Dag 12... kerstavond en de voorbereidingen

Geschreven door Dea

Na een rustige ochtend gingen we ontbijten in de binnentuin van hotel Real San Pedro. Het moment was niet zo handig, tussen ontbijt en lunch in. Ze waren de boel net aan het ombouwen. Maar we werden hartelijk welkom geheten en zaten heerlijk in de mooie binnentuin.

Na deze brunch gingen we inkopen doen voor onze bijdrage aan het kerstdiner. In een winkeltje vonden we een knoflookpers, een slagroomspuit en twee grote plastic bakken om de gevulde eieren in mee te nemen. Op de markt kochten we twintig eieren en twee avocado's. Van de andere ingrediënten hadden we nog genoeg staan van de proefsessie van gisteren.

Omdat de hoeveelheden anders waren dan gisteren, werd het mengsel wat minder smeuïg. Ron haalde daarom een potje mayonaise bij het buurtwinkeltje om de hoek. Met twee koffielepels mayo werd het mengsel perfect! De chilisaus was minder heet dan verwacht, maar met wat goochelen met de saus, peper en zout, werd het uiteindelijk een heerlijk prutje. Het vullen van de eieren met de slagroomspuit ging redelijk, ze zagen er in ieder geval beter uit dan de eieren van gisteren. Ik heb ze nog wat opgeleukt met een kloddertje chilisaus en wat koriander en tadaaaa! Een prima resultaat :-)

Het is best lastig om te verzinnen wat je aan moet trekken voor een kerstdiner in een warm land. Overdag wordt het hier nog steeds lekker warm, maar er zijn minder zonuren en 's avonds kan het flink afkoelen. Op het laatste moment heb ik toch nog mijn mouwloze jurkje verwisseld voor een jurkje met driekwart mouwen. De sandaaltjes heb ik verwisseld voor pumps. De Mexicanen kleden zich warmer, voor hen is het winter. De aanwezige dames hadden allemaal een legging, broek of hoge laarzen aan.

Om kwart over zes waren we bij Marcel en Karol met onze gevulde eieren. Voordat we weg konden, moesten er nog een gebraden kalkoen en allerlei andere lekkernijen ingeladen worden.

Na een half uur rijden kwamen we aan bij de ouders van Karol. In de voortuin hingen maar liefst vier piñatas in verschillende vormen. Een 'standaard' stervorm, een kerstman, een rendier en een minion.
Binnen verdween al het meegenomen eten in de keuken. Er waren verschillende gevulde kalkoenen en die werden gezellig samen in de oven gezet om op te warmen. Onze gevulde eieren werden samen met kleine notenkoekjes op een tafel gezet om alvast van te snoepen. De eieren vielen gelukkig in de smaak.

De zus van Karol, Liz, dirigeerde ons naar buiten voor een Mexicaans gebruik. De ene helft van de aanwezigen stond buiten en de andere helft stond binnen. Afwisselend werden refreinen van een lied gezongen, wat erop neerkwam dat de mensen buiten Jozef en Maria waren die onderdak zochten. Uiteindelijk mochten we naar binnen, na wat hilariteit, omdat de groep binnen een couplet had overgeslagen.

En toen was het tijd voor de piñatas, dus iedereen ging weer naar buiten. Als eerste werd de kerstman aan een touw aan het balkon gehangen. Een broer van Karol bediende het touw, waarmee hij de kerstman heen en weer slingerde. De kinderen kregen één voor één een lange stok in handen, waarmee ze gedurende een liedje de gelegenheid hadden de kerstman in elkaar te slaan. Als het liedje klaar was, was de volgende aan de beurt. De kerstman hield het niet lang vol en toen hij stuk was, regende het snoepjes, waar alle kinderen op af stoven.
Daarna kwam de stervormige piñata, voor de volwassenen. Eerst mocht Linette, samen met Karol, op haar eerste piñata slaan. Daarna werd Liz geblindoekt. Haar moeder leidde haar naar de piñata, maar probeerde haar ook in de war te brengen door haar de muur en een plant te laten voelen met de stok. Deze piñata was duidelijk veel sterker. Dat was waarschijnlijk de reden dat de volwassenen hierop mochten slaan. Ik kwam ook aan de beurt en later ook Marcel en

Ron.
De minion hield het door zijn vorm ook lang uit, de kinderen kregen hem niet stuk. Het rendier verloor al snel zijn lijf, maar de snoepjes bleken in de kop te zitten, dus er moest nog even door geslagen worden.

Na het piñata-festijn was het tijd voor een toast. Er stonden twee enorme champagneflessen op tafel, die vakkundig werden ontkurkt door de vader van Karol. Nadat iedereen een glaasje champagne had gekregen, trapte hij af met een speech, waarna de moeder van Karol het overnam. Daarna kon iedereen die dat wilde, iets zeggen.

En toen konden we aan tafel. Er was soep, kalkoen en verschillende soorten pasta. Als toetje waren er verschillende baksels. We hebben heerlijk zitten smullen.

Na het eten was het tijd voor de cadeautjes. Een broer van Karol, Giovanni, trapte af met een cadeautje voor zijn moeder. Steeds als iemand een cadeautje had gekregen, pakte diegene zijn of haar gekochte cadeautje voor de getrokken persoon.
Marcel kreeg sokken van zijn schoonvader. Ron kreeg Spaanse kinderboeken van Liz. Ik kreeg een mooie sjaal van Karol en Karol kreeg van mij zilveren oorbellen. Van de rest van het gezelschap heb ik het niet onthouden.
Daarna werden er nog wat extra cadeaus uitgedeeld voor de kinderen en een aantal anderen. Ron kreeg een gaaf t-shirt van Marcel en Karol en hij kreeg een koffie-warmhoud-mok van een van de broers van Karol. Van de ouders van Karol kregen we een grote doos chocolaatjes en van Liz een paar kalenders van haar bedrijf. Linette kreeg een hele stapel speelgoed.

En toen liep het feestje een beetje af. Steeds namen groepjes mensen afscheid en nadat al onze spullen weer in de auto waren ingeladen, namen wij ook afscheid. Het was inmiddels over twaalven.

Het was enorm leuk om een kerstavond met een Mexicaanse familie mee te maken. Toch ook een beetje ónze Mexicaanse familie nu. We voelden ons erg welkom, hebben heerlijk gegeten en het erg naar onze zin gehad.