Zion NP en Las Vegas!

Vanmorgen lekker rustig aangedaan (geen wekker gezet). Tegen 08:30 uur zitten we allemaal aan het ontbijt, wat deze keer bij ons hotel zat inbegrepen. Ook wel een keertje lekker makkelijk. Het ontbijt bestaat weer uit toast, cornflakes en je kunt zelf wafeltjes maken.

Na het ontbijt pakken we onze spullen in, laden we alles in de auto en gaan we op weg naar Zion National Park. We hebben er allemaal wel zin in, maar je merkt ook dat we al zoveel natuur en parken hebben bekeken de laatste dagen dat het ook goed is dat dit voorlopig even het laatste natuurpark is; even wat anders hierna.

Als we bij Zion aankomen is het ongeveer 10:15 uur en eigenlijk is dat al iets te laat; het is stuiter druk bij de ingang van het park! Het is ook al best erg warm (zeker wel meer dan 30C dus we blijven in de auto zitten en sluiten met de auto achter aan in de rij van auto's die te wachten staat voor de ingang. Eenmaal binnen in het park moeten we de auto parkeren bij het Visitor Center omdat je in dit park niet met eigen vervoer mag, dus alles gaat weer met de shuttlebus. De

auto parkeren blijkt echter een probleem; alles is vol! Erg balen, want nu moeten we weer terug het park uit om in een dorpje in de buurt de auto ergens te parkeren en om vanuit het dorp een shuttle te nemen naar het park toe. Ook in het dorpje staat alles vol, maar na een kwartier zoeken vinden we toch ergens een plekje. We moeten een stukje lopen naar de bushalte en daar aangekomen staat er al een dikke rij mensen op dezelfde bus als wij te wachten, dus we sluiten maar achteraan. Omdat we er niet meer bij passen in de eerste bus moeten we, in de brandende zon, wachten op de volgende bus. Niet echt heel erg goed voor de stemming, maar we zetten door; we zijn er nu toch! Als we eindelijk in de bus zitten naar de ingang van het park, blijkt dat de voetgangersingang veel dichterbij zit dan de ingang voor de auto, dus na een busrit van nog geen 5 minuten kunnen we weer uitstappen. Hadden we dus net zo goed kunnen gaan lopen, maargoed. Bij de voetgangers-ingang kunnen we zo doorlopen omdat we al een toegangspas hebben, maar dan begint het echte wachten pas; er staat een mega lange rij voor de shuttlebussen die door het park rijden. We sluiten achter aan, maar als we op een gegeven moment langs een bordje komen waar op staat dat de wachttijd vanaf dat punt nog 45 minuten is moet er vergaderd worden wat we gaan doen. We zien het niet zitten om nog 45 minuten op de bus te gaan wachten, want er zijn meerdere stops en als je dan ergens uit bent gestapt om het uitzicht te bewonderen moet je daarna hoogstwaarschijnlijk weer in een lange rij wachtenden aansluiten om de

bus naar het volgende uitkijkpunt te pakken. Ruth wil het toch even afwachten, in de hoop dat het straks minder druk wordt, maar de rest schat die kans klein in. We blijven nog even in de rij staan, maar besluiten dan met z'n allen dat we dit niet gaan doen. Super jammer, want ik was erg benieuwd naar Zion, maar een hele dag alleen maar wachten is het ons niet waard.

We lopen (via een omweg) terug naar de shuttlebus die ons weer naar de bushalte brengt waar onze auto staat. Ik ben best wel chagrijnig omdat we zoveel moeite hebben gedaan en uiteindelijk dus nog niks van het park hebben gezien, maar gelukkig komen we een ijscozaak tegen dus we halen een lekker ijsje om ons weer wat op te beuren. Thijs, Ruth en Leroy bestellen een ijsje met twee bolletjes schepijs, maar Amerika zou Amerika niet zijn als het maar gewone bolletjes ijs zouden zijn; 1 bolletje is zo groot als een tennisbal (misschien nog wel groter zelfs)! Niet te geloven, zelfs de ijsbolletjes zijn hier dus groot haha. We krijgen allemaal wel weer goede moed na het ijsje en stappen weer enthousiast in de auto; vandaag gaan we naar Las Vegas! Het is nog best een eindje rijden (3 uur vanuit Zion), maar dat is niet erg. Iedereen doet lekker z'n eigen ding in de auto; muziek luisteren, serie kijken op de laptop, puzzeltjes maken, auto nummerborden spotten om te kijken uit welke staat ze komen (Thijs en Ruth houden een lijstje bij van alle staten die ze al gezien hebben), dus de tijd gaat wel snel voorbij. Als we nog anderhalf uur moeten houden we even een tank-stop en halen we wat lekkers, waarna Thijs het stuur overneemt en ons het laatste stuk naar Las Vegas rijdt.

Daar aangekomen blijkt dat ons hotel net zo mooi is als we op internet hebben gezien! Best luxe, de kamers hebben zelfs een kleine bar en een zitje (dat hebben we nog niet eerder gehad; eerder stonden er gewoon alleen maar bedden in de kamer), dus dit is wel fijn, vooral ook omdat we hier 3 nachten gaan verblijven. Er zitten ook meerdere zwembaden (omringt met palmbomen, super mooi) bij het hotel, dus we besluiten om gelijk maar een duik te nemen! Hoe dichter we bij Las Vegas aankwamen, hoe warmer het werd gaf de meter in de auto aan. Als we gewoon 120km per uur reden en onze handen uit het raam staken was het gewoon warme lucht! Heel apart. Het is vandaag 40C in Las Vegas, dus dat zwembad is heerlijk.

Als iedereen zich na het zwemmen heeft klaargemaakt besluiten we om de shuttlebus naar de Strip te pakken (de straat waar alles zich bevind; Las Vegas Blvd). Omdat parkeren in de stad super duur is biedt het hotel een shuttlebus aan die de hotelgasten ieder uur heen en weer brengt van het hotel naar de Strip. Goed geregeld zeg! Heerlijk dat we niet met eigen vervoer hoeven.

Op de Strip aangekomen parkeert het busje ondergronds en gaan we met een trap vanuit de parkeergarage naar boven. We komen uit in

een gigantisch winkelcentrum. Hier lopen we wat rond totdat we op een plek komen waar we opeens in de buitenlucht staan.. Of lijkt dat nou zo? Het hele plafond is beschilderd (of het is digitaal met een afbeelding.. moeilijk te zien want het plafond is erg hoog) alsof het de gewone lucht is. Het lijkt dus alsof je buiten loopt maar het is gewoon het dak, echt heel apart! Een kwartiertje later hebben we de weg naar buiten gevonden (wat nog niet meevalt zo blijkt). We bevinden ons dan midden op de Strip, geweldig wat valt er veel te zien om ons heen; Ceasars Palace (nog nooit zo'n grote hotelketen gezien), Parijs in het klein (de Eiffeltoren nagebouwd), MGM Grand, de Bellagio; we kijken onze ogen uit. Het is gezellig druk op straat en overal waar je kijkt is wel wat gaande; straatartiesten (muzikanten, goochelaars, danseressen, mensen verkleed in pakken uit bekende films, etc.), er staan dames in complete burlesque outfits kaartjes uit te delen voor shows die 's avonds plaatsvinden en ga zo maar door. We kijken onze ogen uit!

Omdat het al 19:30 uur is en we honger hebben zoeken we naar een eettentje waar je ook daadwerkelijk kunt gaan zitten (aan eettentjes geen gebrek, maar bijna alles kun je hier afhalen om al lopend op te eten), maar uiteindelijk vinden we een restaurant waar nog plek is. Als Gerwin even naar de wc gaat stuit hij op een man die uitgeschakeld op de wc-vloer ligt en nadat Gerwin het personeel hierop heeft geattendeerd is het een grote drukte bij de wc van betrokken mensen, personeel en beveiligers.. Ik vraag me af of de man niet dood is, maar dit is vast dagelijkse kost hier midden in Vegas, dus het zal wel goed gaan.

Na het eten is het ondertussen donker geworden en is de hele Strip prachtig verplicht, erg cool om te zien. Omdat we dicht bij de Bellagio zijn besluiten we voor de grote vijver even te wachten op de beroemde fontein-show die daar iedere 10 minuten plaatsvindt. Op een gegeven moment gaat alle muziek uit (op straat komt overal muziek uit speakers bij lantaarnpalen) en wordt het nummer "Singing in the rain" van Frank Sinatra ingezet, waarna de fonteinen losbarsten; echter super gaaf!! Terwijl Ruth mooie foto's maakt film ik het geheel zodat we er later nog eens van kunnen nagenieten.

Na nog een kleine anderhalf uur onze ogen uit te hebben gekeken en verdwaald te zijn in de Flamingo (een hotel dat zo vreselijk groot is dat het binnen meerdere casino's heeft, een volledig winkelcentrum, restaurants, cafe's en noem het maar op) vinden we onze weg uiteindelijk toch terug naar Hollywood Planet, waar we rond 22:15 uur weer netjes bij de bushalte in de parkeergarage staan. We zouden opgepikt worden om 22:30 uur, maar het blijkt dat ons busje dan nog bij ons hotel staat om daar de laatste mensen op te pikken, dus de bus is pas rond 22:50 uur bij ons. Geen probleem; het is heerlijk warm dus we hebben even lekker op de grond in de parkeergarage gezeten en gekeken naar alle limousines die voorbij kwamen (want ook daar barst het hier van; limo's, snelle auto's, je kunt het zo gek niet bedenken of je komt het hier tegen). Om 23:00 uur zijn we terug in ons hotel en val ik bijna om van de vermoeidheid dus we kruipen gelijk in bed en slapen nog geen 5 minuten daarna volgens mij. Morgen weer een nieuwe dag in Vegas :)