Door de Zuid-Funense Alpen

Onze laatste fietstocht wordt er een pittige: ongeveer 40km en 320 hoogtemeters. We zitten hier dan ook in wat ze hier noemen de “Sydfinsker Alper”. We starten na een lekker pannenkoeken-ontbijt aan ons huisje. We laten ons vandaag vooral leiden door fietsweg 79. De toon wordt al direct gezet met een stevig klimmetje. Na een paar kilometer komen we aan een mooie plek, waar een riviertje, via een vijver, in de zee overgaat. Net daarvoor reden we langs een school dat vroeger blijkbaar een sanatorium was (aan de gevel te zien). Een tweede klimmetje brengt ons van de kustlijn naar Vester Aaby. Daar stoppen we even aan het supermarktje, want deze ochtend hebben we ontdekt dat we gisteren vervallen brood hebben gekocht. De fietsroute leidt ons na Vester Aaby een kort stukje door een smalle grindweg. Het gaat snel weer over in asfalt en we klimmen verder. Na 12km

komen we aan aan het Holstenshuus slot, hier wandelen we even met de fiets aan de hand door de kasteeltuin (fietsen mag niet). Niet veel verder is er de kerkruïne van Finstrup. Deze hadden we nooit zien staan, had er geen geocache gelegen. Het ideale moment om ook een fruitje te eten. We fietsen verder door de bossen, met “ups & downs” richting Korinth. Net voorbij Korinth, slagen we een bosweg van grind in. De volgende 2 kilometer of zo gaat het op en neer op dit soort wegen door de bossen. Hel mooi, maar wel een pak lastiger. We kruisen en rijden soms zelfs op mountainbike routes, dus dat zegt genoeg. Nadat we de grote baan oversteken, moeten we een poortje door: we komen zo in een koeienwei. Hier wordt het zelfs bijna een single-track. Het pad slingert mooi, door en weer uit het valeitje dat deze wei is. Hier hebben Britt en vooral Stan wel wat last mee. Stan moet twee keer afstappen

omdat hij te laat schakelt. Koppigheid speelt hier ook in mee, hij wil vaak niet te snel schakelen en op goede baan lukt dat maar niet op zo een veldweggetjes. Hij zal het volgend jaar op training hopelijk wel sneller aannemen van een fietstrainer! Gelukkig komen we terug op asfalt, tussen de golfbanen.
Iets later komen we op de grote (en drukke) baan, die ons bergaf tot aan “Natuurlegepladsen” brengt, de grootste natuurspeeltuin van Denemarken. We hebben nu exact 400km op de teller staan voor deze fietsreis. Tijd voor een foto, deze wordt gemaakt door een vriendelijke Deen, die ons nog heel wat tips geeft voor morgen. Het is hier inderdaad leuk en mooi. Na de pick-nick leven de kids zich helemaal uit op de

speeltuigen en de klimhelling. We blijven er 1,5u genieten van de natuur en het spelen.
Dan wordt het wel tijd om onze tocht verder te zetten. Vanaf nu gaat het vooral verder bergaf richting Faaborg. Raar maar waar: onderweg komen we een manneke pis tegen in een tuin. In Faaborg aangekomen wandelen we even met de fiets aan de hand door de oude straatjes. Heel pittoresk. Wendy zegt dat ze het zicht van de kleine felgekleurde huisjes en van de boerderijen met strodak zal missen. We gaan ook op zoek naar een leuk plekje om een ijsje te eten. Het is wat zoeken en we kiezen voor het “Helios teatret”, oftwel het lokale cultureel centrum. Britt drinkt thee, Stan een milkshake, Wendy een warme chocolademelk met slagroom en Dirk een lokale limonade, we proeven er ook een lekkere Deense koek, dit allemaal met een geweldig goed muziekje op de achtergrond.
In de laatste kilometers naar ons huisje, zitten opnieuw enkele kleinere klimmetjes. We zien opnieuw vrij veel standjes aan de rand van de straat staan waar ze vanalles in verkopen. Dit zagen we trouwens al vanaf de eerste dagen in Denemarken. Meestal worden er groenten, fruit, aardappelen, eieren, confituur of honing in verkocht. Maar we zien er ook vele met kunstwerken, bloemen of zelfs oude inboedel of kleren. Het systeem is simpel: er staat een prijs op wat verkocht wordt en er staat een kleine kassa naast waarin je het geld legt; van vertrouwen gesproken! De moderne versie

van de kassa is mobile pay. Dit kan je hier echt overal doen, maar wij dus niet. Wat wel vlotjes gaat, ook voor kleine bedragen, is contactloos betalen.
Rond 16u50 zit de rit erop. We hebben 3u11 in het zadel gezeten om 42km af te leggen. In totaal betekent dat dus 414km. We zijn heel fier op deze prestatie, vooral dan voor Stan en Britt. We hebben 10 fietsdagen gehad (eigenlijk 11, maar 2 waren halve dagen). Dat is toch gemiddeld net geen marathon per dag. Of de kinderen daar nu moe van zijn? Helemaal niet, er zijn voldoende stops onderweg waar ze hun kunnen uitleven en vandaag bij aankomst liepen ze weer meteen door naar de speeltuin waar ze ongeveer anderhalf uur op de trampoline stonden te springen. En of ze het niet beu worden? Ook dat valt heel goed mee door de afwisseling die we in het programma steken, op de fiets worden trouwens ook heel leuke gesprekken gevoerd, de kinderen vertellen nu plots wel heel veel over kamp, vaak naar aanleiding van iets klein dat we meemaken onderweg. En soms spelen we ook een spelletje of maken we een verhaal op de fiets.
Als avondeten staat er barbecue op het menu. Het wordt een moeilijke klus. Het vlees en de houtskool hadden we eergisteren al gekocht. Na “inspectie” van het barbecue-toestel, bleek het

toch iets te veel verroest om zo te gebruiken, dus hebben we in de stop in de winkel ook aluminium bakjes gekocht. Als Dirk de BBQ wil aansteken, botst hij op nog een probleem: alhoewel ons huisje vol theelichtjes staat is er geen lucifer of aansteker te bespeuren. Dan maar met een kaarsje hulp gaan vragen bij een van de buren. Pech, want voor Dirk terug is, is het al weer uit. Bij andere buren kunnen we even een aansteker lenen, waarmee we 2 kaarsjes aansteken (eentje blijft binnen als back-up). Met het overschot van onze papieren en de TV-pagina’s van de Libelle en twee (uitgedroogde) aanmaakblokjes, probeert Dirk de BBQ aan te steken. Pech, het lukt niet. Dan maar volgens de regels van de kunst: met wat sprokkelhout en 2 A4-tjes krijgen we een vuurtje en daarmee gaat de houtskool wel aan. Een dik half uur later is de barbecue heet genoeg en nog even later genieten we van het vlees, de rauwkost en een glaasje wijn (Dirk dan toch). We ronden de avond af met een bubbelbad (kids) en een gezelschapsspel.