Yosemite NP!

We staan vandaag extra vroeg op omdat we op tijd in het Yosemite willen zijn. De drukte bij Zion heeft ons toch een beetje afgeschrokken, dus die drukte willen we vandaag voor zijn (ook al is Yosemite vele malen groter dan Zion, je weet maar nooit..). Tegen 06:45 uur gaat de wekker dan ook al. We eten snel het ontbijtje dat bij dit motel zit inbegrepen (toast en wat cornflakes.. verdient niet echt de naam "ontbijt" maar het is eten) en stappen tegen 07:30 uur de auto in. Het is nog wel een uur rijden naar het park en nog weer een uur om in de Yosemite Valley te komen, maar als we maar eenmaal op tijd bij de ingang zijn komt 't wel goed hebben we bedacht.

Alles loopt mooi vlot en tegen half 9 rijdt Thijs ons de ingang van het park in. Helaas heeft Yosemite geen groot welkomstbord (in tegenstelling tot alle andere parken) dus we laten de foto even achterwege en rijden gelijk door het park in. Heel apart hoe ook dit park weer zo anders kan zijn dan alle andere parken (je blijft je daarover verbazen hier). Ik denk dat ik Yosemite het beste kan omschrijven als een natuurpark en waar je aan denkt bij die term; bomen, bergen, hier en daar een riviertje en/of een meer, watervallen, etc. Het lijkt wel een beetje op hoe ik me Oostenrijk zou voorstellen. Erg mooi hier! Als we bij het Tuolumne Meadows Visitor Center aankomen houden we even een kleine (plas)pauze en strekken we even onze benen waarna we besluiten om weer verder te rijden richting Yosemite Valley. Als we net op weg zijn zien we dat het benzine lampje knippert; de tank is leeg! Volgens het digitale dashbord kunnen we in totaal nog 18 mile rijden met deze tank. Dat is mooi dom van ons, want we zitten nu dus midden in het park! We kijken snel om ons heen en zien dan een bordje staan dat het eerste tankstation dat zich in het park bevindt nog 39 mile rijden is.. Dat gaan we dus niet redden, shit! Op de kaart staat ook nog een tankstation in de buurt aangegeven, maar als we daar aankomen blijkt dat deze vorig jaar weggehaald is. Dit is best wel een probleempje nu.. We vragen een parkranger wat we nu het beste kunnen doen en zij adviseert ons om het park weer uit te rijden en terug te gaan naar Lee Vining; dit is een half uur rijden en minstens 23 mile geeft de navigatie aan, dus dat gaat er dan om spannen. De ranger adviseert ons om, als we eenmaal het park uit zijn, de auto in Neutraal (N) te zetten en om dan gewoon de berg af te rollen zodat we op die manier benzine besparen. Oke, dat gaan we doen. Wel jammer om nu weer het park uit te rijden, want er heeft zich al een hele rij voor de ingang gevormd.. en we waren nog wel zo op tijd vanmorgen!! We doen wat de ranger heeft geadviseerd; we rijden de eerste 10 mile het park weer uit (bergopwaarts) en vanaf daar kunnen we bijna letterlijk 10 mile naar beneden rollen, wat zo hard gaat dat ik eigenlijk steeds alleen maar moet remmen omdat we anders gewoon te hard gaan. Uiteindelijk komen we bij het tankstation aan met nog 6 mile aan benzine te gaan in de tank. Dat was spannend! We tanken de auto zo vol als we kunnen en beginnen aan de terugweg waar we na een half uur rijden weer achteraan in de rij voor de ingang moeten aansluiten. Super balen want we zijn nu veel tijd verloren maar oke. De weg door het

park heen is super mooi dus dat is wel genieten. We rijden nu gelijk door naar de Yosemite Valley waar de hoogtepunten van het park zich bevinden. In de Valley is het erg druk met mensen maar we hebben geluk met het vinden van een parkeerplekje dus vanaf daar gaan we lopend een stuk het park door na eerst even lekker geluncht te hebben ergens aan een picknicktafel. We zien El Capitan en Half Dome (de twee hoogste en bekendste bergen van het park die zeer geliefd zijn bij bergbeklimmers) en wandelen vervolgens door naar de Yosemite Falls (de hoogste van Noord-Amerika). Daar aangekomen blijkt het echt om een minimaal stroompje water te gaan; de waterval is bijna geheel verdampt door de hitte. Jammer! We wandelen nog wat verder rond door het park, bezoeken het Visitor Center en zoeken tegen 17:30 uur onze auto weer op want we zijn eigenlijk allemaal moe van de dag..

Het is nog bijna twee uur rijden naar Sonora, een plaatsje ten westen

van Yosemite, en het blijkt een echt cowboy plaatje te zijn met Saloons en winkels met houten veranda's. Oorspronkelijk is het een goudzoekers dorp. We verblijven in de Gold Lodge, gelukkig maar 1 nachtje want het is niet veel soeps. Als we allemaal onze spullen uit de auto hebben gepakt gaan we op zoek naar een restaurant. We komen terecht bij de Diamondback Grill waar ik de lekkerste spareribs ooit(!) eet! Gerwin en Leroy hebben na hun eten nog een beetje honger en besluiten om samen nog een bord patatjes te bestellen. Dat hadden ze beter niet kunnen doen... Niet veel later komt de serveerster met een bord met patat, waarbij de patatjes op zo'n hoge berg zijn opgestapeld dat er letterlijk geen een patatje meer bij kan. Het bord is ook nog eens twee keer zo groot als een normaal bord. Ik denk dat het wel 1 kilo patat was! We proberen ons er met z'n 5-en doorheen te werken, maar uiteindelijk moeten we toch nog meer dan de helft laten staan. Propvol rollen we het restaurant uit terug naar ons motel.

Bij ons motel aangekomen begint de zoektocht naar een hotel of motel in San Francisco. Een super frustrerende zoektocht, want echt letterlijk alles is volgeboekt omdat het hoogseizoen is (en als het niet is volgeboekt is het niet te betalen), dus ik baal gigantisch. Ook de wifi doet het hier slecht wat het zoekproces nog lastiger maakt. Uiteindelijk besluiten we te gaan slapen zonder een hotel geboekt te hebben. Misschien hebben we morgen meer geluk..