Heritage Home Tour 2016

Zaterdagochtend is het alweer vroeg dag: er is veel te doen dit weekend. Wassen, opruimen, skypen met Dad en Tania. Om half 12 brengt Arnold mij naar Loop Street, waar ik als 'docent' moet helpen bij de Home Tour. Het is stralend weer, 25 graden stijgend tot bijna 30. Brita Northcutt staat mij al op te wachten en de andere drie gidsen zijn er ook al. Brita heeft alles weer keurig georganiseerd. Wij krijgen een naamkaartje op en krijgen last minute instructies. Ik ga alvast wat foto's maken van het huis, want daar heb ik straks waarschijnlijk geen gelegenheid meer voor. Een van de dames, Judy, moet de mensen opvangen bij de deur en ze laten registreren. De andere dames staan respectievelijk op de beneden- en de bovenetage. Ik krijg (als jongste!) de tuin toegewezen. Dit betekent vele treden op en af in de hete zon! Het duurt even voordat de stroom op gang komt. De mensen worden vanaf de Town Square vervoerd met busjes of een limousine en dan van het ene naar het andere huis gebracht. Velen komen echter ook met eigen vervoer. Dat is nog niet zo'n gek idee, want je

moet soms lang wachten op een busje en het is warm!
Ik vang de mensen boven aan trap naar de tuin op, breng ze naar een prieeltje aan de voet van de trap, vertel iets over het huis (gebouwd in 1968, in eigendom van een echtpaar Broadway veteranen, die nu bij de Texas State University werken bij de Theaterafdeling. 3600 square feet = 350 m², 3 slaapkamers, 2 1/2 badkamer op een grondstuk van 4000 m²). Daarna ga ik de mensen voor , de trap af naar het zwembad en de poolhouse. Het zwembad is speciaal omdat het verwarmd wordt door 9 ronde zonnepanelen, die op het water drijven als het zwembad niet in gebruik is. Door ultraviolet licht te gebruiken voor het reinigen, wordt het gebruik van chloor geminimaliseerd. Daardoor valt dit huis in het thema van de Home Tour dit jaar: Ecological Inspirations and Great Green Features! Het poolhouse is ook erg mooi en volledig gericht op comfort: er is een gashaard, een wijnkoelkast, een plafond ventilator en een zonnescherm met afstandbediening. Dit riedeltje moet ik een keer of 15 afratelen,

telkens weer met een nieuwe groep. Soms zijn er maar 2 of 3 mensen, maar als er net een busje aankomt, zijn het er wel 20!. Gaby komt ook langs en die heeft geluk, zij krijgt bijna een privé rondleiding van mij en maakt tegelijk foto's! Na tweeënhalf uur word ik afgelost en dat is geen minuut te vroeg. Ik heb het snikheet en mijn benen hebben ook wel genoeg gehad, de trappen op en af. Maar het was hartstikke leuk om te doen!!
Thuisgekomen is er nog geen tijd voor rust: strijken, opruimen, en een lichte avondmaaltijd voorbereiden, want we moeten vanavond ook weer weg. Om kwart voor 7 rijden wij naar de campus, want wij hebben kaartjes voor 'Lady Bird, First Lady of the Land', een eenakter opera die door docenten van Texas State University is gecomponeerd en door studenten wordt uitgevoerd. Zoals gebruikelijk bij activiteiten van de universiteit staat er op het kaartje alleen de naam van de zaal en niet het adres! Men gaat er blijkbaar van uit dat je weet waar dat dan is. Helaas, wij moeten het op Google Maps opzoeken en die stuurt ons helemaal de heuvel op. Wij moeten onder aan de heuvel parkeren en wandelen dan de heuvel op. Wij kunnen het Patti Strickel Harrison Theatre nergens vinden en iedereen die wij het vragen weet het ook niet. Als we bijna boven zijn, treffen wij een aardige man, die vol medeleven naar beneden wijst. Het is gewoon in het Performance of the Arts Center, waar wij al eerder geweest zijn. Dat heb je met die donateurs, die moeten allemaal hun eigen zaal hebben!!! Arnold haalt de auto op en zet mij beneden bij de zaal af, want ik zit een beetje stuk, het is ook nog heel warm en ik heb zitschoenen aan!!
De opera is net in première gegaan en verhaalt over de rol die Ladybird Johnson heeft gespeeld in de herverkiezing van haar man, die na de moord op Kennedy president werd. Zij was zelf een Southern Belle, en ging naar het Zuiden om te proberen het licht ontvlambare publiek daar te motiveren voor haar man te stemmen. Dat was niet eenvoudig omdat de Civil Rights Bill in 1964 door Johnson ingevoerd was, en die wet verbood discriminatie en voorzag in integratie van de zwarte medemens. Veel blanke Zuiderlingen waren hier sterk op tegen. Haar tour door het Zuiden was echter een groot succes en Johnson won de verkiezingen met een grote meerderheid. De opera is schitterend: hoewel de muziek modern is (en dus soms atonaal), is het zeer indrukwekkend en de stemmen zijn uitstekend. Het decor is zeer simpel: oude foto's uit die tijd worden op schermen geprojecteerd en de decorstukken zijn sober. Een erg mooi toneelbeeld. Om even na half 9 wordt het stuk met een daverend applaus beloond en kunnen wij weer huiswaarts!
Zondagmorgen staan wij iets later op, en Arnold gaat eindelijk weer eens fitnessen. Heeft ie nog niet eerder tijd voor gehad. Om kwart voor 12 rijden wij naar de Town Square om zelf de Home Tour te gaan doen. Wij gaan met eigen vervoer, om niet afhankelijk te zijn van de busjes. Op de square registreren wij ons en krijgen wij een groen armbandje dat ons toegang verschaft tot de zeven panden die wij kunnen bezoeken. Het eerste pand is vlak bij de square: 128 South LBJ Drive (genoemd naar Lyndon B. Johnson, die in San Marcos studeerde!). Het is een zgn. loft, in een van de oude industriële panden. Dit pand is uit de 19e eeuw en heeft allerlei functies gehad. In de zeventiger jaren was de kroeg eronder een beruchte muziektent waar zelfs The Police optrad. Nu is het een B&B met twee kamers en een zitkamer. De ingang is aan de achterkant via een steile ijzeren trap. Er is niet veel aan te zien moet ik zeggen, en een loft zou ik het ook niet noemen maar het is aardig het uitzicht naar het Courthouse te bekijken. Voor de deur staat een enorme limo geparkeerd die mensen naar het volgende adres brengt, maar wij laten die mooi staan en nemen onze eigen brik!

Het volgende adres is 1133 Belvin Street, in de Victoriaanse wijk van San Marcos. Dit cottage staat bekend als The Alamo, en is gebouwd in adobe stijl. Het is absoluut prachtig van binnen, en zeer smaakvol ingericht door de huurder, ene Gary, die wij ook aantreffen. Wie wij ook aantreffen is Rusty, die ooit geliëerd was met een Nederlander. Wij komen haar overal tegen! Zij is hier gids en geeft ons een rondleiding. Het huis is klein maar fijn. De oorspronkelijke achterveranda is omgetoverd tot een kamer. De keuken is nogal klein en Gary zou graag het huis kopen en er een grotere keuken achter zetten. Er is een mooie TV-kamer annex mancave en een Master Bedroom met een antiek sleebed. Om je vingers bij af te likken!
Als wij naar buiten lopen om het volgende huis te bezichtigen, dat verderop in de straat staat, komt een man op ons af. Wij praten uiteraard Nederlands samen en hij vraagt meteen of wij Hollands zijn. Hij heeft een tijd in Amsterdam gewoond omdat zijn vader bij Shell werkte. Hij kent wat Nederlands. Zijn naam is Carl Deal en hij is fotograaf, hij heeft de foto's gemaakt voor de folder van Home Tour. Hij vraagt om ons kaartje want hij wil ons uitnodigen voor een etentje bij hem thuis als hij weer terug is uit Big Bend, over een paar weken. Thuis zoek ik zijn website op en hij maakt inderdaad prachtige foto's! Hij heeft een uitgebreid portfolio met landschappen, huwelijksreportages, portretfotografie en zelfs naaktfoto's! Alles zeer decent overigens; ) . Typisch Texas zo'n ontmoeting!

Het volgende huis is 903 Belvin Street, een prachtige Victoriaan, die momenteel te koop staat! Het huis staat leeg, en je kunt overal kijken, natuurlijk ook om kopers te lokken. Het heeft prachtige oude elementen, zoals Venetiaanse binnenluiken en een echt ouderwets bad met leeuwenpootjes! Maar de indeling is nogal warrig (je moet door een slaapkamer heen om naar andere slaapkamers te gaan) en het heeft een heleboel TLC (Tender Loving Care) nodig om de 21e eeuw ingesleept te worden!! Alle badkamers moeten vervangen worden, de kozijnen zijn aan vervanging toe etc. etc. Maar een prachtstuk is het!
In de eetkamer en zitkamer zijn standjes van ecologisch verantwoorde producten (zonnepanelen, vitamines, verzekeringsbedrijven en nog veel meer). Ook staat er een jongeman van de Green Guy Recycling, een recyclings bedrijf dat in 2013 de opdracht kreeg om de metalen pannen van het zgn. Old Main gebouw te recyclen. Het Old Main gebouw werd geopend eind 1903 en was tot 1908 het enige gebouw van de Texas State University (toen nog Southwest Texas Normal School genoemd). Het dak werd in 1938 vervangen met rode metalen pannen. De Green Guys lieten er een afbeelding van het Old Main gebouw op printen door lokale kunstenaars en verkopen de pannen nu. Ik vind het wel een coole aanvulling op onze Texicana muur en wij kopen er eentje. Er staan dozen vol waar je uit kunt kiezen!

Het volgende huis is no. 833 Belvin Street en een volbloed Victorian uit 1870! Dit huis moet in handen zijn van miljonairs, want niet alleen is het uitstekend onderhouden, het is ook geheel Victoriaans ingericht! Zeer uitbundig gedecoreerd met veel schilderijen, zware draperieën, antieke meubels en in een ongelooflijk kleurrijke opulente stijl! Wat een weelde, ik loop met open mond rond! Ik maak stiekum wat foto's want dat is hier eigenlijk niet toegestaan. In iedere ruimte staat een andere gids, die meteen ook toezicht houdt. Boven een bar hangt een opgezette kop van een bok! De tuin is prachtig aangelegd en heeft een tennisbaan en een zwembad. Daarnaast een buitenhuis met rieten meubels. Dit is inderdaad een groene tour: ik zie groen van jaloezie!!

Volgende adres is 501 Scott Street. Een gloednieuw huis in het historische district, dat vol zit met 'groene' snufjes. Er is een regenwateropvang systeem, de tuin is bewateringsarm ingericht en het huis is gebouwd volgens het oude Texaanse principe van de 'dogrun', een soort open gang tussen verschillende afdelingen van het huis, dat zorgt voor een prettig briesje. Wij vinden de stijl van de inrichting niet altijd even geslaagd, maar het is wel inventief. De vloer is gepolijst beton, makkelijk in het onderhoud. De eigenaresse, iemand uit het onderwijs, houdt van verzamelingen en heeft erg leuke invallen als het decoratie betreft. Overal hangen of staan kleine verzamelingen: schilderijtjes of vaasjes, een zooitje regenkettingen aan een boom, het ziet er allemaal zeer kleurig en grappig uit. Op de stoelen bij het zwembad liggen allemaal felgekleurde waterpistolen bijvoorbeeld! We ontmoeten hier Marianne, een kennis uit het park, die gids is!

Dan rijden wij naar 698 South Loop Street, waar ik gisteren gegidst heb. Zoals gezegd is dit een huis uit 1968, maar uitbundig gerenoveerd. Het uitzicht vanaf de veranda, die geheel rond de rechterhelft van het huis omloopt, is adembenemend! De moeder van de eigenaresse is Shirley Knight en zij is een bekend actrice die in oneindig veel televisieseries gastrollen heeft gespeeld, van Rawhide tot Murder She Wrote en Desperate Housewives. Ook speelde zij in een aantal films zoals As Good as it Gets en The Divine Secrets of the YaYa Sisterhood. In de Family Room staan 3 Emmy Awards en 1 Tony van Shirley, die hier regelmatig verblijft. De Master Bedroom heeft een spectaculaire badkamer met een rond bad met gouden kranen. Er staat heel veel kunst in het huis van lokale kunstenaars en ook veel Murano glaswerk, dat de eigenaars verzamelen. Wij groeten Brita, die weer de boel leidt hier en rijden dan naar het laatste huis.

Het laatste huis staat op 100 East Mimosa Circle, dat is de (ronde) straat waar Mary en Jack ook wonen! Het is een enorm huis, dat eigendom is van een artistiek echtpaar. JimBob Spencer is potten bakker en maakt ook beeldjes, Lisa schildert en haar moeder is beeldhouwer. Het huis hangt dus ook vol met kunst. Het is geheel gelijkvloers en uiterst smaakvol ingericht. De achtertuin wordt beheerst door een grote pool met daarachter een tuinhuis/keuken met bar en eethoek en een verkleedruimte. JimBob heeft daarnaast nog een eigen atelier. Het is schitterend allemaal! Een waardige afsluiting van deze verzameling jaloersmakende panden!! Moegewandeld gaan wij weer terug naar onze eigen 'humble abode'..............