Back in Hanoi

Aangezien de vlucht vanuit Hanoi naar Thailand het goedkoopst was en omdat het de eerste keer goed bevallen was besloot ik nog een paar dagen in Hanoi te verblijven. Hanoi is voor mij wel de favoriete hoofstad van mijn reis! Ook na 30 dagen moet je met je toeristenvisum Vietnam weer verlaten en ik had nog drie dagen over tot mijn vlucht. Hanoi is zo gaaf omdat er echt heel erg veel speciaalzaken en restaurantjes zijn die maar een gerecht serveren. Als je dan weet waar je moet zijn heb je wel het beste gerecht te pakken aangezien het vers en geperfectioneerd is. En het is dan al helemaal leuk als je de prijzen ziet. Het begint bij 60 cent en je betaalt maximaal 2 euro bij de kleine restaurantjes buiten. Na aankomst heb

ik de volgende dag wat gelopen rondom het meer en heb ik portret laten maken. De jongen deed zeker zijn best en tekenen kan hij goed maar ik was niet helemaal tevreden over het resultaat. Ik sprak de tweede dag af met Quan, de jongen die ik de eerste keer in Hanoi ook ontmoette. Hij wil graag tourguide worden (en zijn engels verbeteren) en we zijn samen naar de Long Bien Bridge zijn. Op deze zeer oude, door de Fransen gebouwde brug zie je mooie uitzichten over de verschillende plantages in en rondom de stad. Vervolgens zijn we voor wat locale gerechten gegaan zoals vermicellisoep met groenten en varkensvlees (1,75 op de locale markt) en volgens Quan was deze de beste van Hanoi. Het was heerlijk. Dit verwacht je niet als je het kleine open restaurantje in een klein steegje ziet, zonder koelingen of iets dergelijks. Op een krukje en eten aan de tafel waarop alles klaargemaakt wordt. Als je klaar bent snel opstaan zodat de volgende ook kan eten! Na wederom een eikoffie hebben we ook

nog sweet soup (Che) gegeten. Ook erg lekker. Savonds nog wat biertjes gedronken voor 20 cent in de populaire straat samen met twee meisjes die ik tijdens het koffiedrinken met quan had ontmoet. De volgende dag zijn we nog nieuwe schoenen gaan kopen. Neppe wel te verstaan. Hele winkelstraten vol met neppe Nike, Adidas, reebok, etc schoenen. Aangezien mijn Adidas sneakers versleten waren en echte duurder zijn dan in Nederland besloot ik een goede replica te kopen. Quan had met de manager van Nike gesproken en zei dat de replica's van hele goede kwaliteit zijn in Vietnam. Laten we dat maar een keer proberen voor 23 euro. Normaal ben ik er niet zo van maar ik had nieuwe schoenen nodig zoals je kunt zien. De politie zag ik ook een van de vele schoenenzaakjes binnenlopen. Een en al corruptie. Volgens mij moest de eigenaar aan de agenten betalen om zijn winkel verder te kunnen runnen, vol met nepspullen. Nike zal regelmatig aanklachten indienen die vervolgens geen kans maken

door het corrupte beleid. De laatste avond ben ik met Hang (ook ontmoet de eerste keer in Hanoi) nog wat sushi gaan eten en vervolgens naar de film geweest (danish girl). Interessante film over de eerste man (jaren 30) die zich om laat bouwen vanwege zijn vrouwelijke gevoelens en al hetgeen wat daarbij komt kijken. De bus op weg naar het restaurant zat overvol en iedereen keek omhoog wat die buitenlander hier deed. Ze vroegen ook meteen of ik al een vrouw had!? Ook kwam een oud vrouwtje tussen de deur vast te zitten toen ze aan de verkeerde kant in probeerde te stappen. Ondanks dat de volle bus kwam de man van de kaartjes toch wurmend door de menigte heen om haar een kaartje te verkopen. Ik ben er ook achter gekomen dat voor de Vietnamezen twee materialistische dingen heilig zijn: een mooie telefoon en een scooter. Bijna iedereen heeft een iPhone 6 (die heb ik zelfs nog niet!) welke ongeveer 800 euro kost. Voor sommigen is dit 3 maanden werken. Maar het nieuwste model moet en zal er komen. Dan maar geen vakantie of een keer

chique uit eten. Scooters is een ook een must have als je je vrienden wil bezoeken. Iedereen was deze dagen volop in de weer met voorbereidingen voor TET holiday, Vietnamees nieuwjaar. Een beetje hetzelfde als de feestdagen voor ons. Overvolle straten met honderd kraampjes. Ik zag zelfs een scooter met 5 led schermen achterop. Een tikje met die scooter en die man is zijn jaarsalaris kwijt heb ik het idee. Verder is iedereen wel jarloers dat ik de mogelijkheid heb om te reizen. En dit besef ik dan ook steeds meer als ik met de locale bevolking praat. Ze zouden het graag willen maar het is voor hen bijna niet op te brengen wanneer je bijvoorbeeld maar 300 euro per maand verdient. De ochtend voor vertrek had ik nog het leuke idee om te gaan hardlopen. Aangezien ik toch om 04:45 op moest besloot ik om 04:00 op te staan om een rondje (6km) te gaan lopen. Dit is het moment dat de stad echt heel stil is. Geen verkeer! Leuk om mee te maken maar het was best frisjes. Twee Belgen in dikke kledij zeiden tegen elkaar wat voor een mafkees ik was terwijl ik ze tegemoet liep, niet wetende dat ik ook Hollands spreek. Haha! Ik moest wel even bijkomen van dat korte nachtje en de vlucht de volgende dag in de volgende en laatste hoofdstad van mijn avontuur: Bangkok!