Viva la Cuba!

Na 53 landen bezocht te hebben in verschillende continenten kan ik zeggen dat ik wel iets van de wereld heb gezien. Toch durf ik te zeggen dat mijn 54e land, Cuba, het meest bijzondere is wat ik tot nu toe gezien heb.
Bijzonder en tegelijk bizar – een land vol contrasten, en daarom een mooi begin van mijn reis door Midden- en Zuid Amerika.

Sinds zondag 3 april ‘woon’ ik bij een lieve Cubaanse familie in

een casa in het historische centrum van Havana. Doordeweeks volg ik ’s morgens Spaanse les in het hostel 5 deuren verderop, en ’s middags is er salsales en een cultureel programma. In de weekenden ontvlucht ik met mijn medestudenten het nogal benauwde Havana om meer van Cuba te zien.
Cuba is een land van tegenstellingen: van prachtige koloniale huizen versus historische gebouwen die op instorten staan, gebroederlijk naast elkaar in de straat. Van felgekleurde Buicks en Chevrolets versus grauwwitte Lada’s en Trabantjes. Van prachtige natuur versus extreme luchtvervuiling in de steden. Van gastvrije Cubanen versus personen die het op de eigendommen van nietsvermoedende toeristen hebben voorzien, goedschiks dan wel kwaadschiks. Van prachtige en inspirerende kunst versus de grauwheid van de achterbuurten van Havana. Van muziek in alle straten versus de starre communistische bureaucratie. En van koloniale grandeur versus voedselbonnen van de staat.

Die tegenstellingen maken het land voor mij zo interessant. Hoe gaan de inwoners om met de conversie van een door Fidel Castro streng geleide communistische staat naar een vrijere maatschappij nu Raul Castro de teugels heeft laten vieren en economische

hervormingen toestaat? 60% van de Cubanen rijdt in een opgelapte Amerikaanse oldtimer die nog gekocht werd vóór het Amerikaanse handelsembargo van begin jaren ’60, een embargo dat nog steeds voortduurt. Toen de Sovjet Unie bondgenoot van Cuba was, kwamen de Lada’s en Trabantjes daarbij, en nu, sinds enkele jaren worden er Aziatische auto’s in Cuba geimporteerd, die hopelijk een positief effect hebben op de luchtverontreiniging, veroorzaakt door de oude Buicks en Chrevolets.

Cubanen hebben heel lang niet vrij mogen reizen naar het buitenland, dit is pas sinds 2012 weer toegestaan. Ook mag men pas sinds kort eigen handeltjes en bedrijfjes opzetten, voorheen was alle handel vanuit de staat geleid. Veel Cubanen gaan nu naar het buitenland, om vervolgens alle artikelen in te kopen die in Cuba niet via de staatswinkels verkrijgbaar zijn. De Cubanen met hun enorme ingesealde pakketten waren niet te missen bij de aankomst op de luchthaven van Cuba, zij creeren een parallelle handel waardoor de inwoners langzaamaan kennis maken met producten die wij in het westen heel normaal vinden.

In maart 2016 bracht Barack Obama een bezoek aan Cuba - hij

heeft zich als doel gesteld om binnen zijn ambtstermijn het handelsembargo met Cuba op te heffen. Ook gaven de Rolling Stones in die maand een concert in Havana. De amerikanisering ligt op de loer, hoe lang blijft de Cubaanse authenticiteit nog bestaan? Mijn keuze om Spaans te leren in Cuba is daarom ook een bewuste - ik wil graag Cuba leren kennen, voordat hordes Amerikaanse toeristen het land overstromen.

Behalve mijn Spaans wordt ook mijn Duits en Engels aardig opgevijzeld. Mijn medestudenten komen namelijk grotendeels uit West-Europa, de onderlinge voertaal is Engels en soms Duits, aangezien ik ga het meest omga met een groepje Duitsers en Zwitsers.
Lunch en ontbijt worden verstrekt door het hostel waar ook de lessen worden gegeven, hier slapen ook de meeste medestudenten. 's Avonds gaan we er vaak gezamenlijk op uit om te eten en onze salsalessen in de praktijk te brengen. In Havana is op iedere straathoek muziek, salsa zit bij de Cubanen in het bloed!