Rondrit naar het verleden

Vandaag wordt het iets meer ambitieus, we gaan voor een rondrit van 48km met een aantal stops voor bezienswaardigheden. We starten in het dorpje Lem en vinden genoeg parking aan de kerk. En jawel, ook hier is een mooie speeltuin. We rijden westelijk naar de Ringkobing fjord en volgen de waterkant dan op een afstand naar het zuiden. Na ongeveer 12km komen we aan onze eerste stop: het Deens

luchtvaartmuseum (in Skjern). Het lijkt niet zo groot van buitenaf, maar het zit wel volgepropt met vliegtuigen. Eerst zien we de allereerste vliegtuigen met hout en zeilen, dan komen de typische vliegtuigen van tijdens de eerste wereldoorlog. Er staat ook een privé-jet en een stuk van een oud lijnvliegtuig, waar we in kunnen (behalve in de cockpit). Verbluffend te zien wat er allemaal veranderd is… In de volgende hal is het thema oorlogstuigen, met een F-16, een F-35, een groot vrachtvliegtuig, een aantal helikopters en nog wat voertuigen. Zeker de stop waard.
Van het luchtvaartmuseum gaat het verder naar de verzandde monding van de rivier de Skjern. Dit stuk rijdt heel vlot want de wind helpt ons vooruit, zo rijden we vlotjes 18km/u. Aan de monding van de Skjern zijn we ongeveer halfweg, het is ondertussen 13u, dus het moment om te picknicken. We moeten de rivier niet oversteken, anders zou het met de fiets-pont zijn. We rijden langs het moerassig gebied verder tot in Skjern. Daar is het wat zoeken naar de oude windmolen, maar via de GPS geraken we er vrij vlot. Van buiten ziet hij er heel mooi uit en ook het museumpje is leuk, maar het is wel

wat teleurstellend dat de molen pas volgend jaar terug helemaal zal werken. Het blijft wel fascinerend om de oude techniek te zien.
Onze laatste stop, Dejbjerg Jernalder en Bundesbaek Moelle, ligt op zo’n 42km. Om er te geraken moeten we heel wat klimmen en we rijden niet meer op een geasfalteerde fietspad. Het is heel mooi tussen de velden en door de bossen. Maar de bos-en veldwegen, gecombineerd met het klimmen, maken dat we maar traag vooruit gaan. Stan die krijgt hier energie van, maar Britt die rijdt niet graag op onverharde weg en moet wel wat gemotiveerd worden. Het gevolg is dat we exact op sluitingstijd (16u) aankomen. Pech dus. Na een fruitje vatten we dan maar het laatste stukje aan. Ook in dit stuk zitten nog redelijk wat klimmetjes, maar gelukkig ook lange afdalingen.

Het energiepeil van de kinderen is intussen wel heel laag, dus het wordt tijd dat de tocht erop zit. Op exact 50km zijn we terug aan het kerkje van Lem. Bij het zien van de speeltuin, is er van de energie-dip van de kinderen niets meer te merken. Zij spelen terwijl wij de fietsen op de auto hangen.
Na een kwartiertje begint het lichtjes te regenen. We besluiten om door te gaan, want het is een mooi dagje geweest. Alweer 7u op pad geweest, 3u40 op de fiets.
’s Avonds is het tijd voor het eerste wasje, wij hebben hier geen wasmachine dus het wordt een handwas. Mama leert het aan Britt die het snel onder de knie heeft en het leuk vindt om mama te helpen. Eerder vandaag had ze mama ook al geholpen met de afwas. Flinke meid!