Heet!

Het wordt me te heet onder de voeten! Ik ben net even buiten geweest op mijn blote voeten om nog even een foto te maken. Snel naar binnen, bij de airco en beginnen aan het verslag van vandaag.

De dag begint vroeg, 0730 vertrek, een lange dag voor de boeg. Uitchecken en onze auto voor laten rijden door de heren van Vallet Parking. Wat een luxe! Je weet je er bijna geen houding bij te geven op het moment dat ze de auto voorrijden en de sleutel aan je terug geven. "Have a nice day sir!".
Dan snel naar de Highway 10 en de stad uit.
In vergelijking met de afgelopen dagen valt het verkeer reuze mee en we zijn al snel bij onze eerste tussenstop: een SuperWalmart. Dit is een supermarkt, maar dan keer drie. Lunch ingeslagen, veel water gekocht voor onderweg, nog even snel een broodje bij de Subway gegeten, tanken en weer verder. We gaan eindelijk die enorme drukke stad uit, op weg naar gebieden waar we nog niet eerder zijn geweest. Het is lekker weer (graadje of 28) en het schiet snel op. De bebouwing wordt langzamerhand minder, we gaan de bergen in richting

San Bernadino.
In de bergen wordt het langzamerhand droger, kaler en dor. We komen steeds minder plaatsen tegen en de temperatuur loopt langzamerhand op naar Nederlandse zomertemperaturen (graadje of 34). Het is er kaal, droog en woest. We passeren Palm Springs in de verte. Ik zie nog steeds een boel stof, zand en rotsen, weinig palmen. Wie wil hier nu wonen? Nog een uurtje rijden we door dit landschap, om zomaar ergens te moeten afslaan richting Joshua National Park. Het roadbook gaf ons hier wel een verkeerde aanwijzing, maar koelbloedig weten we dit aan te passen, en de juiste afslag te nemen. De temperatuur is inmiddels al wel opgelopen richting een graadje of 38.
Ons eerste echte National Park!
Een pas gekocht van 80 dolar waar we een jaar lang alle nationale parken in de VS mogen bezoeken, hetgeen echt geen geld is voor zoveel moois.
Nou ja moois? We rijden het park in, het is eigenlijk meer van dezelfde. We rijden door een woestijnachtig gebied vergelijkbaar met wat we hiervoor langs de highway zagen, maar nu heet het park. Of toch niet? We denken de beroemde Joshua Trees te herkennen, ze

lijken wel een beetje op het plaatje, maar zijn toch kleiner dan gedacht. Maar dan begint het landschap langzamerhand te veranderen. Grote keien liggen her en der opgestapeld in het landschap. Die zien er wel indrukwekkend uit. Het doet een beetje denken aan de "Koppies" in Tanzania. We komen oa langs de skelet keien, de jumbo keien en bergen andere keien.Het lijkt wel buitenaards. In de tussentijd ontdekken we ook de echte Joshua Tree, de lelijkste bomen op aarde. De armen in ellende opgericht naar de hemel, waarbij de bladeren doen denken aan de wilde baard van Jozua. Zo lelijk zijn ze eigenlijk helemaal niet, we willen er in elk geval met eentje op de foto.
Tussen de middag in de verborgen vallei de lunch opgegeten (nog steeds een graadje of 38 in de schaduw), maar de lunch smaakte voortreffelijk.
Na de lunch richting uitgang. We gaan via "29 Palms" (weer nauwelijks palmen gezien) door een desolaat gebied in de richting van Route 66. De wereld beroemde highway tussen Chicago en Los Angeles. De temperatuur loopt op naar ongeveer 118 graden Fahrenheit. Ons kaartje gaat maar tot 113 Fahrenheit, dus de schatting is dat we nu te maken hebben met een temperatuur van

rond de 47/48 graden Celsius. Niet naar buiten dus, gewoon in de auto blijven.
Na iets wat een eindeloos lange tweebaans wegleek dwars door de middle of nowhere, komen we aan in Amboy. We zitten nu op de route 66. Amboy was ooit een dorp, nu is het een benzine pomp, die dure benzine, frisdrank en chips verkoopt aan toeristen, omdat er in heinde en verre geen ander pompstation te vinden is. Helaas blijkt dat de route 66 20 mijl verderop is afgezet en we worden noodgedwongen omgeleid via Highway 40 naar Needles. Onze tussenstop voor de komende nacht. Het is inmiddels afgekoeld naar ongeveer 116 graden Fahrenheid. We moeten de auto uit dus. Wauw, dat is warm. De wind waait wel, maar het lijkt wel of er een föhn in je gezicht aan het blazen is. Alles wat hier buiten is, is binnen no time heet. Er is wel een zwembad (met warm water uiteraard), maar wel lekker verfrissend. Zwemspullen zijn wel binnen een paar minuten droog :). Nog even wat eten in Giggling Cactus (goede steak!) en een foto maken (vandaar de hete voeten).
Morgen verder op de route 66......

Berry

Gereden: 360 miles/ 576 km