Dag 2... de buurt verkennen

Geschreven door Ron

Het bed in het appartement is wat aan de kleine kant, zeker als je zoals ik bijna 2 meter lang bent, maar uiteindelijk hebben we er toch prima in geslapen. Dea had wat meer last van de jetlag dan ik, dus toen ik wakker werd om een uur of 11 had zij al een tijdje aan de keukentafel zitten lezen.

Na het gebruikelijke ochtendritueel minus ontbijt (want niets in huis) gingen we op pad om de buurt te verkennen. We wandelden eerst naar het Plaza de la Constitución, beter bekend als Zócalo, een van 's werelds grootste stadspleinen. De Mexicanen blijken de wintergekte goed te pakken te hebben, want op het plein troffen we een enorme kerstboom aan (gesponsord door Coca-Cola), een (sneeuwloze) helling waar je in een opblaasband van af kan glijden, en een heuze schaatsbaan inclusief oranje zeehondjes waar minder ervaren schaatsers zich mee op de been kunnen houden.

Na enige tijd naar schaatsende Mexicanen te hebben gekeken (waarvan er velen beter schaatsen dan ik) begonnen onze magen toch wel te knorren, dus gingen we op zoek naar een eettentje om te brunchen. Op basis van onze eerdere ervaringen in Mexico gingen we ervan uit dat op iedere straathoek een eettentje zou zitten, maar niks bleek minder waar. We zworven een tijd lang door de chaotische winkelstraten die min of meer op thema zijn ingedeeld (de lampenstraat, de muziekinstrumentenstraat, de lingeriestraat), maar een straat met restaurantjes kwamen we niet tegen. We hadden we moed al bijna opgegeven toen we ineens tegen een leuk uitziend eettentje aan liepen. We aten allebei een flink bord chilaquiles ("verzopen tortillachips") en konden er toen voor de rest van de dag weer tegenaan.

Ons volgende doel was proviand inslaan voor in ons appartement. Op basis van onze eerdere ervaringen in Mexico gingen we ervan uit dat op iedere straathoek een mini-supermarkt zou zitten, maar dit bleek zowaar nog minder waar dan onze aanname over de eettentjes. In de naaimachinestraat, de audioapparatuurstraat, de kantoorartikelenstraat, nergens een winkel die levensmiddelen verkoopt. Met de hulp van het alwetende internet wisten we uiteindelijk een Oxxo "supermarkt" te localiseren in de buurt, maar

de sortering van deze winkel blijkt vooral te bestaan uit (fris)drank, chips en magnetronmaaltijden, voor niet-essentiële producten als brood, boter & fruit hebben ze geen ruimte. We vestigden toen maar al onze hoop op een indoor markt die een aantal blokken verderop moest zitten. Daar aangekomen werden de meeste kraampjes al leeggeruimd, maar we wisten zowaar nog een zak met fruit en een pak parmaham te scoren! Moe, maar toch wel enigszins voldaan keerden we terug naar ons appartement. We hadden dan wel niet alles gevonden wat we zochten, in ieder geval hadden we iets te eten & te drinken, én we hadden de buurt goed verkend!

Na al dat gesjouw hadden we wel een avondje uit eten verdiend! We gingen op zoek naar restaurant Azul Histórico, dat werd aanbevolen in de informatiemap van onze verhuurder, en vonden het zowaar zonder problemen. Het was bijna een topervaring. De locatie in de patio van het gebouw is rustig & sfeervol, de bediening uitstekend, de

wijn goed, het menu biedt originele Mexicaanse gerechten en de moles zijn om van te smullen! Maar bij het vlees gaat het mis. De eend van Dea was taai & droog, mijn biefstuk was flauw & te doorbakken. Zonde! Maar wel een gezellige avond gehad.

Met onze magen gestild sloeg de jetlag genadeloos toe, en terug in onze appartement vielen we dan ook snel in een diepe slaap.