Het is druk in de Cameron Highlands en dat kunnen we zien vanaf onze ontbijttafel. De files voor de deur gaan beide kanten op. Het ontbijt is voor 80 procent aziatisch en indiaas. Gelukkig hebben ze wel wat worstjes, eieren en pannekoekjes dus al met al is het niet slecht alhoewel de koffie en thee niet om naar huis the schrijven zijn.
We willen een taxi naar een theeplantage. Hij komt eraan zegt de mevrouw van de receptie. Na bijna 30 minuten wachten besluiten we naar het dorp te wandelen en daar een taxi te nemen. We vertellen dat we de taxi willen annuleren omdat het geen zin heeft met dit verkeer. Dat levert een boze receptioniste op. Als we 100 meter gewandeld hebben (de verkeerde kant op) komen we de taxi tegen. Hij wuift naar ons en zegt dat hij ons wel mee wil nemen. Als we de prijs vragen geeft hij een belachelijk hoge prijs op. Dat heeft de receptie jullie gezegd roept hij. Nee hoor, receptie heeft niks gezegd. We zeggen hem dat we liever wandelen. Hij wordt woest en rijdt verder naar het hotel. Wij zijn er inmiddels achter gekomen dat we de verkeerde kant oplopen en zijn bijna gelijk met hem bij het hotel. Hij neemt twee andere toeristen mee en terwijl hij langs ons de parking afrijdt krijgen we nog een tirade naar ons hoofd. 100 meter verder staat hij in de file en wandelen wij hem voorbij. Hij haalt ons niet meer in.
Halverwege zien we een bordje naar een waterval. Die stond in het boekje. We wandelen er naartoe. Leuk watervalletje en een rustig plekje in schril contrast met de files. We nemen er foto’s en een drankje. Als ik ons boekje lees zie ik dat er een wandeling moet zijn die naar het dorp loopt door de natuur. We vervolgen onze weg dus langs een riviertje naar het dorp. Het is een prettig wandelingetje en zeker beter dan in de file in een oude taxi.
Het dorpje is een bergdorp zoals je ze ook in de Alpen kunt tegenkomen. Een paar straten met appartementen eromheen. Er zijn een aantal restaurantjes en we kiezen een restaurant welke er proper uitziet. We eten simpel maar lekker. We wandelen even langs de winkeltjes en houden dan een taxi aan. Voor een redelijk bedrag wil hij ons wel naar de thee-plantage brengen en daar op ons 2 uur wachten zodat we een wandeling kunnen maken.
Je kunt hier dus tussen de velden thee die op de soms steile heuvels groeien wandelen. Bijna iederen neemt het brede pad maar we zien ook een smaller paadje die echt tussen de theeplanten van heuvel naar heuvel gaat. Zo wandelen we een poosje door de thee met een prachtig uitzicht over het berglandschap met de theeplantage.
Als we weer terug komen bij de ingang gaan we daar een thee drinken met een stukje taart. Arthur vindt de thee heel lekker (met veel suiker) en we moeten terug voor nog een pot anders heeft Arlette bijna niks.
Na de thee laten we ons door de taxi terug in het dorp afzetten. We wandelen wat over de markt en kijken naar de verse groenten en vis. De kraam met vis en vlees naast elkaar lijkt me minder hygienisch. We wandelen terug naar het begin van het pad want terug naar de waterval leidt. Maar eerst nog even in de speeltuin. Toen we hier aankwamen was er niemand en nu is het halve dorp er. Opvallend is dat er heel veel kleine meisjes van rond de 7 jaar oud al een groot hoofddoek om hebben. Het lijkt niet dat ze er last van hebben maar ik vind het toch vreemd en we schrikken wel een beetje.
De wandeling terug naar het hotel gaat redelijk snel en de file staat er weer. We eten in het naastgelegen restaurant waar ze voornamelijk stoomboot hebben en nog een paar kleine gerechten. We houden het simpel, geen stoomboot vandaag.