Het is een langzame voormiddag. Na een kort bezoekje aan de Woolworths supermarkt rijden we naar het visitor center om daar iets voor 11 uur aan te komen. Het is er warm. Het kwik heeft al de 31 graden bereikt en voelt warm. We zijn van plan te gaan wandelen en hebben een korte wandeling van 4,8 kilometer uitgekozen. Maar ik zie al aan Arlette dat ze het in deze hitte niet echt ziet zitten voor Arthur. En als we dan een bordje zien waarop staat dat het op de wandelroutes nog ongeveer 10 graden warmer is (of voelt zeker) dan zie ik Arlette in het infocentrum plots met een folder in haar hand over een cruise door de gorge. We vragen wat informatie en eerlijk gezegd ben ik ook snel overtuigd. Wandelen hier gaat het voor ons niet worden in de hitte: we gaan 4 uur lang op cruise! Een ranger geeft ons groot gelijk en wijst ons er ook op dat we dan na de cruise kunnen wandelen naar een uitkijkpunt om naar de zonsondergang te kijken.
Maar eerst lunchen we. De lunch hadden we eerder vandaag in de supermarkt gekocht en dus doen we een picnic. Na de picnic gaan we om 13:00 uur aan boord.
Je vaart door drie verschillende gorges. De eerste is de langste en je vaart langs de rotswanden van ongeveer 70 meter hoog aan beide kanten. Af en toe heb je een zandbankje aan de kant. Daar leggen de zoetwater krokodillen hun eieren. De temperatuur van de eieren bepaalt het geslacht: onder 28 graden vrouwtjes; 28 tot 32 graden mannetjes en vrouwtjes; boven 32 graden mannetjes. Mannetjes zijn altijd heter. We zien ook een paar “freshies” liggen aan de kant. Lang niet zo imposant als de “salties”. En die hebben ze hier liever niet en worden gevangen als ze er zijn.
Na de eerste gorge moeten we de boot uit om te wandelen naar de volgende. De wandeling is 400 meter en tijdens de wandeling kunnen we nog wat Rock Art bekijken. Na een kwartiertje zitten we in de tweede boot om de rivier verder op te varen. Na een 1600 meter varen moet je weer de boot uit om naar de volgende boot te wandelen (50 meter). Om de derde gorge van de rivier te bevaren. En dat doen we ook op de terugweg. Nu stoppen we wel bij het stuk tussen de tweede en eerste gorge om te zwemmen. Nu de rivier weinig water heeft heb je twee stukken waar je kunt zwemmen. Toch wel een mooi plekje om het koude water in te duiken en tussen het stromende water te zitten. Na een uurtje moeten we weer verder en om 17 uur leggen we weer aan.
We wandelen naar het uitkijkpunt om de zonsondergang te zien. Het is een steile klim maar ze hebben wel een trap gemaakt voor sommige stukken. Het is nog wel warm en dat maakt het wel intensief. De zonsondergang is prachtig vanaf deze hoge plek. Je ziet de rivier onder je; de rotswanden tegenover je waar het avondlicht mooi op valt en in de verte gaat de zon onder. Steeds kleiner.
We gaan terug naar de auto en het begint te schemeren. Australiers rijden dan niet graag omdat er dan veel wild op de wegen loopt. We hebben afgelopen weken wel vaker in de schemer van ochtend of avond gereden en wel wild gezien aan de kant van de weg maar geen overstekers. Tijdens de rit wordt het steeds donkerder en dan plots aan onze linkerkant botst er een kangoeroe of walibi tegen de zijkant voor op de auto. Je hoort het, je voelt het een beetje en Arlette zag het goed (ik als bestuurder zit aan de andere kant en je ziet het in een split-second). Arthur heeft er weinig van gemerkt en we zeggen er niks over tegen hem. We rijden geschrokken verder.
Tijd om te zwemmen is er deze avond niet. We eten en douchen in onze eigen badkamer (iedere plek heeft een eigen badkamerhok). En we vallen weer heerlijk in slaap.