En dan is er nog meer Lego…

Het klaarmaken deze ochtend ging supervlot dus op weg van ons huisje naar Legoland houden we even halt bij de geitjes in Lalandia. De geitjes laten hun goed aaien, ze zijn het duidelijk gewend!
Op deze tweede dag Legoland willen we vooral de enkele attracties doen die we gisteren nog niet gedaan hebben en de attracties die we gisteren het leukste vonden. Aan de ingang staat precies minder volk dan gisteren, da’s goed nieuws. Ze hebben gisteren slechter weer voorspeld voor vandaag (regen vanaf de middag), maar vanochtend was dat al opgeschoven naar 18u.
We starten met de “Flying Eagle”, de enige attractie waar gisteren bijna constant 30 minuten wachtrij was. Voor ons valt het nu wel mee, een kwartiertje. Een korte rit, maar gelukkig doe je deze twee keer na elkaar. Wat wel

opvalt in Legoland Billund is dat alle attracties heel laag zijn. Dat maakt dat ze niet zo lang duren en ook dat ze minder spannend zijn. Maar het klopt wel met de leeftijdsgroep waar Lego op mikt.
We kunnen het niet laten om de viking-splash nog eens te doen en daarna gaan we volop voor de natte kleren in de “Pirate Splash Battle”. Het spookhuis is er ook eentje dat we nog niet gedaan hebben. We twijfelen wat voor de schrik van Stan voor bang-makende geluiden, maar in dit Lego-spookhuis gaat het vlotjes. We krijgen op dat moment ook een berichtje binnen dat Daisy toch ook naar Legoland komt vandaag. De rest van de dag trekken we dus met zijn negenen op pad. De twee grootste Jan-zonder-vrezen zijn Stan en Mila (beiden 7,5 jaar) en die vinden elkaar daar wel goed in. Ze zijn de enige die zich wagen aan de “Ice Pilots School”, een heel bijzonder attractie:

je wordt er in een zitje aan een robotarm naar alle hoeken geslingerd. Ze geven geen krimp… Ook de draak en de X-treme racers doen de kids (soms alleen) een aantal keren. Zo gaat de tijd snel voorbij. We nemen afscheid van de nieuwe vriendjes. Om wat rust in te lassen, eindigen we met het kijken naar de kleine huisjes in miniland. De kids willen toch nog graag een Lego-aandenken, dus een laatste stop in de winkel hoort erbij.
In Lalandia zijn trampolines en een mini-golf die Stan en Britt ook nog eens graag willen testen. De trampolines zijn fun maar de mini-golf is een beetje te moeilijk. Britt die kan er wel mee lachen dat de balletjes constant uit de baan vliegen, Stan die raakt er een beetje door gefrustreerd. Dirk probeert Stan een beetje instructies te geven maar als het dan nog niet direct lukt dan wordt Stan heel boos, het is toch zo een slechte verliezer.
Daarna grommen de magen en zetten we de Lego-beleving nog

een paar uurtjes verder door in het Piraten Restaurant in Lego Holiday Village te gaan eten. Dit is een buffet-restaurant, met Lego inkleding. De kids kunnen er zelfs frietjes (eerder kroketjes) in de vorm van Lego-blokjes eten en je kan er zelf je pannenkoek maken als dessert. Een mooie afsluiter voor een zeer gevarieerde en ook zeer geslaagde vakantie. En of de kids er ook van genoten hebben, bepalen we met een korte test: op de vraag “waar hebben we overal gelogeerd” en “wat was de eerste bezienswaardigheid die we bezocht hebben” kunnen ze goed antwoorden. Een bewijs dat ze er ook van genoten hebben, maar ook op de vraag of het een leuke vakantie was, roepen ze volmondig “JAAA!”. Een keuze maken van wat ze het leukste of minder leuk vinden kunnen ze niet.
Met deze positieve noot sluiten we dan ook dit reisdagboek, dat een dubbel doel heeft, af. Ten eerste, het thuisfront op de hoogte houden van onze ‘avonturen’. We zijn dan ook blij verrast dat we nu reeds anderen hebben kunnen inspireren met een aantal van de bezoeken die we beschreven hebben. En ten tweede ervoor te zorgen dat Stan en Britt een blijvende herinnering hebben aan deze vakantie, wij drukken het af in boek-formaat.