We sliepen net naast de rivier, en hadden dus best veel gezelschap van muggetjes. Niet mijn vrienden, ncoh die van Arthur. Koen heeft daar blijkbaar minder last van.

Helemaal gersut zijn we ook niet wat krokodillen betreft, ze zitten er zeker en eigelijk best dichtbij. Even wennen.

Het afbreken van de tent neemt naar mijn gevoel veel tijd, is ook nog wennen natuurlijk.
Arthur vond de 4 WD gisteren zo leuk en wij ook dat we besluiten om vandaag een langer stukje van Hardies Road te gaan rijden.

Vandaag ook wel wat kangoeroes, maar het is minder etenstijd voor hen, dus niet dat overweldigende van gisteren.
Ik zit weer te bloggen in de auto – ik schrik me rot als Koen weer superenthousiast een vogel spot – een witte papegaai deze keer.
Koen rijdt vandaag, we komen langs kreken en quasi meren, komen geen enkele andere auto tegen.
Koen vraagt me om een foto te nemen van een speciale vogel, zal later blijken dat deze vogel de Jabirru is, een specaile vogel die je niet zo vaak ziet, hij is ook echt mooi. We zien nog veel vogels, waar we – ontdekken we morgen – pas later de naaam van leren kennen, of vernemen hoe bijzonder ze zijn. Dit is weerom prachtig.
Tegen de middag vertrekken we naar Jabiru – ook een stadje.
We gaan eerst langs het Bowali centrum. Een ranger geeft een uiteenzetting over de vogels en dieren hier, degenen die beschermd (Jabiru, quales, ….) zijn en ook degenen die het eco-systeem bedreigen (katten, paarden, buffels en varkens).
Hier ontdekken we de correct namen van een aantal vogels, ontdekken we de langenek schildpad, …
En dan vertrekken we naar Ubirr. Ubirr ligt ongeveer 40 kilometer verder. Het is de bekendste plek in het park om Aboriginal Rock art te bekijken en waarschijnlijk zjin er hier ondermeer tekeningen van meer dan 40.000 jaar oud te zien terwijl de jongste tekeningen ongeveer 500 jaar oud zijn. Het toont aan dat de Aboriginal cultuur zo lang leeft op dezelfde tradities waarbij de aarde een centrale rol heeft.
We lopen van de ene rots met hele primitieve tekeningen naar de volgende met duideljkere afbeeldingen van vissen en schildpadden. Aan het einde van het pad kun je naar boven wandelen om uit te komen op een plateau vanaar je 360 graden over Kakadu kunt kijken. Het is een prachtig uitzicht waarbij alle soorten begroeiing van dit park te zien zijn: wetlands en droogte in 1 plaatje. Het is werkelijk een plaatje om nooit meer te vergeten. Ook Arthur vermaakt zich prima hier boven: “On top of the world” roepen we en maken een kleine fotoreportage.
Omdat het einde van de dag begint te naderen gaan we naar beneden en rijden naar Jabira. De camping Jabira Lodge is vanavond ons plekje. Tegen de tijd dat we tent opzetten is het schemerig. Ik stuur Arthur en Arlette naar het zwembad om nog even te zwemmen. Die daktent zet ik steeds sneller op. Als ik ermee klaar ben ga ik ook even naar het zwembad om nog te zwemmen.