Ron & Dea in Mexico

Geschreven door Dea

We stonden redelijk op tijd op na het feestje van gisteravond om onze spullen in te pakken en te ontbijten. Om 11 uur stond Marcel voor de deur om ons naar het vliegveld te brengen. Daar wilden we een auto huren om via het meer Laguna Santa Maria del Oro naar de westkust te rijden. We zouden een overnachting bij het meer doen, zodat we tijd hadden om daar omheen te wandelen.

Het liep anders. Op het vliegveld kregen we bij elk verhuurbedrijf 'nee' te horen. Alle auto's waren al verhuurd. Waar we in Cancun twee jaar geleden goede ervaring hadden om op de bonnefooi een auto te huren, werkte dat hier niet. Waarschijnlijk lag dat aan de tijd van het jaar.
Ter plekke bedachten we dat we ook met de bus naar Puerto Vallarta konden. Het hotel bij het meer had toch nog geen bevestiging gestuurd. Omdat we nog een nacht in het appartement in Tlaquepaque konden blijven (daar hadden we al voor betaald) en het hotel in Puerto Vallarta gereserveerd was vanaf zaterdag, besloten we voor morgen bustickets te gaan kopen. Marcel reed ons naar de busterminal, waar we tickets kochten voor de bus van 10:20 uur morgenochtend en retour op oudjaarsdag.

En toen waren we weer terug in het appartement, waar we net alles hadden opgeruimd voor ons vertrek. Deze dag was nu wel geschikt om weer wat achterstallig dagboekwerk te doen en lekker te luieren en te lezen.

Aan het einde an de middag liepen we het centrum in om voor een laatste keer rond te kijken en op zoek te gaan naar een restaurant.
Op het centrale plein waren de acrobaten hun toeren weer aan het uithalen. We hadden dit al vaker gezien en er nu ook wat foto's van gemaakt.
Eerst klimmen er 4 acrobaten naar boven. Ze nemen plaats op een soort molen bovenin en beginnen rond te draaien om de touwen om de paal te wikkelen. Als dat klaar is, klimt een 5e persoon naar boven met een trommel en een fluit. Hij gaat midden op de paal staan en fluit en trommelt onder het uithalen van allerlei gevaarlijke bewegingen. Daarna gaat ook hij netjes zitten en laten de andere vier zich aan de touwen al draaiend naar beneden zakken.

deasnoeijer

22 chapters

Dag 13... een mislukt vertrek

December 25, 2015

|

Tlaquepaque

Geschreven door Dea

We stonden redelijk op tijd op na het feestje van gisteravond om onze spullen in te pakken en te ontbijten. Om 11 uur stond Marcel voor de deur om ons naar het vliegveld te brengen. Daar wilden we een auto huren om via het meer Laguna Santa Maria del Oro naar de westkust te rijden. We zouden een overnachting bij het meer doen, zodat we tijd hadden om daar omheen te wandelen.

Het liep anders. Op het vliegveld kregen we bij elk verhuurbedrijf 'nee' te horen. Alle auto's waren al verhuurd. Waar we in Cancun twee jaar geleden goede ervaring hadden om op de bonnefooi een auto te huren, werkte dat hier niet. Waarschijnlijk lag dat aan de tijd van het jaar.
Ter plekke bedachten we dat we ook met de bus naar Puerto Vallarta konden. Het hotel bij het meer had toch nog geen bevestiging gestuurd. Omdat we nog een nacht in het appartement in Tlaquepaque konden blijven (daar hadden we al voor betaald) en het hotel in Puerto Vallarta gereserveerd was vanaf zaterdag, besloten we voor morgen bustickets te gaan kopen. Marcel reed ons naar de busterminal, waar we tickets kochten voor de bus van 10:20 uur morgenochtend en retour op oudjaarsdag.

En toen waren we weer terug in het appartement, waar we net alles hadden opgeruimd voor ons vertrek. Deze dag was nu wel geschikt om weer wat achterstallig dagboekwerk te doen en lekker te luieren en te lezen.

Aan het einde an de middag liepen we het centrum in om voor een laatste keer rond te kijken en op zoek te gaan naar een restaurant.
Op het centrale plein waren de acrobaten hun toeren weer aan het uithalen. We hadden dit al vaker gezien en er nu ook wat foto's van gemaakt.
Eerst klimmen er 4 acrobaten naar boven. Ze nemen plaats op een soort molen bovenin en beginnen rond te draaien om de touwen om de paal te wikkelen. Als dat klaar is, klimt een 5e persoon naar boven met een trommel en een fluit. Hij gaat midden op de paal staan en fluit en trommelt onder het uithalen van allerlei gevaarlijke bewegingen. Daarna gaat ook hij netjes zitten en laten de andere vier zich aan de touwen al draaiend naar beneden zakken.

Voor het eten belandden we op het centrale plein El Parián de Tlaquepaque. In het midden van dat plein is een podium, waar regelmatig dans- en muziekoptredens zijn. De restaurants rondom dit plein hanteren veel hogere prijzen dan in de rest van Tlaquepaque, dat wisten we al. Maar omdat dit een onverwachte extra avond hier was en we geld hadden uitgespaard voor de huurauto, besloten we ervoor te gaan.

We bestelden eerst 2 margaritas, met voorsprong de slechtste margaritas die we in 2 weken Mexico hadden gedronken. Zoals gebruikelijk werden er gratis tortillachips met salsa bij geserveerd. Helaas was de salsa zo verschrikkelijk zout dat hij niet te eten was. Als hoofdgerecht bestelden we de schaal met verschillende soorten vlees, guacamole, frijoles fritos & rijst voor 2 personen. Inmiddels stond onze tafel best wel vol, geen probleem voor onze ober die de schaal gewoon op het uiterste puntje van de tafel zette. We hebben de tafel zelf maar gereorganiseerd, want de eerste de beste persoon die was gepasseerd had de schaal omver gelopen. Het moet gezegd: ons hoofdgerecht smaakte best lekker. Overduidelijk was dat de obers geen enkele moeite deden om iets van service te bieden. Ze vertrouwden er volledig op dat het publiek toch wel kwam voor de optredens. En zonder consumpties kom je er niet in. Het is zelfs zo dat hoe dichter je bij het podium wilt zitten, hoe meer je verplicht bent te bestellen.

Op de rekening was alvast 15% fooi toegevoegd. Niet gebruikelijk in Mexico, maar waarschijnlijk kunnen ze anders naar hun fooi fluiten.

Hoe dan ook, de optredens waren wel vermakelijk. Eerst kwamen er een stel indianen langs die met trommels en rook een act deden. Daarna kwamen er vier danskoppels hun kunsten vertonen. Dit deed denken aan het ballet dat we in Mexico-Stad hadden gezien. Als laatste kwam er een mariachi band langs die er een hele show van maakte.

Al met al was het toch nog een leuke dag, ook al liep het heel anders dan verwacht.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.