Suriname

Zo weer een nieuwe update. Het leven hier gaat zo zijn gangetje. Overdag werken in het Diak en vaak in avond en weekenden leuke dingen doen. Het bevalt wel goed, al begin ik thuis langzaam wel een beetje te missen...

Vorige week dinsdag waren we vrij. Ik ben samen met Vera en Roosmarijn naar cola kreek geweest. We hadden echt prachtig weer

smbrakenhoff

21 chapters

16 Apr 2020

Cola kreek (2), Peperpot (3) en ziekenhuisleven

June 09, 2018

|

Cola kreek, Peperpot plantage en Paramaribo

Zo weer een nieuwe update. Het leven hier gaat zo zijn gangetje. Overdag werken in het Diak en vaak in avond en weekenden leuke dingen doen. Het bevalt wel goed, al begin ik thuis langzaam wel een beetje te missen...

Vorige week dinsdag waren we vrij. Ik ben samen met Vera en Roosmarijn naar cola kreek geweest. We hadden echt prachtig weer

en lekker bijgekleurd. In de avond weer een slechte comedy film gekeken in de bios met een bak popcorn (love it). Verder deze week pindasoep gegeten en uitgebreid Javaans gegeten op blauwgrond samen met Vera en Madelon.

Dit weekend hebben Vera en ik Madelon de peperpot plantage laten zien. We hebben zoveel apen gezien! Het was echt fantastisch. Een aantal kapucijnaapjes die aan het spelen waren in de bomen en als hoogtepunt een hele familie doodshoofdaapjes die vlak naast ons in de bomen aan het spelen waren, boven je hoofd van tak naar tak slingeren, zich aan het wassen zijn in het beekje. Zelfs een baby aapje gezien! Het was weer genieten. Daarna weer naar het "restaurant" geweest, een soort opgeknapt koloniaals huis waar we vorige keer lekkere appeltaart hadden gegeten. We kwamen daar helemaal verwilderd, hongerig, bezweet en moe aan, wat bleek: de kok was afwezig. De eigenaar kon zelf helemaal niets bakken/koken.

Gelukkig had hij nog een paar plakken cake en bevroren citroenlimonade. Dit hebben we dankbaar verorberd. Volgens mij voelde hij zich een beetje schuldig, want hij kwam ook maar een extra bakje pinda's brengen om de extra honger te stillen. Hihi, volgens mij keek ik wel heel hongerig toen we aankwamen. Gelukkig met een wat meer gevuld buikje gingen we weer op weg naar Paramaribo. Helaas begon het enorm te regenen op onze weg naar huis. We fietste dapper door met onze paraplu boven ons hoofd, maar we werden wel heel gek aangekeken door de Surinamers onderweg. Hier zijn ze namelijk van mening dat je direct de griep krijgt als je gaat lopen of fietsen in de regen. Ach wij gezonde Hollandse meiden kunnen wel tegen een regenbui.

Zondag een beetje gerommeld in huis, ook wel eens lekker.

Verder lekker aan de gang in het Diak. Ik krijg steeds meer een band met de verpleging. In de ochtend groeten ze me vrolijk goedemorgen en soms roepen of zwaaien ze zelfs van een afstand "dag dokter! Hoe gaat het met u?". Echt super leuk. Er zitten echt parels tussen. Ik ga ze denk ik wel missen, want wat kun je lachen met ze. Ze vinden veel uitspraken van ons enorm grappig en wij vinden dat vaak weer grappig. Als afscheid organiseren 2 assistenten (Lindsey en Roosmarijn, de 2 Nederlandse assistenten waarmee ik nu samen zit) een uitje: een ritje met de party bus samen met de arts assistenten,

internisten en zusters. De zusters hebben hier echt enorm zin in en hebben het er steeds over. Echt heel schattig en soms hilarisch. "Dokter, mogen we mee met de party bus? Is dat dan samen met de internisten en dokters". "Mogen we dan shorts aan (korte broeken)?" Als ik dan beaam dat ze in korte broeken mogen en we gaan dansen op de bus met drankjes en lekkers krijgen ze een enorme ondeugende smile op hun gezicht. Volgens mij hebben ze er wel zin in. Het lijkt mij ook ontzettend leuk. Niet eens zozeer de party bus, maar gewoon om de zusters ook eens op deze manier te zien. Ik ben benieuwd...

Verder is er deze week een nieuwe co-assistent begonnen: Annabel. Een leuke spontane meid van de VU. Madelon en Annabel komen vanavond bij ons eten. Gezellig!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.