Roadtrip door de USA

Toen we vanochtend wakker werden in Ridgecrest en ontbeten hadden gingen we op weg naar onze op 1 na laatste stop van deze reis alweer: Sequoia National Park. Het was een flinke afstand naar Three Rivers, onze volgende bestemming. We vertrokken daarom vroeg. De route leidde ons uit het onherbergzame woestijngebied, we kwamen weer in de bewoonde wereld! Toen we in het dorpje aan kwamen waar ons hotel is gehuisvest, was het pas half 12. We hadden dus flink wat tijd in te vullen. Gelukkig is er vlak bij het dorp een leuk bosje waar we wat tijd kunnen besteden. Jullie kennen het misschien als Sequoia National Park.

Eenmaal aangekomen in het park werden we begroet door een fris gezicht: een groen bos! Na alle dorre desserts en rode bergen was dit zeer aangenaam om te zien. Na een kleine tijd rond te hebben gereden (een weg met allemaal haarspeldbochten, de zgn. Generals Highway) kwamen we bij het "Giant Forrest" gebied. Hier stonden de sequoia bomen. De bomen waren minimaal 4x zo breed als de andere pijnbomen en minimaal 2x zo groot als de grootse

Erica Everts

26 chapters

16 Apr 2020

Aardig grote bomen

August 16, 2018

|

Sequoia National Park

Toen we vanochtend wakker werden in Ridgecrest en ontbeten hadden gingen we op weg naar onze op 1 na laatste stop van deze reis alweer: Sequoia National Park. Het was een flinke afstand naar Three Rivers, onze volgende bestemming. We vertrokken daarom vroeg. De route leidde ons uit het onherbergzame woestijngebied, we kwamen weer in de bewoonde wereld! Toen we in het dorpje aan kwamen waar ons hotel is gehuisvest, was het pas half 12. We hadden dus flink wat tijd in te vullen. Gelukkig is er vlak bij het dorp een leuk bosje waar we wat tijd kunnen besteden. Jullie kennen het misschien als Sequoia National Park.

Eenmaal aangekomen in het park werden we begroet door een fris gezicht: een groen bos! Na alle dorre desserts en rode bergen was dit zeer aangenaam om te zien. Na een kleine tijd rond te hebben gereden (een weg met allemaal haarspeldbochten, de zgn. Generals Highway) kwamen we bij het "Giant Forrest" gebied. Hier stonden de sequoia bomen. De bomen waren minimaal 4x zo breed als de andere pijnbomen en minimaal 2x zo groot als de grootse

pijnbomen. We keken onze ogen uit.
(Overigens is het nog wel het vermelden waard dat dit de langste route met heel veel haarspeldbochten was die we ooit gereden hebben, en die deden we zowel heen als terug! En het opvallende is: Julian heeft niet 1 keer gespuugd, was niet eens misselijk! Na 10 jaar een spugend jongetje achterin, hebben we eindelijk de juiste reisziektepilletjes ontdekt!- Erica)

We parkeerden de auto en wandelden tussen de hoge bomen door naar de General Sherman tree. Deze boom is het grootste levende organisme op aarde. Niet in hoogte maar in totale biomassa. Elk jaar wordt de bast zoveel groter dat het hout dat erbij groeit genoeg is voor een respectabele grote boom. Deze boom is 2200 jaar oud. Wat weer een indrukwekkend park was dit! Groot, in alle opzichten. Al met al zijn we er ruim 5 uur geweest.


Eenmaal in ons hotel besloten we om te gaan eten bij een lokale pizzatent. Een perfect diner voor papa en mama's trouwdag.(ehum...) Met onze buiken vol met vet fastfood keerden wij terug naar ons hotel.

Ruben-

Gereden: 268 miles, 428 km.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.