Breathtaking

Vandaag wordt de dag van adembenemend schouwspel, unieke plaatsen en vergezichten. Alle schakeringen rood, roze en oranje. Bijna alles wat we zien is fotogeniek en het is erg....., maar je begint er al bijna aan te wennen. Maar eerst even terug naar het begin van de dag.

Vanochtend werden we rustig aan wakker, we hadden namelijk de tijd. Bij Lake Powell, het extraatje konden we vanuit onze hotel kamer nog even genieten van het strakblauwe meer, tegen de wit en roze kleurende rotsen aan de rand van het meer. We hadden een afspraak om 11.15u bij Antelope Canyon. Voor die tijd nog even snel lunch ingekocht bij de Walmart, ontbeten bij de subway, zodat we ruim op tijd bij Dixie Ellis waren om ons te melden voor een rondleiding. Behalve water en foto toestellen mochten we eigenlijk niets meenemen en we vertrokken onder begeleiding van een lokale gids, Thurman, richting ingang van de kloof. Bij de ingang was het al prachtig, maar dat was niets vergeleken bij wat we binnen in de kloof zouden aantreffen. Nog even in de hitte

buiten wachten, vervolgens moesten we ongeveer 30 meter omlaag over een smalle trap naar de bodem van de smalle kloof. Daar aangekomen werd het helaas Julian allemaal net iets teveel, hij werd slap en misselijk. Kordaat greep de gids in. Water met ORS mocht echter niet helpen, dus Thurman besloot dat het beter wat dat Julian snel naar boven ging. Tegen de stroom in gingen vervolgens Thurman, Julian en Berry weer helemaal naar boven, waar ze opgewacht werden door een buggy, die Julian en Berry terugbracht naar het startpunt. Eenmaal boven hebben Berry en Julian in de auto met airco gewacht totdat de rest van het gezelschap de reis had voltooid door de kloof. Wat daar is gebeurd kan ik helaas niet beschrijven, maar Erica wel.......

Erica: "In de kloof troffen we een schitterend schouwspel van licht, roze en oranje golvende wanden.... Adembenemend mooi! Lopend door de smalle kloof kwamen we van het ene prachtige plaatje in het andere. Hoe mooi is bijna niet uit te leggen, maar gelukkig hebben we heel veel foto's kunnen maken! Thurman was daarbij een zeer ervaren en kundig fotograaf en hielp ons om hiervan de mooiste plaatjes te maken met onze telefoons en camera's. Zodat Julian en Berry later konden zien wat ze helaas moesten missen! Na een tocht van wel anderhalf uur kwamen we uiteindelijk weer boven de grond. Wat een prachtige tocht! "

Enfin, dus na ongeveer 1.5 uur waren we weer compleet en had Julian inmiddels weer wat praatjes. Op naar het volgende adres: Kayenta. In Kayenta ingecheckt in de Monument Valley Inn, snel geïnstalleerd in onze kamers en daarna tegen het einde van de middag op naar Monument Valley. Julian bleef lekker achter in de koele kamer, met een lekker bed en TV, de andere vier reden in een half uurtje naar Monument Valley. Hier vinden we het wilde westen zoals Hollywood dat ooit voor ons heeft bedacht. Voor $20 dollar

mochten we zelf een pad afrijden wat ons leidde langs; de "right and left mittens", "the Eliphant", "The three sisters" en nog een paar prachtige monumenten waar de namen me van ontschoten zijn. Prachtig tegen de ondergaande zon, knal rood en oranje van kleur, majestueus qua vorm en imponerend van ontvang zo dichtbij. Het was wel echt offroad rijden, maar gelukkig hebben we een dikke Volvo SUV XC90 met 4x4 aandrijving dus ondanks al het grint, kuilen zand en bulten hebben we de tocht volledig kunnen uitrijden (alle 17 mile) en ondertussen prachtige plaatjes kunnen schieten van deze unieke plek op aarde. Weer "on the road" hadden we nog net genoeg benzine om bij het dichtstbijzijnde benzine station de tank weer vol te gooien. Gauw terug naar Julian en lekker eten in het hotel.
Overigens wisten jullie dat we nu al twee dagen door de Navajo Nation toeren? Het is hier allemaal indianen gebied en alles wordt hier ook gerund door de lokale stammen. Julian heeft inmiddels een echte indianenpijl gekocht!

Berry

Gereden: 169 miles/ 270 km