Horseshoe Bend en Kanab!

Om 04:30 uur wordt ik zachtjes op m'n schouder getikt, Ruth hangt boven m'n bed en vraagt heel zachtjes of ik nog mee wil om de zonsopgang te bekijken. Ik besluit in bed te blijven liggen, dus Ruth, Thijs en Leroy gaan met z'n 3-tjes de zonsopgang kijken terwijl Gerwin en ik ons nog even lekker omdraaien. Tegen 07:00 uur worden we wakker en niet lang daarna komen Ruth, Thijs en Leroy weer terug van de zonsopgang; het bleek heel erg mooi te zijn geweest en ze hadden zelfs nog een aantal wilde dieren gespot (een soort hertjes, maar dan anders begrijp ik).

Omdat ons hotel naast een Wendy's is en Gerwin en Thijs daar sowieso nog een keertje willen eten besluiten we om daar te gaan ontbijten. Ruth en Leroy blijven in het hotel, die gaan nog even proberen te slapen. Bij de Wendy's aangekomen blijkt dat ze pas om 09:00 uur open gaan (we zijn er rond 08:00 uur) dus dat is jammer. We hangen wat rond op de hotelkamer en proberen het een uur later nog een keer, nadat we de giftshop naast de Wendy's hebben bekeken waar Thijs een leuk t-shirt koopt en een patch van de Grand Canyon. Als de Wendy's eindelijk open is blijkt dat dit filiaal geen ontbijt serveert, dus je kunt er alleen hamburgers en dat soort eten bestellen. Gerwin besteld maar iets omdat hij toch wel trek heeft, maar Thijs en ik besluiten dat het toch echt nog te vroeg is voor een hamburger, dus we gaan terug naar ons hotel en eten daar een boterham met pindakaas (hebben we gekocht bij de Walmart dus dat komt goed van pas).

Vandaag gaan we opnieuw naar de Grand Canyon, alleen nu naar de oost-kant. We rijden via de Desert View Drive, waar we gewoon met onze eigen auto kunnen rijden en steeds hier en daar kunnen uitstappen wanneer er weer een geweldig uitzicht aan ons voorbij komt (zoals Grand View Point; je hebt hier het gevoel dat je over de hele Grand Canyon heen kunt kijken, wat prachtig!) Ook wordt er gestopt bij Moran Point, Lipan Point, Navajo Point en uiteindelijk bij de Desert View Watchtower. Het ene uitzichtpunt is nog mooier dan de andere en we maken opnieuw veel foto's en filmpjes. Bij de Watchtower maken we een foto na op een bepaald punt, waar Marianne en Karel ongeveer 25 jaar geleden ook hebben gestaan (Marianne had hiervan een foto in haar fotoalbum zitten die we hebben gezien voordat we vertrokken). Bijzonder dat ze op precies ditzelfde punt hebben gestaan 25 jaar geleden.

Omdat het ondertussen 12:30 uur is als we bij de Watchtower zijn bestellen we daar een lunchgerechtje die we lekker buiten aan een picknicktafel opeten. Ze schrijven hier je naam vaak op je bestelling zodat ze dit later kunnen omroepen en bij Gerwin is dit standaard een probleem, dus heet ie vanaf nu Kevin (volgens het personeel van 't lunchtentje). Ondanks de slechte weersvoorspellingen is het trouwens gewoon weer een dikke 25C met volop zon, dus de korte broek kan ook vandaag gewoon weer aan; heerlijk!

Na de lunch vervolgen we onze weg naar het oosten waar we de Grand Canyon uitrijden en via de Highway 89 naar het noorden rijden richting Page (zo'n anderhalf uur rijden). Vlak voordat we bij Page aankomen is er aan de linkerkant nog de beroemde Horseshoe Bend; een heel mooi uitzichtpunt over de Colorado River die een u-bocht maakt. We parkeren de auto en lopen een bergje op in de hoop dat we vanaf daar de Horseshoe Bend kunnen zien. Er staan waarschuwingsborden langs de kant van de weg dat er sprake is van extreme hitte (wat wel klopt inderdaad, het is ondertussen alweer een stuk warmer geworden), dat het verboden is om slippers te dragen en dat iedere persoon verplicht 1 flesje water bij zich moet hebben. Eenmaal op de berg aangekomen zien we dat we er helaas nog niet zijn, er volgt nog een hele afdaling (wat natuurlijk geen probleem is, alleen we moeten natuurlijk ook weer terug). Gelukkig blijkt het dik de moeite waard want de Horseshoe Bend is prachtig! En.. het water van de Colorado River is heel erg mooi helder blauw (wat nog maar

de vraag was, omdat het zo droog is in de Canyon dat de rivier op sommige stukken ook helemaal bruin was). We maken weer super veel foto's en filmpjes, beklimmen nog wat rotsen en komen niet te dicht bij de afgrond, want er staan geen hekken dus als je niet oppast kun je zo naar beneden vallen, best een beetje eng. Ondertussen is het geloof ik wel 35C dus we sloven ons ook niet teveel uit want we moeten ook nog weer terug lopen. Na drie kwartier hebben we het wel gezien en lopen we terug naar onze auto, die gelukkig voorzien is van airco. De Horseshoe Bend was ons laatste zicht op de Grand Canyon, we rijden nu via Page en de Glen Canyon Dam (een reusachtige dam die het water verzameld en af en toe in de Canyon laat lopen om deze van water te voorzien), naar Kanab, een klein cowboy stadje waar we vannacht zullen slapen.

In Kanab aangekomen is iedereen moe, alleen Gerwin heeft nog energie en wil graag sporten, dus nadat hij een sportschool heeft gevonden breng ik hem daar met de auto naar toe (lopend kun je hier niets af) zodat hij even lekker kan trainen. Ondertussen heeft de rest zich opgefrist om een hapje te gaan eten. We vinden een leuk Mexicaans-Amerikaans restaurantje in de buurt (we zitten midden in Kanab dus alles is wel lekker dichtbij). Net als we het eten besteld hebben is het alweer tijd om Gerwin op te halen van het sporten dus ik rij even snel heen en weer. Zodra Gerwin in het restaurant is wordt hij gelijk geholpen en kunnen we alsnog met z'n 5-en eten, gezellig!

Na het eten gaan we terug naar ons hotel (Travelodge) waar Ruth en ik ons even verdiepen in het vinden van een nieuw hotel voor morgen. Het plan is om morgen Bryce Canyon te gaan bezichtigen en dat we daarna ergens tussen Bryce en Zion zullen overnachten, zodat we die dag daarna via Zion naar Las Vegas kunnen rijden. Uiteindelijk valt ons oog op de Rodeway Inn in Cedar City, dus daar boeken we twee kamers. Omdat we erg moe zijn gaan we niet lang daarna al slapen (al is slapen een groot woord.. de matrassen in dit hotel zijn zo vreselijk zacht dat ik bijna m'n rug breek als ik er op ga liggen.. Er staan 2 queensize bedden in de kamer en omdat ik niet bij Gerwin in bed kan liggen -dan rol ik helemaal in een kuil- ga ik maar in het andere bed liggen. Ook niet echt een succes.. Gerwin legt uiteindelijk de matras voor me op de grond zodat er tenminste nog een beetje een harde ondergrond is). Hopelijk gaat het slapen een beetje lukken. Morgen staat er weer een leuke dag op het programma!