Arthur is moeilijk wakker te krijgen. We willen graag op tijd vertrekken en we merken dat we elke morgen toch 2u nodig hebben om wakker te worden – onbijten – opruimen (tent inpakken) vooraleer we kunnen vertrekken.
We merken ook dat de Australiërs vroeger opstaan en vertrekken en dat de buitenlandse toeristen later zijn. Er zijn ondertussen ook meer toeristen hier, vnl Fransen en Duitsers. In het begin van de vakantie was het rustiger, dan drukker met Australisische families gezien zij verspreid vakantie hadden tussen 30/6 en 22/7 voor meestal periode van 2 weken.
Wij bereiden alles voor en laten Arthur slapen, tot opeens er hoofdje tevoorschijn komt.
Hij heeft weer zalig geslapen blijkbaar, we krijgen weer hele verhalen. ?
En vragen over EK en WK en Formule 1…
We merken dat we opnieuw na enkele dagen onze draai gevonden hebben in onze jeep/daktent. Te vergelijken met de camper > toen had Koen even tijd nodig met het bewegen in de camper. Ik heb met de jeep /tent even tijd nodig gehad – volgens Koen – met kamperen.
Leukste is toch wel de maan/sterren en de geluiden van de vogels en dieren ’s nachts en ’s ochtends.
We komen tijdens onze rit naar Maguk geen auto tegen.
- Op onze kampplaats in Coïnda lazen we dat deze opgericht is in 1964, toen passeerden er 4 auto’s per week. Dat zijn er ondertussen wel meer, maar blijft rustig afhankelijk van waar je heen gaat. Ook het remote zijn bevalt goed.
Arthur vindt de 4WD fantastisch en klimwandelingen en de weidsheid van de natuur, zelfs dieren en vogels spotten. Soms is hij de eerste die iets spot. Gelukkig passen de interesses in elkaar.
Enkel in de auto mist hij af en toe internet ? omdat de spelletjes op de i-pad beperkter zijn. Maar zoals nu vandaag zit hij lekker te kletsen. De “mannen” praten over voetbal.

De wandeling naar Maguk – we zijn deze keer voorbereid en hebben naast water en snack ook de lunch mee – is een stuk eenvoudiger dan de Jim Jim waterfalls, maar ook hier is het weer klauterwerk over rotsen, we steken zelfs het riviertje over en natuurlijk staan er weer overal borden met no swimming gezien de krokodillen hier leven.
En dan komen we aan bij een meer met waterval, waar je prachtig kan zwemmen, zonder krokodil. We gaan er met zijn drie in. Zalig !
Ik zwem zelf tot aan de rand van de waterval, tik even de rots aan en zwem dan terug naar Koen en Arthur.
Op de terugweg gaan we tussen de rotsen zitten midden in het riviertje en eten onze lunch.
Dan vatten we ons traject naar Katherine aan, want we willen toch ook even de beroemde Katherine Canyon zien – morgen.
We rijden 2 ½ uur en hebben de laatste powered site op de camping – even geluk.
We bezoeken ook nog even – 5’ rijden de hot water springs in Katherine, maar niettegenstaande enthousiasme van velen, valt dat ons beetje tegen. Misschien omdat Maguk eerder vandaag zo prachtig was ? We rijden vrij snel terug naar de camping waar we in het zwembad nog even spelen, er passeert ook een Vlaams gezin. Arthur is al gauw aan het spelen met het 6-jarige dochtertje.

We beslissen te dineren in het restaurant van het resort – valt dat even tegen. De Australiers kunnen echt niet goed koken in de outback !

We vallen alle drie als een blok in slaap.