffers liggen allemaal al direct op de band dus we gaan als een speer. Als we door de deuren de hal van het vliegveld binnen komen zien we papa en mama al bijna meteen. Fijn om elkaar weer te zien! Als we uitgeknuffeld zijn is Marianne er opeens ook, ze was meegegaan als verassing en had zich wat verdekt opgesteld zodat we papa en mama eerst zouden weerzien. Super leuk dat ze ook is meegekomen!

We eten/drinken even wat bij La Place op het terras totdat onze trein er aan komt en kunnen dan lekker gaan zitten en wachten totdat we door de NS in Rijssen worden afgezet. We zijn allemaal echt moe nu; Thijs en Leroy slapen in de trein en de rest kletst gezellig met elkaar over de afgelopen weken. We moeten overstappen in Deventer maar door vertraging van de stoptrein naar Rijssen besluiten we om door te rijden naar Almelo en om daar de stoptrein naar Rijssen te pakken. Deze sluiten perfect op elkaar aan dus beter kan niet. We nemen in Almelo afscheid van Marianne en reizen het laatste stukje met z'n 7-en verder. Om 22:05 uur komen we aan op het station van Rijssen. Als we uitgestapt zijn zien we tot onze grote verassing dat opa en oma net het perron komen oplopen. Wat leuk!!! Echt super lief dat ze op dit tijdstip nog naar het station zijn gekomen om ons welkom te heten. Wat fijn om ze weer te zien! Op vakantie gaan is mooi, maar er gaat toch echt niets boven weer terug thuis komen!

Op de parkeerplaats van het station nemen we afscheid van elkaar. Mama en papa hebben zowel hun eigen auto als Ruth en mijn auto naar de parkeerplaats gebracht zodat we allemaal op eigen gelegenheid weer naar huis kunnen, erg lief! Gerwin en ik rijden als eerste naar Inekes nieuwe appartement om elkaar daar weer te zien en om Diesel op te halen. De eerste twee weken hebben mama en papa op Diesel gepast en de laatste week hebben Ruben en Wiljan op hem gepast. Diesel is door het dolle heen als we bij Ineke aankomen (en wij ook, want we hebben hem erg gemist). We drinken nog even kort wat, wisselen verhalen uit over onze vakanties (zowel Ineke als Ruben en Wiljan zijn zelf ook weggeweest en dit is de eerste keer dat we elkaar weer zien na onze vakanties) en gaan daarna echt naar huis, want Gerwin heeft morgen zijn 1e werkdag op z'n nieuwe werkplek bij Ten Cate.

Thuis staan er bloemen voor ons klaar (hebben mama en papa gedaan) en als ik de eerste spullen in de wasmachine heb gestopt gaan we daarna direct naar bed. Stip en Diesel kruipen gelijk bij ons op bed en met z'n 4-tjes vallen we in slaap. Wat is het heerlijk om weer thuis te zijn en wat hebben we een gave vakantie gehad!