Singapore

Singapore, Singapore, Singapore. Wat moet ik daar van zeggen? We verbleven uiteindelijk langer dan we in eerste instantie hadden gepland omdat Patric na de eerste dag ziek is geworden. Totaal zijn we 6 nachten gebleven. de eerste nacht hadden we een hostel geboekt en zijn we per bus hier naartoe gereisd vanaf het vliegveld. Je moet hier echt uitkijken wat je doet aangezien er veel te veel regels zijn en de boetes ook aardig hoog zijn. Na de bus in het centrum de verkeerde kant op te hebben gepakt en nog wat extra kilometers met onze backpacks te hebben gelopen kwamen we uiteindelijk aan bij ons hostel. Dit allemaal om geen taxi te hoeven pakken aangezien we dachten dat deze, net zoals bijna alles in Singapore, veel te duur zou

zijn. Achteraf blijken taxi's juist heel betaalbaar in vergelijking met rest. Om files en uitstoot te verminderen heeft de overheid het bezit van een auto extra duur gemaakt. Als je elke dag met de taxi (10km enkele rit) naar je werk zou gaan zou je goedkoper uit zijn dan het kopen van een auto om vervolgens elke dag zelf rijden. Alleen het bezit van een auto, zonder belasting, verzekering en brandstof, kost ongeveer 800 euro per maand. Dit is waarom je bijna alleen maar dure nieuwe auto's ziet rondrijden en een file in Singapore behoorlijk zeldzaam is. Alles loopt vlotjes in het drukke stadscentrum. Het taxitarief start bij ongeveer 2,30 euro en een rit naar het vliegveld kost ongeveer 15 euro. Het lijkt wel of bijna de helft van het aantal auto's een taxi is. bordjes bovenop de taxi geven aan of hij bezet, bezig of vrij is. Ze hebben trouwens in Singapore Mc delivery: Mac donalds voor thuis. Dit had ik nog niet eerder gezien. De eerste avond kwamen we in een gezellig straatje met livemuziek de twee Duitse jongens tegen van ons hostel. Zij hadden biertjes in de supermarkt

gekocht, in plaats van 8 euro per biertje bij het café. Bij de supermarkt stond een statafel en wij zijn gezellig bij ze gaan staan en om mee te drinken en te genieten van de sfeer. Ook een stomme regel: er mag geen alcohol verkocht worden tussen 22:30 en 07:00. de kassiere vertelde om 22:28 dat we snel moesten zijn omdat we anders geen bier meer konden kopen, dit terwijl de winkel wel nog gewoon open was. Rare bedoeling. Ook was het zwembad van het appartementencomplex na 22:00 dicht. Geen nachtzwemmen dus: saai! Je had zelfs tolwegen in de stad. Apparaatjes in je auto die automatisch geld incasseren als je over een doodnormale weg midden in de stad rijdt. Dit moesten wij als passagiers van de taxi dan ook extra betalen. Voordeeltje van de stad was dat er bijna geen muggen zaten. Blijkbaar krijgen spotters van muggennetten geld wanneer zij er een zien en zo wordt onder andere het aantal muggen beperkt gehouden.

Na de eerste nacht in het hostel was het een verademing om vervolgens nacht 2 tm 6 in het apparatment van de vriend van Patric te mogen verblijven. Het hostel had goede recensies maar was volgens ons juist slecht. Kamers waren te klein, evenals de bedden van 1,80. Er waren in alle andere ruimtes ook veel te veel mensen voor het aantal vierkante meters. Je struikelde over de schoenen die je uit moest doen bij de ingang en er was zelfs een file tijdens het ontbijt! Chris, de vriend van Patric uit Zwitserland werkt in Singapore voor de Zwitserse bank en hij huurt een appartement in een mooie wijk dichtbij de rivier op de 14e etage. Mooi uitzicht over een deel van de stad en heel veel rust. Het appartement was ongeveer 85m2 en ik schrok van de huurprijs: 4000 euro per maand. Maar gezien het gemiddelde inkomen hier was dat ook voor hem niet zon probleem. Het was dan ook wel van alle luxe voorzien. We hadden onze eigen slaapkamer en badkamer en alles was perfect afgewerkt met kwaliteitsmateriaal. We kwamen dan ook niet zomaar binnen

aangezien er op de begane grond security was die eerst met Chris moest contacten of wij de gewenste gasten waren. Verder was er op de 2e etage een prachtig zwembad van ongeveer 30 meter lang waar ik bijna elke dag mijn baantjes ben gaan zwemmen. Verder niemand tegen gekomen in het privé zwembad. Patric was na de 2e avond ziek geworden van naar zijn mening het eten. Het werd de dag daarop zo erg (koorts, hoofdpijn en buikpijn) dat we met de taxi naar het ziekenhuis zijn gegaan. Na een bloedtest en wat controles was er niets uitgekomen. Na een NHCL infuus voelde hij zich al snel beter. Hij heeft flink wat medicijnen meegekregen en een gepeperde rekening van ongeveer 450 euro, voor een uurtje in het ziekenhuis! Gelukkig wordt het vergoed door zijn verzekering.

De dag na aankomst zijn we met de open tourbus door de stad gereden. Voor 27 euro hebben we een kaart voor twee dagen gekocht.

De bus stopte op alle toeristische attracties en hier kon je op en afstappen op elk moment dat je wilde. We zijn bij de marina bay Sands stopping Mall gestopt om een kijkje te nemen bij alle dure winkels. Patric is toen ook een gokje gaan wagen in het immense casino, waar mensen uit Singapore 70 euro entree moeten betalen en reizigers gratis naar binnen mochten. Althans, niet met een hempje. Ik was mijn paspoort vergeten en kon sowieso niet naar binnen maar Patric wilde van shirt ruilen omdat hij werd geweigerd dankzij zijn hempje. Inzetten van 10.000 dollar zijn daar normaal. Chris vertelde ook dat veel mensen van het casino naar het immense hotel (marina bay Sands hotel) tegenover gingen en van de 55e verdieping afsprongen. Sindsdien is deze lift enkel toegankelijk voor hotelgasten. Wij zijn met een gast stiekem tot niveau 51 gekomen. Ongelooflijk hoe snel die lift ging, je kon het bijna niet bijhouden met tellen terwijl je er ook niets van voelde. Ook de derde dag weer een rondje met de bus gemaakt wat bezienswaardigheden bezocht. Dag 4 en 5 was Patric behoorlijk ziek en ben ik sochtends na uit te hebben geslapen op het gemakje te voet het ontbijt gaan halen om vervolgens wat te lezen, smiddags 1km te zwemmen en savonds ergens te gaan eten en een film te kijken. Zwemmen was ik niet gewend. 1km klinkt weinig maar het is dan toch zwaarder dan het lijkt. Aan de ene kant voelde ik me een arme sloeber met al die rijke stinkerds om me heen. Maar dankzij ons verblijf in het chique appartement kon ik wel van the

Singaporean lifestyle genieten. Je werd dan ook begroet door de huismeester, zwembadman en security met "good afternoon mister". Ik denk dat deze vorm van luxe niet meer terugkomt tijdens mijn reis. Maar geen probleem: ik heb er van genoten en kan ook makkelijk met wat minder terwijl ik juist meer geniet van andere dingen. De stad zelf trok mij niet zo vanwege de vele regels, veel te hoge gebouwen, relatief weinig groen en vooral de hoge prijzen van alles wat je wil doen. De laatste avond ben ik met Patric, die inmiddels redelijk was opgeknapt, naar Gardens by the bay gegaan. Dit zijn tuinen, zowel in- als outdoor met in de avond prachtig verlichte "bomen". Alles is perfect aangelegd en je kan hier uren rondlopen en genieten van de natuur, veel verschillende soorten planten en bloemen en in de avond de mooie verlichting. De dag daarvoor hadden we al een ticket geboekt naar kuching, Maleisie. Aangeziem Kuala lumpur nog veel last had van de smog van de

bosbranden hebben we oost Maleisië gekozen voor onze nieuwe bestemming. Patric was nog steeds niet helemaal beter maar wel in staat om te vliegen. Singapore was het 30 graden, evenals in Maleisië waar we nu zitten. Vlucht was met airasia, 1,5 uur zonder problemen maar zonder beenruimte.