Dag 7... de busreis naar Guadalajara

Geschreven door Dea

Om half 9 stonden we gepakt en wel, met een ontbijt in onze maag, klaar om naar het busstation te gaan. Onze host had gezegd dat Uber een goed middel is om een taxi te bestellen. Thuis had ik de app al op mijn telefoon gezet en een account aangemaakt. Het bestellen van de taxi ging inderdaad prima, hij zou binnen 5 minuten bij de voordeur staan. Daarna ging het mis. Mijn buitenland-internetbundel werkte niet in Mexico-Stad en zodra we het appartement uit waren en geen contact meer met de wifi hadden, kon ik geen contact meer opnemen met de chauffeur. Het was onduidelijk of het dan wel allemaal goed zou gaan met de betaling en zo. Daarover stond niets in de Help-functie genoemd, daar lijkt ervan uit te worden gegaan dat je continu een internetverbinding hebt. Ik ben maar even terug naar boven gegaan om via de wifi de rit te annuleren. Intussen belde de doorman een andere taxi voor ons. De wachttijd was een half uur.
De chauffeur bracht ons netjes door het drukke verkeer naar het busstation. Om half 11 vertrok de bus naar Guadalajara.

Er gaan ook nachtbussen en aangezien de bussen erg luxe zijn, zijn de stoelen zodanig uit te klappen dat je er prima in kunt slapen. Maar het is zeker een aanrader om overdag te reizen, omdat je dan van het wisselende landschap kunt genieten.

Bij het instappen kregen we een drankje en een versnapering. We hadden uit betrouwbare bron gehoord dat we een broodje zouden krijgen, maar de versnapering was een bakje yoghurt en wat koekjes. Zelf hadden we wat zoetigheid en een zak chips ingeslagen voor onderweg, maar een broodje erbij was wel lekker geweest. Gelukkig bleek de eerste tussenstop direct buiten Mexico-Stad te zijn. We waren toen een half uur onderweg. Daar was een Subway, waar we twee broodjes hebben gekocht. Ik had nog nooit een broodje van de Subway gegeten en dat hoeft ook niet perse nog een keer, maar voor deze busrit waren ze prima. In Mexico gooien ze uiteraard Jalapeño pepers op, wat zo'n beetje de enige smaakmaker was, want we hadden de sausjes achterwege gelaten.

De rit duurde ruim 6,5 uur en die brachten we kijkend uit het raam, lezend, slapend, pratend en etend door. Dit is veel prettiger dan diezelfde tijd in een vliegtuig, doordat de stoelen breder zijn en er ruim voldoende beenruimte is.

Bij aankomst in Guadalajara stond Marcel, Ron zijn broer, al op ons te wachten. Hij bracht ons naar Tlaquepaque, vroeger een aparte stad, maar nu onderdeel van Guadalajara. We haalden de sleutel van

ons appartement op, waarna Marcel ons achterliet bij het appartement.

Nadat we onszelf een beetje geïnstalleerd hadden, gingen we via TripAdvisor op zoek naar een restaurant in de buurt. We kwamen uit bij TlaquePasta, dat twee straten verderop zit. Het eten was er heel goed, de wijn was niet te drinken en de ter compensatie bestelde Margarita's waren heerlijk.