Meer Texaanse avonturen

Tweede Paasdag is hier dus een gewone werkdag en de werkweek gaat normaal van start. Dinsdagavond hebben wij iets leuks: Arnold heeft een Chinese jongeman ontmoet op de zaak, die nu hier Controller is. Hij heet Li Lin Feng, komt uit Xian maar heeft 10 jaar gestudeerd en gewerkt in Nederland! Hij spreekt wat Nederlands. Hij sprak Arnold een tijdje terug aan, toen die in de middagpauze een frisse neus haalde buiten en daar zijn boterhammetjes uit een trommeltje stond te eten. Lin Feng zei: zijn dat Hollandse boterhammen? Zo kwamen zij in gesprek en Arnold heeft hem uitgenodigd om bij ons boerenkoolstamppot met worst te komen eten omdat hij dat zo heerlijk vindt! Dus een Chinees uit Nederland komt in Texas boerenkoolstamppot bij ons eten! Hoe exotisch.
Om kwart voor 6 komen zij met de auto van Lin Feng op The Palazzo aan. Lin Feng heeft op zijn Hollands een fles witte wijn meegenomen voor de gastvrouw! Het is een ontzettend gezellige, spontane knul en het gesprek springt van de hak op de tak. Zijn vrouw is een tot Nederlander genaturaliseerde Chinese, die nu in Shanghai werkt, want zij kon hier niets vinden. Hij zit hier sinds oktober 2013, dus een jaar

Ann Stout

11 chapters

15 Apr 2020

Boerenkool en BBQ

March 28, 2016

|

San Marcos, TX

Tweede Paasdag is hier dus een gewone werkdag en de werkweek gaat normaal van start. Dinsdagavond hebben wij iets leuks: Arnold heeft een Chinese jongeman ontmoet op de zaak, die nu hier Controller is. Hij heet Li Lin Feng, komt uit Xian maar heeft 10 jaar gestudeerd en gewerkt in Nederland! Hij spreekt wat Nederlands. Hij sprak Arnold een tijdje terug aan, toen die in de middagpauze een frisse neus haalde buiten en daar zijn boterhammetjes uit een trommeltje stond te eten. Lin Feng zei: zijn dat Hollandse boterhammen? Zo kwamen zij in gesprek en Arnold heeft hem uitgenodigd om bij ons boerenkoolstamppot met worst te komen eten omdat hij dat zo heerlijk vindt! Dus een Chinees uit Nederland komt in Texas boerenkoolstamppot bij ons eten! Hoe exotisch.
Om kwart voor 6 komen zij met de auto van Lin Feng op The Palazzo aan. Lin Feng heeft op zijn Hollands een fles witte wijn meegenomen voor de gastvrouw! Het is een ontzettend gezellige, spontane knul en het gesprek springt van de hak op de tak. Zijn vrouw is een tot Nederlander genaturaliseerde Chinese, die nu in Shanghai werkt, want zij kon hier niets vinden. Hij zit hier sinds oktober 2013, dus een jaar

langer dan wij. Hij heeft het ook erg naar zijn zin, mist uiteraard zijn vrouw erg. Maar hij is zeer sociaal en heeft ook wat vrienden opgedaan en zit bepaald niet stil.
Ik heb boerenkoolstamppot met spekjes gemaakt met een Texaanse rookworst erbij (die zijn haast niet van een Hollandse te onderscheiden!). Lin Feng laat het zich uitstekend smaken. Hij schept de eerste keer weinig op, volgens zijn vader (die in het leger zat), ben je dan eerder klaar dan de anderen en kun je dan sneller een grote tweede portie halen!!
Ik heb yogurt met chocolate chips toe en Lin Feng smult ervan; hij mist de hollandse toetjes en daar was ook iets met chocolate chips bij. Hij maakt een foto van het pakje om het in de supermarkt te zoeken!
Na het eten drinken wij thee in de zitkamer en komt het gesprek op Rechter Tie. Ik vraag hem of hij ooit van Judge Dee gehoord heeft. Hij kijkt wat vragend en ik leg uit wie dat was. Dan zoekt hij even op zijn telefoon en roept: O, Tie Jen-Tsie! (Omdat wij in Engels praten,

gebruikte ik de Engelse naam). Hij laat allemaal filmposters zien van actiefilms met deze Rechter/speurder, die door Robert van Gulik in China aan de vergetelheid ontrukt werd. Die films blijken razend populair!
Aan het eind van de avond belooft Lin Feng om een keertje Chinees voor ons te koken! Ik heb gevraagd waar hij Chinees gaat eten en hij stuurt ons de volgende dag een lijstje met restaurants in Austin, want daar woont hij. Een supergezellige avond!
Donderdagavond hebben wij afgesproken met Brita en Bob Northcutt. Hij is vrijmetselaar, zo hebben wij hen leren kennen, zij is de presidente van de Heritage Association. Zij had ons beloofd om ons Cock's House te laten zien en dat wil ik heel graag, want ik heb het plan om dat te gebruiken voor mijn verjaarspartijtje! Zij laat ons alle ruimtes zien, heel trots, want de Heritage Association heeft er heel wat aan gedaan, en de Vrijdagmiddaglunches zijn een groot succes.
Ik maak een aantal foto's om de verschillende kamers goed te

onthouden voor mijn feestje.
Daarna rijden wij naar The Italian Garden om samen te eten. Zij hebben ons uitgenodigd maar wij brengen de wijn mee, want dit is een BYOB (Bring Your Own Bottle) restaurant. Dus zonder schenkvergunning. Brita is een echte regelneef, nog een tikje erger dan ikzelf, en zij heeft een coupon bij zich voor $20 reductie. Wij mogen uitzoeken wat wij willen en ik ga voor de Veal Piccata Scallopini, kalfsvlees in een witte wijn saus met pasta. Arnold neemt de Veal Portofini Scallopini, met brandysaus. Het is heerlijk maar erg machtig. Salade en warme broodjes erbij. Wij zijn in dit restaurant in het begin meerdere keren geweest, maar hadden toen een keer een slechte ervaring. Maar ditmaal is het allemaal voortreffelijk.
De volgende dag heb ik een lunchafspraak (weer) bij de Cottage Kitchen met Diane Studebaker. Zij gaat over de verhuur van Cock's House en zij heeft mij uitgenodigd om een en ander te bespreken. Zij is zeer toeschietelijk en vriendelijk als ik vertel wat de plannen zijn. Ik onderteken een huurcontract en betaal honderd dollar en that's it! Mijn verjaarsparty is onder dak!! In the Cottage Kitchen zie ik weer een aantal bekenden zoals Rusty en Debbie. Erg leuk om kennissen tegen te komen, die je heel enthousiast begroeten!
Zaterdagmorgen is het vroeg dag: ik ga als vrijwilliger helpen bij het aankleden van de feestzaal voor de Auction van de Hays County Women Center vanavond. Net als vorig jaar. Om 9 uur precies sta ik voor de deur bij de L.B.J. Ballroom, maar dan zijn er nog geen andere vrijwilligers. Een aantal Women Center employees zijn bezig om de artikelen voor de Auction uit te laden en ik help een handje mee. Dit jaar zijn de vrijwilligers toebedeeld aan een bepaalde activiteit (iets wat ik had voorgesteld omdat het vorig jaar een rotzooitje was ;), en ik moet weer de tafels versieren. Net als vorig jaar. De versiering is nu anders maar het is net als vorig jaar: er is te weinig materiaal en de manier van versieren is niet goed doordacht dus wordt het improviseren. De bedoeling was om een soort glinsterstof en repen

jute in elkaar te rollen en dat midden op tafel te leggen. Maar het ziet er niet uit en neemt teveel plaats in beslag op de smalle tafels. Mensen moeten ook nog kunnen eten! Dus verzinnen wij maar wat anders, maar dat kost meer stof, dus die moet bijgehaald worden. Wij vinden het ook wat kaal zo, alleen met de lappen stof, dus ik vraag om iets van tafelversiering. Vorig jaar waren er glazen potjes met nepbloemen. Het idee wordt nu verse bloemen in kleine vaasjes en ik ben wel bereid om die in elkaar te flansen. Ik vraag om een heleboel groen, dat vult lekker en is goedkoper dan bloemen!
Ondertussen werken wij hard aan de sponsortafels. Daarvan zijn er nu meer dan vorig jaar, dat is een goed teken. Vorig jaar hadden zij piepschuimen glitterbollen als tafelversiering, dat was een ellende. Daarom hebben ze dit jaar gekozen voor kamerplanten. Die moeten in sierpotten geplaatst en dan voorzien worden van naamkaartjes. De potten moeten afgeschermd worden met mos. Een heel werk. Maar goed, wij moeten toch op de bloemetjes wachten. Als die arriveren, werp ik mij met twee jonge meiden op het schikken. Al gauw blijkt dat zij er niet veel verstand van hebben. Logisch, want dat doe je hier niet gauw. Wij missen Gaby, die eigenlijk vandaag ook zou komen helpen, maar helaas verhinderd is! Die zou hier wonderen kunnen verrichten. Zij moeten het dus met mij stellen en ik worstel wat met chrysanten en lelies en varengroen. Het resultaat blijkt toch wel fraai, als je de lange tafels zo ziet en de dames van het comité zijn superenthousiast en omhelzen mij als 'redder' ! Als ik vraag wat ik met de rest van de bloemen moet doen, vraagt Laura, een van de leidsters, of ik die in de niet bloeiende kamerplanten op de sponsortafels wil prikken. Zodat het wat vrolijker lijkt. Ik vind het een typisch Amerikaanse oplossing, maar doe wat zij vraagt! Dus staan er nu chrysanten tussen de kamerplanten!! Hilarisch.
Arnold haalt mij weer af, hij was ondertussen met de auto bij de garage, heeft gewerkt bij de Root Cellar Cafe en een kijkje genomen bij Swing on the Square, dat helaas ook vandaag plaats vindt. Je kunt

niet overal tegelijk zijn!
Om 6 uur zijn wij weer terug in de LBJ Ballroom op de universiteits campus. Ik heb mijn Diane von Fürstenberg maar weer eens uit de kast gehaald en krijg 'rave reviews' van de vrouwen waar ik vanmorgen mee heb gewerkt. Wij zien Brita en Bob, die ook net aangekomen zijn. Even later lopen wij ook Debbie en Marianne tegen het lijf, twee dames die wij van de parkconcerten kennen. Wij lopen de tafels met uitgestalde veilingsartikelen af, om te zien of er nog iets van onze gading bij is. Wij bieden op een paar artikelen en gaan dan eten halen, BBQ van Kent Black. Samen met Debbie en Marianne smikkelen wij dat aan een van de lange tafels op. Om even na zevenen eindigt de eerste ronde in de Silent Auction: wij zijn de hoogste bieder voor een diner bij Grin's, een steakrestaurant in San Marcos, waar wij nog nooit geweest zijn. Dan vindt de Live Auction plaats, waarbij de Auctioneer met Stetson weer met 'a mile a minute' de items aan de man brengt. Er is nu ook een ander onderdeel: de Run Around. Hierbij loopt de auctioneer tussen de tafels door, iedereen aansporend om $100 te doneren. Degene die dat de allerlaatste keer doet, krijgt een cadeaupakket met wijn en sieraden! Het gaat maar door en door totdat de auctioneer er uiteindelijk een einde aan maakt. Later hoor ik van Laura, iemand van het bestuur, dat dit spel $7200 heeft opgebracht! De hele avond bracht vorig jaar zo'n $110.000 binnen voor de Women Center. Geen gek resultaat!
Intussen is het bieden voor de tweede ronde begonnen. Daar zit

ook mijn ring bij, degene die ik op internet gekocht heb. Ik heb hem uiteindelijk gedoneerd aan het Women Center, die er erg blij mee waren. In ruil kreeg ik twee vrijkaartjes voor de avond, dus heb ik alsnog winst geboekt (een kaartje kost $35!). Ze hebben alleen de minimale bieding op $60 gezet en dat is te hoog. Er heeft nog niemand op geboden. Dus ga ik naar Laura toe en vraag of het minimale bod verlaagd kan worden. Dat kan en uiteindelijk gaat de ring weg voor $40 (hetzelfde dat ik er voor betaald heb!).
In de tweede ronde 'winnen' wij een restaurantbon en bonnen voor een kappersbezoek en massage en schoonheidsbehandeling. Fantastisch! Een zeer gezellige en spannende avond dus met een goed besluit!
Zondagmiddag tref ik Brita (weer!) om samen met haar het huis te bezoeken waar ik eind april een rondleiding in moet verzorgen. De Heritage Association, waar ik net lid van geworden ben, verzorgt eens per jaar Home Tours in interessante oude huizen in San Marcos en Brita had mij gevraagd om als 'docent' mee te helpen bij het gidsen. Wij hebben afgesproken met de huiseigenaresse, een vrouw van 50. Zij woont in een schitterend huis op de heuvel naast de universiteit, met een super uitzicht over de Hill Country. Het huis is nog niet zo oud, uit 1968 en fantastisch verbouwd. Dit jaar is het thema van de home tour: Ecological Inspirations and Great Green Features. Het laatste geldt in ieder geval voor dit huis: de tuin is net vernieuwd, met een zwembad, een pool house en terrassen met mooie planten (het ligt tegen de heuvel aan). Ik maak naarstig aantekeningen, want de gidsen (waaronder ik) moeten informatie aangeleverd krijgen op kaarten. Ben benieuwd hoe dit avontuur weer gaat vorm krijgen!!

Share your travel adventures like this!

Create your own travel blog in one step

Share with friends and family to follow your journey

Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.