Adembenemende tocht, letterlijk.

Vandaag zijn we lekker vroeg opgestaan: 6 uur. De reden hiervoor is dat we een ochtendwandeling, of hike, gingen maken door een deel van Bryce Canyon, dat ongeveer 5 km lang was. We gingen eerst een stuk redelijk stijl naar beneden, waarna we paden zijn afgelopen tussen de grote stenen door, wat er van boven af heel nauw uitzag, maar eigelijk vrij breed was en open. Het zag er haast sprookjesachtig uit, met het beige-/roodkleurige gesteente en grond, versierd door hoge, gekronkelde of gebogen bomen met groene bladeren, waarvan een groot gedeelte sparren waren. Dit alles ook nog bewoond door kleine, snelle grijze eekhoorns en vogeltjes. Aan het begin was de tocht vrij makkelijk te doen en was het niet zo inspannend. Dit veranderde, vooral voor mama en mij, zodra we wat stiller omhoog moesten lopen. Voor Ruben was het een eitje, wat geen verrassing is. Gelukkig namen we pauzes onderweg en hadden we genoeg te drinken bij ons. Wel waren we vrij uitgeput en buiten adem toen we de tocht hadden afgerond. Daarna zijn we nog langs wat viewpoints gereden, die stuk voor stuk een prachtig uitzicht

hadden vanaf een erg hoge hoogte, waarvan de hoogste wel 9000 feet, oftewel 3 km. 's Middags zijn we lekker gaan relaxen op de kamers, waarna Ruben, mama en papa 's avonds naar een echte rodeo zijn gegaan. Dit vonden ze werkelijk geweldig, en hebben natuurlijk lekker veel filmpjes gemaakt. Het was een volmaakt dagje.

groetjuuuuus!

Tess.