Wandelen in en rond Faaborg

Vandaag wordt een stapdag. Dirk start met 13km lopen, onderdeel van de marathon-training. We rijden met de auto tot Faaborg. Daar staat Faaborg miniby, een reconstructie van de stad op schaal 1:10, maar dan de versie van 1890. De prijs valt mee (25 Kronen per volwassene, kinderen gratis). We wisten niet goed of het wel de moeite zou zijn, maar eenmaal we zien hoe nauwkeurig alles nagemaakt is, blijven we de verschillende

huisjes bekijken. De kinderen voelen zich als King-Kong in deze mini-stad. Als beloning voor de interesse die ze tonen, krijgen Britt en Stan een mini-baksteentje mee, waarmee deze huisjes gebouwd worden. Deze bakstenen en dakpannen maken ze zelf voor dit project.
We rijden verder richting een van de parkings aan “Svanninge Bjerge”, dat zich een beetje hoger bevindt dan de natuur-speeltuin (zie gisteren). Daar willen we een “schatten-wandeling” doen van 3,5km. Dirk heeft gezien dat er een groot aantal niet te ver van elkaar liggen. Het is wel een vergeet-dag, want het geocache-zakje en de drinkbussen liggen nog in ons huisje. Maar dat houdt ons niet tegen. Eens van de grote baan, zit je direct in het dichte bos. De eerste schat (=geocache) wordt snel gevonden. De Denen doen niet veel moeite om de caches goed te verstoppen, de natuur is groot genoeg zodat je altijd wel een plekje vindt waar de cache wat uit het zicht ligt. Ineens maakt het bos plaats voor een groot natuurlijk stuk grasland. We moeten door een poortje, wat wil zeggen dat hier dieren staan. Aan de uitwerpselen merkt Britt snel op dat het koeien moeten zijn. We klimmen even tot de top van de “Ljerberg” (126m). Van hieruit heb je een prachtig zicht op de lager gelegen velden en de zee. Ook nabij deze top ligt een geocache. In deze streek is er een

kunstproject bezig: van een aantal schilderijen is geschat van waar ze geschilderd zijn. Op die plaatsen staat een grote gouden kader. Dat betekent “tijd voor een familie-foto”.
Van hieruit dalen we de “berg” terug af om de 4e geocache te gaan zoeken. Als we de coördinaat naderen ziet Wendy een soort vogelhuisje, zonder gaatje, laag tegen een boom staan en denkt dat dit de cache is. Ze neemt het deksel eraf en schrikt zich een bult. In het nestkastje zit geen vogel, maar een muisje. Het diertje is natuurlijk even hard geschrokken als Wendy. Het blijft stilletjes zitten, zodat we het allemaal kunnen bekijken en op foto vastleggen. De cache, die vinden we niet. Langs een ruiterpad, dat plots steil klimt, gaan we verder naar cache nummer 5 en 6. We vinden ze beiden na enig zoekwerk. De nummer 6 was ook weer een mooie locatie, hoog boven een

vijvertje vol eendenkroos. Wendy was deze ochtend al opgestaan met en sinusitis-hoofd (heeft hier trouwens al een paar dagen last van) en voelt zich plots niet zo goed, dus de laatste cache op onze wandeling laten we aan ons voorbijgaan. Na een korte stop op een rots, een beetje water en cola, komt Wendy er stilaan weer bovenop. We eten onze pick-nick opnieuw op de Naturlegeplads (natuurspeeltuin) op. De kinderen kunnen niet snel genoeg op de “djoefer” (katrolbaan). Gisteren was het hier nog wat drukker, maar nu zijn we er helemaal alleen.
Vermits we door hoog, nat gras gelopen zijn, controleren we toch maar even op teken. Wendy ziet er al direct twee op haar onderbenen. Ze heeft er uiteindelijk 5. Ze worden deskundig verwijderd. Bij Stan en Britt valt de schade mee: Britt heeft er geen en Stan een teek of drie. Dirk spant de kroon met een teekje of 12 op de benen en nog een 10-tal in de kousen.
De laatste stop is in Faaborg zelf. We proberen om een foto die we in mini-Faaborg gemaakt hebben ook in het echt na te maken, maar het is uiterst lastig om de juiste plaats terug te vinden, want niet alle gebouwen zijn behouden gebleven. We sluieren dus maar wat rond in Faaborg en ontdekken er vele leuke straatjes, pleintjes, huisjes en winkels. Als we genoeg gewandeld hebben, beslissen we dat het tijd is

voor een ijsje. Nat het bezoekje aan Faaborg gaan we nog snel langs de lokale apotheek voor Wendy en doen we inkopen in de “Super Bruggsen”.
Britt en Stan willen dan zo snel mogelijk terug naar ons huisje om te gaan windvliegeren en verder op het speeltuintje op de trampoline te gaan spelen. Het is op dit moment dat Stan zijn pech-avond begint… Als we de zak van de windvlieger van Stan openen, zien we dat er een stok ontbreekt. Wellicht fout opgeplooid de vorige keer. Britt die is wel al aan het windvliegeren, maar staat snel terug binnen. Er is wel veel wind, maar deze is te onstabiel. We hebben hen ook een sauna-beurt beloofd in “onze sauna”. Dat vinden ze wel leuk, maar de koude douche erna is toch met een bang hartje. Om de pech-dag van Stan compleet te maken, krijgt hij nog te horen dat zijn hamster gestorven is en ontdekt hij dat hij zijn mini-baksteentje kwijt is.
Vandaag dus geen fiets-statistieken, maar stap-statistieken. Volgens de stappenteller van Stan heeft hij 27.500 stappen gezet vandaag, een nieuw record sinds hij zijn eigen sporthorloge heeft. Ook Britt ging boven de 20.000.