Op dit moment heb ik het idee dat de wereld sneller gaat dan ik en kan ik nauwelijks bevatten in welke stroomversnelling de stichting aan het terechtkomen is. Alleen al afgelopen week hebben we €1750.00 op de rekening van de stichting kunnen storten. Een enorm bedrag en eigenlijk kan ik nog steeds niet beseffen dat er zoveel mensen zijn die mijn werk in Ghana een warm hart toe dragen. De offertes voor apparatuur zijn aangevraagd. Morgen zullen er nog enkele brieven uitgaan en dan is het wachten op de reacties van de verschillende instanties. Spannend, maar tegelijkertijd ook heel erg leuk.

Ik zou zo veel kunnen schrijven, maar aan het begin van dit nieuwe reisverslag wil ik eerst de mede bestuursleden van stichting Labourward hartelijk bedanken voor de inzet en de fijne vriendschap. Het doet me goed dat jullie achter me staan en er ook voor mij zijn hier nu, maar ook als ik straks in Afrika ben.

Het zal niet lang meer duren en dan begint mijn volgende reis. De periode van zes maanden die ik thuis was is voorbij gevlogen. Gelukkig ben ik helemaal hersteld van de malaria, heb ik de kuur voor tubercolose afgerond en voel ik me meer levend dan ik me ooit gevoeld hebt. Aan de andere kant realiseer ik me ook dat een reis naar Ghana nooit zonder gevaren is. Maar, waar ik ook zal zijn God gaat met mij mee en mijn gebed voor mijn komende reis is dan ook: 'Heere, zegen het werk van mijn handen, dat mijn daden daar een voorbeeld van Uw liefde mogen zijn'.

De voorbereiding naar deze reis toe verloopt al totaal verschillend dan mijn eerste reis. Daar ik toen nog redelijk naïef was, weet ik nu wat mij te wachten staat. De hitte, de drukte, de mooie gebeurtenissen, maar ook de verdrietige kanten van het vak die maar al te vaak voorkomen. Ik kijk er met gemengde gevoelens naar uit, maar het voelt goed om te gaan. Ik ben er klaar voor.