Bryce Canyon!

Vannacht redelijk goed kunnen slapen, al werden we wel vroeg wakker omdat Gerwin z'n wekker nog aan had laten staan. Opzich wel op een goede tijd, alleen het blijkt hier in Utah een uur later te zijn dan in Arizona en de overige staten hier in de buurt (heel apart), dus omdat we een uur vooruit zijn gegaan in de tijd ging de wekker nu opeens om 06:00 uur af in plaats van om 07:00 uur, dat was wel een beetje jammer.

Vanmorgen lekker rustig aan gedaan. Er zat voor het eerst ontbijt bij het hotel inbegrepen en toen we in de ontbijtzaal aankwamen (tevens de lobby) stond het propvol met mensen; je kunt toch wel merken dat we in het hoogseizoen zitten, al hebben we er tot nu toe weinig last van gehad. We eten als ontbijt wat toast, cornflakes en een wafeltje die we zelf kunnen bakken in een wafel-ijzer en gaan daarna onze spullen inpakken. Vandaag gaan we naar Bryce Canyon, een natuurpark ongeveer anderhalf uur hier vandaan (naar het noorden). Het ligt een klein beetje uit onze route, maar we hebben gehoord en gelezen dat het wel echt de moeite waard is, dus nu we er toch zijn.. :)

Tegen 10:30 uur rijden we Bryce Canyon binnen en stoppen we eerst even bij het bord dat bij de ingang staat met de naam van het park er op (hebben we ook gedaan bij Joshua Tree en de Grand Canyon). Even snel een foto maken van ons met het bord en dan verder naar het Visitor Centre om een plattegrond van het park op te halen. Het hele park is met eigen vervoer te rijden dus dat is lekker makkelijk. Als eerst rijden we naar het Amphitheater waar we een stukje gaan hiken. Het uitzicht is erg mooi, maar we hebben toch nog niet het gevoel dat we hier in de kern van Bryce Canyon zijn, dus na een half uur lopen gaan we terug naar de auto om naar een ander uitzichtpunt te rijden in de hoop op nog een beter uitzicht. En dat krijgen we! Als we bij Sunset Point uitstappen (ligt op 2438m hoogte) hebben we een gigantisch overzicht over de Bryce Canyon, echt geweldig! Omdat het hier zo mooi is besluiten we om de Navajo Loop Trail te lopen. Het is lekker weer (er was weer regen voorspeld maar het is gewoon droog en iets van 25C gok ik, dus perfect wandel-weer). We lopen een half uur lang alleen maar naar beneden de Canyon in, echt helemaal super (al maak ik me wel een heel klein beetje druk over hoe we dan weer naar boven moeten, want een half uur alleen maar afdalen beloofd nog wat voor de weg naar boven). Het is echt heel bijzonder om dwars tussen alle rode rotsstukken door te lopen (moeilijk uit te leggen hoe Bryce Canyon er uit ziet dus ik zal wat foto's er bij plaatsen voor het idee). Na ongeveer 40 minuten zijn we op het

diepste punt van deze trail en begint de weg weer terug naar boven. Waar ik een beetje bang voor was blijkt te kloppen; we moeten nu 1km lang alsmaar omhoog klimmen over smalle zig-zag-paadjes dwars door de Canyon heen. Omdat het wandelen zo fantastisch is tussen alle rotsen door kunnen we af en toe even een pauze houden voor wat foto's, maar over het algemeen lopen we in een vrij vlot tempo helemaal weer naar boven. Binnen een klein half uur zijn we weer bij het beginpunt. Allemaal helemaal bezweet, maar heel voldaan en blij dat we zo'n gave wandeling hebben gemaakt. Opnieuw zijn we blij dat onze auto airco heeft dus we koelen even lekker af terwijl we naar het volgende uitkijkpunt rijden; Inspiration Point. Ook weer heel mooi! Het laatste punt is Bryce Point, maar hier is de weg afgezet door de park-rangers; het is te druk op dit moment bij Bryce Point dus ze laten geen mensen meer toe. Dat is erg jammer! We rijden dan nog maar een klein stukje zuidelijker naar Paria View waarna we besluiten om het park uit te rijden omdat we de meeste punten hebben gezien (je kunt ook nog een heel stuk zuidelijker maar dat gaan we vandaag niet meer redden gezien de tijd; het is ondertussen alweer 15:30uur, de dagen gaan zo vreselijk snel hier, niet normaal). Het is nog een kleine anderhalf uur rijden naar Cedar City waar we vannacht slapen dus het is ook wel tijd om weg te gaan uit de Bryce Canyon.

Tegen 18:00 uur zijn we bij ons hotel Rodeway Inn in Cedar City; een erg netjes hotel! Er is zelfs een indoor zwembad bij dus daar besluiten we gelijk maar gebruik van te maken. We hangen een uurtje rond in het zwembad(je), testen de camera uit onderwater en maken ons tegen 19:30 uur klaar om een hapje te gaan eten in de stad. Het is geen grote plaats, dus ook hier is alles redelijk dichtbij. Op internet vinden we een bbq-restaurant Sonny Boy wat Gerwin, Thijs en mij helemaal leuk lijkt. Omdat er niet echt wat vegetarisch is en Ruth zin heeft in sushi gaan Ruth en Leroy met z'n 2-tjes sushi eten in een restaurant dat toevallig precies tegenover het bbq-restaurant zit. We eten allemaal heerlijk (en maar voor ongeveer $15,-) Bij ons restaurant loop je gewoon langs een balie waar je je eten besteld en waar ze het terplekke voor je klaarmaken. Dan reken je af, mag je zelf je bestek en je drinken pakken en kun je het binnen aan een tafeltje opeten. Als Gerwin halverwege het eten even gaat vragen of hij zijn drinken mag bijvullen of dat dit geld kost wordt hij aangekeken alsof hij van een andere planeet komt "ofcooooourse you can refill your soda" (het is tenslotte Amerika; ze zijn hier niet zo gierig als bij ons in Nederland, alles kan hier eindeloos en bovenal kosteloos bijgevuld worden). Heel toevallig hebben Ruth en Leroy het eten ongeveer op dezelfde tijd op als wij dus we zien elkaar weer bij de parkeerplaats waarna we teruggaan naar ons hotel. Het is ondertussen 21:30 uur en ik merk dat ik eindelijk geen last meer heb van de jetlag (heeft een week geduurd, nog nooit zo lang last van gehad)! Ruth en ik zoeken uit waar we morgen willen gaan slapen (in Las Vegas, joehooo!), boeken een hotel en gaan dan wat relaxen op onze kamers. Nu we weten wanneer we in Las Vegas zijn kan er ook eindelijk gekeken worden naar de shows die er op dat moment draaien. De Blue Man Group heeft er dagelijks een show en het lijkt me harstikke gaaf om daar een keer heen te gaan dus na wat overleg besluiten Ruth en ik om hier een kaartje voor te gaan boeken. We hebben geld gekregen van papa en mama om wat leuks mee te doen, dus van dit geld kopen Ruth en ik ons kaartje. Super gaaf, maandag om 19:00 uur gaan we naar hun show in het Luxor! Ben echt heel erg benieuwd! Ik kreeg trouwens de voucher voor ons ticket op de mail die we uitgeprint mee moeten nemen bij het ophalen van onze tickets dus ik vraag bij de lobby van ons hotel of ik deze daar mag printen. Dit is totaal geen probleem dus dat is heel fijn (en handig)! Alles is nu geregeld voor de grote show, ik heb er zin in! Nu slapen in het heerlijke (harde) bed in dit hotel; morgen gaan we Zion bekijken en rijden we door naar Las Vegas!